انقلاب بزرگ با ال ان جی شناور/انتظار افزایش ۳۰میلیارد مترمکعبی تولید گاز مایع وجود دارد

آژانس بین‌المللی انرژی می‌گوید با عرضه هر چه بیشتر ال‌ان‌جی (گاز طبیعی مایع LNG) در بازار، رشد تقاضای جهانی گاز طبیعی در سال 2026 شتاب خواهد گرفت. بر اساس جدیدترین گزارش این آژانس درباره بازار جهانی گاز طبیعی، پس از کاهش رشد اقتصادی در سال ۲۰۲۵، انتظار می‌رود رشد تقاضای جهانی برای گاز طبیعی در سال ۲۰۲۶ افزایش یابد. این گزارش می‌افزاید در بحبوحه افزایش عدم قطعیت اقتصاد کلان، پیش‌بینی می‌شود تا انتهای سال ۲۰۲۵ رشد تقاضای جهانی گاز طبیعی از 2/8 درصد در سال ۲۰۲۴ به حدود 1/3 درصد کاهش یابد. 

بر این اساس رشد تقاضای جهانی گاز طبیعی در سال ۲۰۲۶ دوباره افزایش می‌یابد و به حدود ۲ درصد می‌رسد، زیرا افزایش قابل توجه عرضه ال‌ان‌جی، شرایط حاکم بر بازار انرژی را تسهیل و رشد تقاضای قوی‌تر در آسیا را تقویت می‌کند. در سال ۲۰۲۶، عرضه ال‌ان‌جی قرار است ۷ درصد یا معادل با ۴۰ میلیارد مترمکعب افزایش یابد، این بزرگترین رقم افزایش عرضه ال‌ان‌جی از سال ۲۰۱۹ است، زیرا پروژه‌های جدیدی در ایالات متحده، کانادا و قطر به بهره‌برداری می‌رسند.

کیسوکه ساداموری، مدیر بازارهای انرژی و امنیت آژانس بین‌المللی انرژی در بخشی از این گزارش نوشته است که: «با ورود به نیمه دوم سال جاری و نگاه به سال ۲۰۲۶، متوجه می‌شویم که چشم‌انداز بازارهای جهانی گاز در حال تغییر است. موج عرضه ال‌ان‌جی که قرار است به بازار بیاید، می‌تواند عوامل بنیادی موثر بر بازار را کاهش داده و تقاضای بیشتری را به‌ویژه در آسیا ایجاد کند. با این حال، آخرین پیش‌بینی ما سطوح بالای غیرمعمولی از عدم قطعیت را در مورد چشم‌انداز اقتصاد کلان جهانی و محیط ژئوپلیتیکی بی‌ثبات در پیش رو دارد».

در نیمه اول سال ۲۰۲۵، مصرف جهانی گاز طبیعی در اروپا نسبت به سال گذشته 6/5 درصد افزایش یافت. دلیل این افزایش عمدتاً مربوط بود به بخش برق، چون میزان تولید برق از باد و منابع برق‌آبی کمتر شده بود. چنین رخ‌دادهایی نقش کلیدی نیروگاه‌های گازی را برجسته می‌کند که اغلب نقش تضمین امنیت تأمین برق در بازارهایی با سهم بیشتر انرژی‌های تجدیدپذیر متغیر را ایفا می‌کنند.

در مقابل، تقاضای گاز طبیعی چین نسبت به سال گذشته حدود ۱ درصد کاهش یافت و واردات ال‌‌ان‌جی این کشور بیش از ۲۰ درصد افت داشت. در آمریکای شمالی، تقاضای گاز طبیعی نسبت به مدت مشابه سال قبل حدود 2/5 درصد افزایش یافت. رشد این تقاضا در سه ماهه اول متمرکز بود، چون هوای سردتر باعث افزایش مصرف گاز در ساختمان‌ها شد.

