دعوای گوش‌شکسته‌ها
بررسی زمینه‌ها و پیامدهای مجادله علیرضا دبیر و عباس جدیدی
بررسی زمینه‌ها و پیامدهای مجادله علیرضا دبیر و عباس جدیدی
چالش اخیر رئیس فدراسیون کشتی و عباس جدیدی، وارد فاز تازه‌ای شده است. دعوای این دو گوش‌شکسته قدیمی، ابتدا به انتخابات ریاست فدراسیون کشتی کشید که انتخابات با شکایت جدیدی باطل شد. بعدها عباس جدیدی با ادبیاتی عجیب به انتقاد از صحبت‌های علیرضا دبیر پرداخت و حالا نوبت علیرضا دبیر شد که با طرح شکایت از جدیدی، حکمی علیه او بگیرد که در نوع خودش جالب است. عباس جدیدی علاوه بر پرداخت ۲۰میلیون تومان، باید پست‌هایی که علیه علیرضا دبیر نیز در اینستاگرام منتشر کرده را پاک کند. دعوای افرادی که سال‌ها در کنار هم کشتی گرفتند، موضوعی است که در گفت‌وگو با محمد طلایی و سیدجواد میری، استاد جامعه‌شناسی بررسی کرده‌ایم.
چالش چندگانه
عباس جدیدی و علیرضا دبیر از مدت‌ها قبل با یکدیگر چالش مجازی داشتند. همین اختلاف‌نظر و درگیری‌ها به انتخابات فدراسیون کشتی هم کشیده شد. انتخابات ریاست فدراسیون کشتی در تاریخ ۲۲ تیرماه ۱۴۰۲ برگزار شد و درنهایت علیرضا دبیر برای دومین مرتبه متوالی به‌عنوان رئیس این فدراسیون انتخاب شد. اما پس از برگزاری انتخابات، عبدالله عزیزی، عباس جدیدی، حمید بنی‌تمیم، حمید سیفی و بهمن صفری ضمن شکایت از فدراسیون کشتی و وزارت ورزش به دادگاه، خواستار ابطال انتخابات شدند که درنهایت شعبه ۹۰ دادگاه عمومی مجتمع قضایی صدر در تاریخ ۲۳ مهرماه ۱۴۰۲ رأی به ابطال انتخابات داد. فعلاً تاریخ دقیق انتخابات جدید مشخص نشده است. شهریورماه امسال نیز عباس جدیدی با انتشار عکسی از علیرضا دبیر در کنار محمدباقر قالیباف، با کنایه برای او نوشت: «ساخت‌وساز عمرانی، پز دادن ندارد. مهم این است که تیم‌ملی کشتی ایران در آسیا سوم نشود». البته جدیدی با الفاظ نامناسبی به انتقاد از دبیر پرداخته بود که در بالا، ادبیات عباس جدیدی ویرایش شد تا قابل چاپ باشد. ماه گذشته اما علیرضا دبیر با حضور در برنامه «ورزش و مردم» خطاب به پیمان یوسفی گفت، بسیاری از خاطرات و تحلیل‌های گواردیولا را او قبلاً مطرح کرده است. این‌بار نیز عباس جدیدی به انتقاد و تمسخر علیرضا دبیر پرداخت تا درنهایت دبیر، با شکایت از عباس جدیدی بتواند او را محکوم کند. عباس جدیدی به پرداخت ۲۰ میلیون تومان به‌حساب دولت و پاک‌کردن مطالب اینستاگرامی علیه علیرضا دبیر محکوم شده است.
جایگاه‌شان را فراموش کردند
تنش و حواشی اخیر در ورزش کشتی اما باعث شد تا سراغ یکی از پیشکسوتان این رشته برویم تا نظر ایشان را جویا شویم. محمد طلایی، سرمربی اسبق تیم ملی کشتی ایران نیز در گفت‌وگو با «هم‌میهن» معتقد است، چنین درگیری‌هایی اصلاً زیبنده ورزش کشتی نیست: «کشتی را به‌عنوان یک ورزش با منش پهلوانی و قهرمانی می‌شناسند. این ورزش ازسوی تمام مردم ایران چنین شناخته شده که کوچکتر، احترام بزرگتر را دارد. بارها در تشک کشتی شاهد بودیم زمانی که کشتی‌گیر کوچکتر پیروز شد، از داور خواست دست او را به‌طور کامل بالا نبرد تا احترام کشتی‌گیر بزرگتر حفظ شود. به‌همین‌دلیل است که کشتی با سایر ورزش‌ها نزد مردم تفاوت دارد. اخیراً هم شنیده‌ام احترام برادران محبی را نگه نداشتند. برادران محبی در زمان بمباران، در کرمانشاه بدون حریف تمرینی کشتی می‌گرفتند و در مسابقات جام‌تختی شرکت کردند؛ چراکه اهل لابی‌کردن نبودند. امیدوارم این مسائل هرچه زودتر پایان یابد. بد نیست دوستان درایت به خرج دهند و به این موضوع توجه کنند که الگوی بسیاری از جوانان هستند».
