پالایشگاهها و آینده آنها
آینده نزدیک پالایشگاههای جهان برای سهامداران آن تبدیل به یک چالش و کابوس بزرگ شده است، چونکه تقاضا برای سوخت جادهای کاهش یافته است و این کاهش هر سال رشد بیشتری خواهد داشت.

آینده نزدیک پالایشگاههای جهان برای سهامداران آن تبدیل به یک چالش و کابوس بزرگ شده است، چونکه تقاضا برای سوخت جادهای کاهش یافته است و این کاهش هر سال رشد بیشتری خواهد داشت، بدلیل:
1. رشد وسیله نقلیه الکتریکی (EV).
• مثلا اتحادیه اروپا در نظر دارد تا سال 2035 فروش خودروهای جدید موتور احتراق داخلی (ICE) را ممنوع کرد، و این حرکت در بسیاری از کشورهای دیگر هم اتفاق خواهد افتاد.
2. مقررات سختگیرانه زیست محیطی
• بسته Fit for 55 اتحادیه اروپا و سیاستهای REPowerEU برای کاهش انتشار کربن و جایگزینهای انرژی پاکتر تلاش میکنند.
• مالیاتهای کربن بالاتر و استانداردهای سختگیرانهتر بازده سوخت باعث میشود، سوختهای مبتنی بر نفت جذابیت کمتری داشته باشند.
3. سوختهای زیستی و منابع انرژی جایگزین
• دولتها افزایش ترکیب سوختهای زیستی و ترویج هیدروژن سبز، سوختهای الکترونیکی و سوختهای مصنوعی را به عنوان جایگزینی برای بنزین و دیزل سنتی الزامی میکنند.
اما پالایشگاهها برای زنده ماندن چه کاری میتوانند انجام دهند؟
• تبدیل پالایشگاهها به تولیدکننده گازوئیل تجدیدپذیر، سوختهای زیستی و تولید SAF میتواند دوام آنها را افزایش دهد.
• مثال: TotalEnergies پالایشگاه Grandpuits خود را در فرانسه به یک کارخانه سوخت زیستی و پلاستیکهای زیستی تبدیل کرد.
• فناوریهای جذب هیدروژن و کربن سبز میتوانند به پالایشگاهها در کاهش انتشار گازهای گلخانهای و در عین حال فعال بودن کمک کنند.
نتیجه گیری:
اگر پالایشگاهها نتوانند سازگار شوند، بسیاری از آنها بین 2035 تا 2040 به دلیل کاهش تقاضا برای سوخت تعطیل خواهند شد. گذار به سوختهای زیستی، هیدروژن و پتروشیمیها کلید بقا در اقتصاد کربن زدایی است.