بر اساس گزارش آژانس بین‌المللی انرژی درگیری بین اسرائیل و ایران که در ماه ژوئن تشدید شد، نقش حیاتی خاورمیانه در امنیت تأمین انرژی جهانی را برجسته کرد. این بحران باعث نوسانات شدید قیمت در بازارهای کالا شد. قیمت‌های پایه TTF اروپا (TTF یا همان میزان زمان مورد نیاز برای نهایی شدن یک تراکنش) در ماه‌های آینده بین 10 تا 19 ژوئن با 18 درصد افزایش به 14 دلار در هر میلیون واحد حرارتی بریتانیا (MBtu) رسید که بالاترین سطح آنها از اواخر فوریه است.  قیمت‌های نقدی ال‌ان‌جی آسیا نیز مسیر مشابهی را دنبال کردند و Platts JKM (قیمت معیار گاز طبیعی مایع) با 16 درصد افزایش به بالاترین سطح چهار ماهه خود یعنی 14/8 دلار در هر MBtu رسید. در روزهای پس از اعلام آتش‌بس اسرائیل و ایران در 24 ژوئن، قیمت گاز تقریباً 20 درصد کاهش یافت و به سطح قبل از بحران خود بازگشت.

افزایش اولیه قیمت‌ها تا حد زیادی ناشی از این ترس بود که تشدید درگیری می‌تواند منجر به بسته شدن تنگه هرمز، مهمترین گلوگاه نفت و ال‌ان‌جی جهان شود. در مورد گاز، قیمت‌های بالاتر نیز با اختلال واقعی در تولید و جریان‌های تجاری فیزیکی همراه شدند. به دلیل افزایش نگرانی‌های امنیتی، اسرائیل بین ۱۳ تا ۲۵ ژوئن تولید گاز در میادین لویاتان و کاریش را متوقف کرد و صادرات گاز از طریق لوله به مصر و اردن نیز متوقف شد. همین امر به کاهش تولید کود در این کشورها دامن زد. پس از آتش‌بس، جریان تولید و تجارت به تدریج از سر گرفته شد. درگیری اسرائیل و ایران، رابطه قوی بین تأمین گاز و امنیت تأمین مواد غذایی را برجسته کرد.

آژانس بین‌المللی انرژی می‌گوید انتظار می‌رود عرضه جهانی ال‌ان‌جی برای کل سال ۲۰۲۵، w5/5 درصد (یا ۳۰ میلیارد مترمکعب) افزایش یابد که عمدتاً ناشی از افزایش تولید و راه‌اندازی پروژه‌های بزرگ جدید ال‌ان‌جی در آمریکای شمالی است. از جمله این پروژه‌ها پروژه ال‌ان‌جی پلاکماینز و توسعه مرحله ۳ کورپوس کریستی و همچنین ال‌ان‌جی کاناداست. 

قرار است رشد عرضه ال‌ان‌جی تا حدی با کاهش تحویل گاز خط لوله‌ای روسیه به اروپا جبران شود. این پیش‌بینی فرض می‌کند که در ادامه سال، هیچ تحویل گاز خط ‌لوله‌ای روسیه از طریق اوکراین انجام نخواهد شد و عرضه گاز خط ‌لوله‌ای روسیه به اتحادیه اروپا را در سال ۲۰۲۵ در مقایسه با سال ۲۰۲۴ حدود ۱۳ میلیارد مترمکعب کاهش می‌دهد. 

ظهور اف‌ال‌ان‌جی

ال‌ان‌جی (LNG) مخفف «گاز طبیعی مایع شده» (Liquefied Natural Gas) است. ال‌ان‌جی، گاز طبیعی‌ست که برای سهولت در حمل‌و‌نقل و ذخیره‌سازی، به حالت مایع درآمده است. این فرآیند شامل سرد کردن گاز طبیعی تا حدود ۱۶۲- درجه سانتیگراد است که باعث کاهش حجم آن به یک‌ششصدم حجم اولیه می‌شود. تاسیسات فراساحلی ال‌ان‌جی به تاسیساتی گفته می‌شود که برای فرآوری، مایع‌سازی و ذخیره‌سازی گاز طبیعی در دریا و ساحل ساخته می‌شوند. این تاسیسات معمولاً شامل سکوهای حفاری، تأسیسات مایع‌سازی، مخازن ذخیره‌سازی و اسکله‌های بارگیری هستند. بخش دریایی وظیفه تولید گاز و بخش ساحلی وظیفه مایع‌سازی گاز را بر عهده دارند.  اما در سال‌های اخیر توسعه‌دهندگان ال‌ان‌جی به این نتیجه رسیده‌اند که این تاسیسات را در هم ادغام کنند و کل فرایند تولید و مایع‌سازی گاز در یک مکان انجام شود. این امر هزینه‌های طرح‌های تولید ال‌ان‌جی را کاهش می‌دهد.  به این ترتیب فناوری ال‌ان‌جی شناور FLNG به وجود آمد و صنعت جهانی گاز طبیعی مایع را دستخوش تحول قابل توجهی کرد. تحولی که با توسعه آن بازار جهانی ال‌ان‌جی هم شاهد تغییر عمده‌ای خواهد بود.