مشورت گرفتن، ضعف نیست
سیدجواد میری، جامعه‌شناس در گفت‌وگو با هم‌میهن حواشی اخیر کشتی را ازمنظر جامعه‌شناختی بررسی کرد. میری معتقد است که دلیل اصلی چنین چالشی، غیبت و البته حذف بزرگان این رشته است: «یک بخشی از دعوا و چالش اخیر ورزش کشتی، به این موضوع برمی‌گردد که وقتی سلسله‌مراتب رعایت نشود چنین اتفاقی رخ می‌دهد. اصطلاحی وجود دارد که می‌گوید در خانه‌ای که بزرگ‌ها کوچک شوند، کوچک‌ها دیگر هیچ‌وقت بزرگ نمی‌شوند. به‌این‌معنی که دیگر در آن خانه، رشد اتفاق نمی‌افتد. اتفاقات اخیر که در فدراسیون کشتی رخ داده هم به‌همین‌دلیل بود که از یک دوره‌ای به‌بعد تلاش شد افرادی که پیشکسوت این رشته قدیمی بودند را به‌مرور و به‌دلایلی، کنار بگذارند. علیرضا دبیر و عباس جدیدی، کشتی‌گیران خوبی بودند اما در سلسله‌مراتب مدیریتی، افراد به‌مراتب لایق‌تری حضور داشتند که می‌توانستند ریاست کنند اما وقتی سلسله‌مراتب، عقبه قهرمانی و بسیاری از مسائل دیگر رعایت نمی‌شود و صرفاً به‌دلایل سیاسی و جناحی، افرادی را بالا می‌آورند،، نتیجه‌اش چنین می‌شود که اصل موضوع که ارتقای کشتی در کشور و جهان است به‌مرور به حاشیه می‌رود. وقتی منش قهرمانی و پهلوانی به حاشیه برود، ادبیاتی غالب می‌شود که ادبیات سخیف و دون‌پایه‌ای است. همچنین وضعیت اصلی که ارتقای کشتی، قهرمانی و پهلوانی است، به حاشیه می‌رود. به‌عقیده بنده، اگر قرار است فدراسیون کشتی از نیروهای خودش استفاده کند، باید بازنگری داشته باشد، اتاق فکر و کمیته مشورتی ایجاد کند تا از نسل‌های قدیمی که سواد و عقبه‌ای دارند نیز نظرخواهی کنند. «اجماع عاطفی» در چنین مواقعی اهمیت بسیاری دارد. در حوزه ورزش صلابتی که سکان‌دارها دارند، بسیار مهم است. ممکن است یک فرد با حکم مدیربالادستی، مشروعیتی بگیرد اما مقبولیت فراتر از مشروعیت است که با قانون شکل نمی‌گیرد. اجماع عاطفی، مؤلفه‌های بسیاری دارد که با کاریزما و مردمی‌بودن آن مدیر شکل می‌گیرد. یکی دیگر از نکات منفی که مدیران در کشور دچارش می‌شوند، «تک‌روی» آنهاست. وقتی مدیر به پستی می‌رسد، تصور می‌کند بی‌نیاز از مشورت و توصیه فنی است. بسیاری تصور می‌کنند وقتی به ریاست ارگان یا نهاد یا فدراسیونی رسیدند، باید انفرادی پیش بروند تا اگر موفقیتی کسب شد به‌نام خودشان زده شود؛ مثل اتفاقاتی که برای حسن یزدانی پیش آمد. وقتی ایشان در المپیک شکست خورد، در فضای مجازی هر شخصی یک تحلیل مختص به خودش را ارائه کرد. اما نقد این است که چرا فدراسیون کشتی اتاق فکر ندارد که جدای از سلایق خاص، توسط افرادی تشکیل شده باشد که در ورزش کشتی باتجربه هستند؟ باید ریشه‌یابی شود که چرا کشتی‌گیری در این سطح با مشکل تاکتیکی روبه‌رو شده که نمی‌تواند رقیب آمریکایی را شکست دهد. نیازی نیست رئیس فدراسیون کشتی یک کشور در همه موارد فنی تحلیل کند و بداهه در مورد بسیاری از مسائل اظهارنظر کند. امکان ندارد شما رئیس فدراسیون کشتی آمریکا، روسیه یا ژاپن و کره جنوبی را ببینید که در مورد چنین مسائلی همیشه جلوی دوربین باشد و اظهارنظر کند. علیرضا دبیر در مورد ریز و درشت مسائل کشتی و مباحث فنی، تحلیل می‌کند و جایگاهش را که مدیریت است، فراموش کرده. ما تقسیم‌کار حرفه‌ای را هنوز نپذیرفته‌ایم و یاد نگرفته‌ایم که باید کارها را تقسیم کرد. اگر این مسائل را مدیران ما آموزش ببینند و یاد بگیرند که اجرا کنند، دیگر شاهد چنین اتفاقاتی نیستیم که درگیری مجازی بین افرادی رخ دهد که سابقه خوبی حداقل در کشتی‌گرفتن دارند. برخی رفتارهای مدیران ما در فدراسیون کشتی، نشان از عدم پختگی دارد. برای اینکه یک مدیر ضریب اشتباهات را کاهش دهد، باید مشاوره بگیرد. مشاوره نه‌فقط در حوزه ورزش بلکه در بسیاری از ارکان کشور، انگار یک نقطه‌ضعف محسوب می‌شود درصورتی‌که «مشاوره گرفتن»، نشانه‌ی بلوغ فرد و سازمان است. اگر بتوانیم در سازمان‌ها مشورت‌کردن را نهادینه کنیم، ضریب اشتباهات در حوزه‌های مختلف کاهش می‌یابد. جامعه‌شناسی ورزش یکی از محورهای مهم در دوران‌های عصر جدید است. در عصر جدید، ورزش فقط برای سلامتی نیست بلکه به‌عنوان یکی از مؤلفه‌های بنیادین امر اجتماعی شناخته می‌شود که جامعه‌شناسان در این حوزه، نکاتی را دراین‌زمینه ارائه کرده‌اند.»