طبق جدیدترین گزارش شرکت «ریستاد انرژی»، ظرفیت جهانی ال‌ان‌جی شناور قرار است تا سال ۲۰۳۰ به سرعت افزایش یابد و به رقم چشمگیر ۴۲ میلیون تن در سال برسد، این رقم در سال 2024 تنها 14/1 میلیون تن در سال بود. ریستاد انرژی انتظار دارد این مسیر رشد قابل توجه ادامه یابد و ظرفیت بالقوه این صنعت تا سال ۲۰۳۵ به بیش از ۵۵ میلیون تن در سال برسد؛ یعنی چیزی نزدیک به چهار برابر سطح فعلی.

اما اف‌ال‌ان‌جی دقیقاً چست؟ و چه چیزی باعث می‌شود ظرفیت ال‌ان‌جی شناور، اف‌ال‌ان‌جی، افزایش یابد؟

گاز طبیعی مایع شناور (FLNG) به تأسیسات فراساحلی اشاره دارد که گاز طبیعی را به‌طور کامل در دریا استخراج، فرآوری، مایع‌سازی، ذخیره و منتقل می‌کنند. این تاسیسات شناور نیاز به خطوط لوله برای رساندن گاز به ساحل، کارخانه‌های فرآوری گاز و پایانه‌های صادرات ال‌ان‌جی در خشکی را از بین می‌برند و امکان توسعه میادین گازی فراساحلی را فراهم می‌کنند که در صورت نبود فناوری اف‌ال‌ان‌جی از نظر اقتصادی غیرممکن بودند. 

فناوری اف‌ال‌ان‌جی نشان‌دهنده یک تغییر اساسی در نحوه توسعه و کسب درآمد از منابع گاز طبیعی است. برخلاف تأسیسات سنتی ال‌ان‌جی که به زیرساخت‌های گسترده در خشکی نیاز دارند، واحدهای اف‌ال‌ان‌جی قابلیت‌های استخراج، فرآوری، مایع‌سازی، ذخیره‌سازی و تخلیه را در یک کشتی شناور واحد گرد آورده‌اند. این رویکرد انقلابی به دلایل قانع‌کننده‌ اقتصادی بسیار مورد توجه قرار گرفته است.

تکامل فناوری اف‌ال‌ان‌جی

فناوری اف‌ال‌ان‌جی در طول دهه گذشته به طور قابل توجهی بالغ شده و بر چالش‌های فنی و عملیاتی اولیه که زمانی پذیرش آن را محدود می‌کرد، غلبه کرده است. این صنعت پیشرفت چشمگیری در بهینه‌سازی این تأسیسات شناور نشان داده است، از جمله اینکه:

ترمینال‌هایی که قبل از سال 2024 راه‌اندازی شده‌اند، در سال 2025 به نرخ بهره‌وری 76 درصد دست یافته‌اند. این نرخ‌های بهره‌برداری اکنون با نرخ‌های بهره‌برداری تأسیسات ال‌ان‌جی ساحلی متعارف رقابت می‌کنند. از طرفی قابلیت اطمینان عملیاتی در محیط‌های مختلف دریایی به طور چشمگیری بهبود یافته و پیشرفت‌های مهندسی، محدودیت‌های طراحی اولیه و مشکلات عملکردی را برطرف کرده‌اند.

با بلوغ فناوری، توجیه اقتصادی اف‌ال‌ان‌جی‌ها هم به‌طور قابل توجهی تقویت شده است: هزینه‌های سرمایه‌ای از طریق استانداردسازی و افزایش تجربه در بهره‌برداری از این تاسیسات به‌طور قابل توجهی کاهش یافته است. زمان‌بندی پروژه‌ها از تقریباً 4/5 سال برای تأسیسات ساحلی به تنها ۳ سال برای تأسیسات جدید اف‌ال‌ان‌جی کاهش یافته است. ریسک‌های مالی به دلیل دوره‌های ساخت کوتاه‌تر و استفاده از روش‌های توسعه مدولار کاهش یافته است. توسعه منابع گازی که قبلاً به دلایل فنی بلااستفاده مانده بودند، اکنون بدون نیاز به ایجاد زیرساخت‌های پرهزینه خط لوله، از نظر اقتصادی مقرون‌به‌صرفه شده‌اند. از آنجایی که این تاسیسات سکوهای ثابت نیستند و امکان تغییر مکان دارند، بنابراین همین قابلیت جابجایی دارایی‌ها هم مزیتی حیاتی فراهم آورده است برای زمانی که منابع دچار کاهش شده یا شرایط بازار تغییر کرده است.

پروژه‌های اف‌ال‌ان‌جی چگونه بر چالش‌های اولیه خود غلبه کرده‌اند؟

پروژه‌های اولیه اف‌ا‌ل‌ان‌جی با موانع قابل توجهی روبه‌رو بودند که قابلیت اجرایی این فناوری را تهدید می‌کرد. پروژه اف‌ال‌ان‌جی پرلود ساخته شده توسط غول نفت و گاز رویال داچ شل در استرالیا به یک داستان هشداردهنده تبدیل شد که خط قرمزی هم برای دیگر شرکت‌های حوزه انرژی ترسیم کرد برای دوری از چنین پروژه‌هایی. هزینه‌های مایع‌سازی این پروژه به ۲۱۱۴ دلار در هر تن گاز رسید. این پروژه خروجی ناپایدار داشت و با مشکلات عملیاتی بسیاری مواجه شد و از این رو بدل گشت به آینه عبرتی برای دیگر شرکت‌ها.

اما شرکت‌های نفت و گاز کم‌کم‌ توانستند از اشتباهات خود درس بگیرند. صنعت گاز فهمید که باید بهینه‌سازی طراحی را در دستور کار قرار دهد، روش‌شناسی ساخت و استانداردسازی اجزا را تغییر دهند، پروتکل‌های عملیاتی را بازبینی کنند تا با سیستم‌های نظارتی و نگهداری پیشرفته، زمان از کارافتادگی را کاهش دهند. با ارزیابی ریسک و کنترل هزینه بهبود یافته، از افزایش بیش از حد بودجه جلوگیری ‌کند و ادغام فناوری‌های ال‌ان‌جی سازگار با محیط‌های دریایی را در دستور کار قرار دهد. 

این پیشرفت‌ها، اف‌ال‌ان‌جی را از یک مفهوم آزمایشی به یک گزینه اصلی توسعه میادین گاز تبدیل کرده است. فرآیند بلوغ فناوری، اگرچه چالش‌برانگیز است، اما پایه و اساسی برای افزایش ظرفیت اف‌ال‌ان‌جی در سطح جهانی ایجاد کرده است.

اما در این راه، غول‌های فناوری و شرکت‌های بزرگ انرژی استراتژی کاهش هزینه‌ها را هم در دستور کار خود قرار دادند. از جمله اقداماتی که این شرکت‌ها انجام دادند تغییر کاربری دارایی‌های دریایی موجود بود به جای ساخت کل تاسیسات از ابتدا. به عنوان مثال این شرکت‌ها کشتی‌های ال‌ان‌جی‌بر قدیمی را تبدیل کردند به کشتی‌های اف‌ال‌ان‌جی. بنابراین هزینه‌های ایجاد تاسیسات دریایی به شدت کاهش یافت.  بهینه‌سازی زنجیره تأمین و افزایش بهره‌وری در مقیاس بالا موفقیت این پروژه‌ها را بیش از پیش ساخته است.

چرا اف‌ال‌ان‌جی از ال‌ان‌جی مقرون به صرفه‌تر است؟

اقتصاد اف‌ال‌ان‌جی به طرز چشمگیری بهبود یافته است و از این رو این فناوری را به شدت با تأسیسات ال‌ان‌جی ساحلی متعارف رقابت‌پذیر کرده است. ساختار هزینه پروژه‌های اف‌ال‌ان‌جی به طور قابل توجهی تکامل یافته است، به‌طوری که هزینه‌های سرمایه‌گذاری تاسیسات در حال ساخت در امتداد ساحل خلیج ایالات متحده اکنون به‌طور متوسط حدود 1054 دلار در هر تن گاز مایع شده است. پروژه اف‌ال‌ان‌جی دلفین تقریباً 1134 دلار در هر تن هزینه دارد. شرکت اف‌ال‌ان‌جی کورال ساوت در موزامبیک هزینه‌های مایع‌سازی معادل 1062 دلار در هر تن دارد.

این ارقام نشان‌دهنده پیشرفت قابل توجهی نسبت به پروژه‌های اولیه است و نشان می‌دهد که ظرفیت LNG شناور تا سال 2030 به شدت افزایش خواهد یافت، زیرا رقابت‌پذیری هزینه وارد دوره جدیدی شده است. کاهش هزینه‌ها ناشی از طراحی‌های استاندارد، تکنیک‌های ساخت بهبود یافته و بهره‌وری عملیاتی است که برای پروژه‌های پیشین امکان‌پذیر نبود.

اما شاید یکی از مهمترین تغییرات ایجاد شده در تاسیسات جدید اف‌ال‌ان‌جی، تبدیل کشتی‌های ال‌ان‌جی‌بر به کشتی‌های اف‌ال‌ان‌جی باشد. این رویکرد یکی از مقرون به صرفه‌ترین روش‌ها در صنعت مایع‌سازی گاز طبیعی‌ است. درنتیجه چنین تغییری شرکت اف‌ال‌ان‌جی Tortue/Ahmeyim توانست هزینه‌های سرمایه‌ای خود را به ۶۴۰ دلار در هر تن برساند. هزینه‌های اف‌ال‌ان‌جی کامرون به حدود ۵۰۰ دلار در هر تن کاهش یافت و هزینه‌های پروژه‌ اف‌ال‌ان‌جی MK II به حدود ۶۳۰ دلار در هر تن رسید.

این پروژه‌های تبدیل کشتی ال‌ان‌جی‌بر به کشتی اف‌ال‌ان‌جی نشان می‌دهند که فناوری ال‌ان‌جی شناور می‌تواند با هزینه‌های بسیار پایین‌تری نسبت به آنچه قبلاً تصور می‌شد، به کار گرفته شود و فرصت‌های توسعه‌ای بسیاری را برای میدان‌های گازی کوچک‌تری فراهم آورد که در صورت عدم استفاده از فناوری اف‌ال‌ان‌جی، بلااستفاده می‌مانند.  در این تبدیل‌‌ها از کشتی‌های حمل ال‌ان‌جی از نوع Moss با طراحی مخزن کروی مدولار استفاده می‌شود که ادغام ماژول‌های مایع‌سازی پیش‌ساخته را در آنها ساده‌تر می‌کند. سیستم حمل و نقل گاز طبیعی مایع (LNG) با استفاده از مخازن کروی شکل موس (Moss) از فناوری‌های شناخته شده در صنعت دریایی است. این سیستم توسط شرکت Moss Maritime توسعه یافت و کشتی‌های آن دارای مخازن کروی شکل از جنس آلومینیوم هستند که به بدنه کشتی متصل می‌شوند. این مخازن به دلیل قابلیت اطمینان و استحکام بالا، به خوبی در برابر نشتی و مشکلات ناشی از جابه‌جایی مایع مقاوم هستند. حال با نزدیک شدن تعداد زیادی از تانکرهای ال‌ان‌جی از نوع Moss به زمان بازنشستگی در سال‌های آینده، رویکرد تغییر کاربری این تانکرها، پتانسیل توسعه قابل توجهی را برای تاسیسات اف‌ال‌ان‌جی کم‌هزینه‌تر فراهم ساخته است.

حال سوال این است که چرا توسعه‌دهندگان تاسیسات مایع‌سازی گاز طبیعی تاسیسات ال‌ان‌جی شناور را به تأسیسات ساحلی ترجیح می‌دهند؟

از جمله فناوری ال‌ان‌جی شناور مزیت سرعت ورود محصول به بازار است. در بازارهای انرژی ناپایدار امروزی، زمان‌بندی بسیار مهم است. ال‌ان‌جی شناور باعث کاهش زمان ورود محصول به بازار می‌شود. پروژه‌های اف‌ال‌ان‌جی جدید به طور متوسط در حدود ۳ سال تکمیل می‌شوند. در مقابل میانگین زمان شروع بهره‌برداری از پروژه‌های فراساحلی چیزی حدود 4/5 سال است.

از طرفی کشتی‌های اف‌ال‌ان‌جی که در حال حاضر در دست ساخت هستند، زمان ساخت پیش‌بینی‌شده کوتاه‌تری هم دارند که به طور متوسط 2/85 سال است. این امر شتاب برنامه‌های توسعه‌ای را بالا برده مزایای اقتصادی قابل توجهی را به دلیل تولید زودتر درآمد و کاهش مواجهه با شرایط متغیر بازار در طول مرحله ساخت به همراه می‌آورد. اما مزایای اف‌ال‌ان‌جی‌ها تنها به این موارد ختم نمی‌شود. 

فناوری اف‌ال‌ان‌جی تحرک جغرافیایی دارد. به این معنی که در صورت تغییر شرایط بازار یا در دسترس بودن منابع دیگر در یک جغرافیای دیگر، کشتی‌ها را می‌توان جابه‌جا کرد. یکی از نتایج این تحرک جغرافیایی، بازآرایی دارایی‌هاست. پس از اتمام ذخایر اولیه در یک میدان، می‌توان تأسیسات را به میادین گازی جدید منتقل کرد.

از طرفی اف‌ال‌ان‌جی‌ها سازگاری تجاری دارند و در صورت تغییر اقتصاد پروژه، واحدها را می‌توان فروخت یا تغییر کاربری داد.

توسعه مقیاس‌پذیر هم از دیگر مزیت‌های بالقوه این فناوری ا‌ست. ظرفیت تاسیسات اف‌ال‌ان‌جی را می‌توان به صورت تدریجی از طریق اضافه کردن کشتی‌های بیشتر افزایش داد.

تحرک جغرافیایی کاهش ریسک را هم به دنبال دارد. توانایی جابه‌جایی فیزیکی دارایی‌ها، قرار گرفتن در معرض خطرات سیاسی یا اقتصادی محلی را کاهش می‌دهد. 

تحلیل ریستاد انرژی هم اشاره دارد که در صورت توقف برخی پروژه‌ها، کشتی پروژه می‌تواند جابه‌جا یا فروخته شود، همین امر نشان‌دهنده تحرک و سازگاری ذاتی دارایی‌های اف‌ال‌ان‌جی است.

در این میان نباید از مزایای صدور مجوزها هم غافل بود. اغلب تأسیسات فراساحلی با موانع نظارتی کمتری مواجه هستند: کاهش پیچیدگی‌های تملک زمین و اختلافات اجتماعی، اثرات زیست‌محیطی کمتر در مقایسه با تأسیسات صنعتی بزرگ ساحلی، فرآیندهای صدور مجوز ساده‌تر در برخی حوزه‌های قضایی، کاهش اختلال در زیستگاه حیات وحش در مقایسه با ساخت خط لوله و واحدهای فرآوری از جمله این مزایا هستند.

اما چشم‌اندازهای ال‌ان‌جی شناور تنها به وجود مزایای کنونی ختم نمی‌شود. توسعه‌دهندگان این فناوری به دنبال این هستند که تاسیسات اف‌ال‌ان‌جی را بیش از گذشته توسعه دهند و آنها را به فناوری‌های زیر مجهز کنند:

واحدهای کوچک‌تر: کشتی‌های ساخته‌شده برای میدان‌های گازی کوچک‌تر یا بازارهای منطقه‌ای.

طرح‌های چندمنظوره: تأسیساتی که می‌توانند هم تولید و هم گازسازی مجدد را انجام دهند.

ادغام با انرژی‌های تجدیدپذیر: سیستم‌های برق هیبریدی که گاز طبیعی را با تولید انرژی خورشیدی یا بادی ترکیب می‌کنند.

قابلیت‌های هیدروژن: کشتی‌های نسل بعدی که با پتانسیل تولید هیدروژن طراحی شده‌اند.

بهبودهای ESG: نظارت بر محیط زیست و مدیریت تأثیر اجتماعی بهبودیافته (ESG).

این سازگاری‌ها، فناوری اف‌ال‌ان‌جی را در موقعیتی قرار می‌دهد که با تکامل بازارهای انرژی به سمت راه‌حل‌های کم‌کربن‌تر سوق می‌یابد.

مناطق توسعه اف‌ال‌ان‌جی

مناطق چندی در دنیا به‌ویژه برای توسعه تاسیسات اف‌ال‌ان‌جی اهمیت یافته‌اند از جمله:

آفریقا: کشورهایی مانند موزامبیک از این فناوری برای کسب درآمد از اکتشافات فراساحلی بدون ایجاد زیرساخت‌های گسترده ساحلی استفاده می‌کنند.

آسیا و اقیانوسیه: کشورهایی با جغرافیای مجمع‌الجزایری در پذیرش تاسیسات اف‌ال‌ان‌جی به عنوان یک فناوری مناسب برای توسعه منابع گازی پراکنده اشتیاق نشان داده‌اند.

آمریکای شمالی: سواحل خلیج ایالات متحده با وجود چالش‌های کاهش تولید نفت ایالات متحده، شاهد استقرار چند طرح توسعه پیشنهادی با میانگین 1054 دلار در هر تن مایع‌سازی است.

غرب آفریقا: پروژه‌هایی مانند ال‌ال‌ان‌جی کامرون و Tortue/Ahmeyim نشان‌دهنده استقبال منطقه از این فناوری است.

در این مناطق پروژه‌های موفقی اجرا شده‌اند که از جمله می‌توان به این پروژه‌ها اشاره کرد: 

تاسیسات گازی کورال ساوت (موزامبیک): این پروژه با هزینه 1062 دلار در هر تن مایع‌سازی، نشان‌دهنده پیشرفت در توسعه تولید گاز شرق آفریقا است و امکان کسب درآمد از منابع فراساحلی را در منطقه‌ای با زیرساخت‌های محدود موجود فراهم می‌کند.

تاسیسات گازی تورتو/احمییم (موریتانی/سنگال): این پروژه با هزینه‌های تقریبی 640 دلار در هر تن، نشان می‌دهد که چگونه تبدیل کشتی ال‌ان‌جی‌بر به کشتی اف‌ال‌ان‌جی می‌تواند این تاسیسات را در مناطق مرزی از نظر اقتصادی مقرون‌به‌صرفه کند.

توسعه سواحل خلیج ایالات متحده: اجرای چند پروژه پیشنهادی با میانگین 1054 دلار در هر تن نشان می‌دهد که ال‌ان‌جی شناور می‌تواند زیرساخت‌های گازی موجود را در بازارهای بزرگ و توسعه‌یافته تکمیل کند.

اثر اف‌ال‌ان‌جی بر بازارهای جهانی ال‌ان‌جی

گسترش سریع ظرفیت اف‌ال‌ان‌جی پیامدهای قابل توجهی برای بازارهای جهانی ال‌ان‌جی و الگوهای تجارت خواهد داشت.

فناوری اف‌‌ال‌ان‌جی به طرق مختلف در حال تغییر شکل زنجیره‌های تأمین ال‌ان‌جی است، از جمله: امکان توسعه منابع گازی که قبلاً بلااستفاده مانده بودند؛ ایجاد منابع تأمین جدید و در نتیجه تنوع بازار خارج از مناطق صادرکننده متداول ال‌ان‌جی؛ انعطاف‌پذیری تأمین تاسیسات از طریق کشتی‌هایی که می‌توانند به سرعت برای رفع کمبودهای منطقه‌ای مستقر شوند؛ بهینه‌سازی حمل و نقل با کاهش بالقوه فواصل از طریق استقرار استراتژیک؛ کاهش نیاز به زیرساخت‌ها، پایانه‌های صادراتی ثابت و خطوط لوله مرتبط. در نتیجه این تغییرات در حال ایجاد یک شبکه جهانی تأمین ال‌ان‌جی مقاوم‌تر و پاسخگوتر هستند.

از سویی تنوع بازار باعث خواهد شد تا مشارکت در بازار افزایش یابد و الزامات سرمایه کمتر، شرکت‌های بیشتری را قادر ‌سازد تا وارد تجارت صادرات ال‌ان‌جی شوند. گزینه‌های عرضه جدید ال‌ان‌جی احتمالاً فشار نزولی بر قیمت‌های ال‌ان‌جی ایجاد کند. انعطاف‌پذیری بیشتر در عرضه، ساختارهای قراردادی جدید را ممکن می‌سازد. توسعه سریع‌تر پروژه‌ها امکان پاسخ سریع‌تر به سیگنال‌های بازار را فراهم می‌کند و فعال کردن کسب درآمد از گاز در مناطقی که قبلاً قادر به دسترسی به بازارهای صادراتی نبودند، به توسعه بازار منطقه‌ای منجر می‌شود.

به کانال تلگرام هم میهن بپیوندید