رضا سپهوند نماینده خرمآباد و چگنی: نگاه سیاسی بر طرح سوال از رئیسجمهوری که فقط تدارکاتچی است
برخی از نمایندگان «طرح سوال از رئیسجمهور» را مطرح نکردند و به دلیل اینکه شرایط کنونی را ناشی از سیاستهای کلی میدانند نه عملکرد دولت با آن مخالفت کردهاند.
برخی از نمایندگان «طرح سوال از رئیسجمهور» را مطرح نکردند و به دلیل اینکه شرایط کنونی را ناشی از سیاستهای کلی میدانند نه عملکرد دولت با آن مخالفت کردهاند. این نمایندگان معتقدند که حاکمیت باید در مسیر تعامل بینالمللی حرکت کند و طرح سوال از رئیسجمهور هم در راستای منافع ملی مطرح شود. آنها این طرح سوال را منصفانه نمیدانند، چراکه یکسوم اقتصاد در دست دولت است. رضا سپهوند، دبیردوم کمیسیون انرژی یکی از مخالفان این طرح است. او در گفتوگو با هممیهن به بررسی این طرح پرداخت که در زیر میخوانید:
«طرح سوال از رئیسجمهور» واقعاً با هدف معیشت و اقتصاد است یا اهداف سیاسی هم پشت آن وجود دارد که با نقاب اقتصادی مطرح میشود؟
قبل از هر چیزی، شرایط اقتصادی کنونی به دلیل سیاستهای کلی نظام است. وضعیت معیشت و اقتصاد مردم در این شرایط است، تصمیم واقعی با قوهمجریه نیست. به عبارت دیگر تصمیم قوهمجریه نیست که شرایط را به این وضعیت رسانده باشد.
به هر حال تصمیمات کلی نظام مبنی بر مسائل بینالمللی و موضوع تحریمهایی که وجود دارد، باعث شده فشارهای اقتصادی بر ما افزایش یابد، درآمدهای ارزی و صادرات نفت کشور کاهش پیدا کند و سرمایهگذاری در کشور شکل نگیرد. بنابراین به این تنگناهای موجود رسیدهایم. افزایش قیمت ارز به این شکل و به صورت روزانه هم ناشی از همه این تصمیمات است. بنابراین جابهجایی مهرهها، عزل و استیضاح وزرا (همانطوری که در مورد آقای همتی، وزیر اقتصاد اسبق شکل گرفت) تأثیری ندارد.
دلیل مخالفت شما با این طرح چه بود؟ آیا این دلایل را با امضاکنندگان طرح سوال از رئیسجمهور هم مطرح کردید؟
بله. این طرح را برای امضا به من هم دادند اما به صراحت اعلام کردم که آن را امضا نمیکنم. پرسیدند: «چرا؟» گفتم: مگر شرایط اقتصادی فقط به دلیل عملکرد رئیسجمهور است؟ شرایط کنونی به دلیل تصمیم سران سه قوه در بیشتر مسائل است. سران سهقوه حتی بهجای مجلس هم تصمیم میگیرند و شرایط کنونی را به وجود آوردهاند.
به دلیل وجود شوراهایعالی مختلف، مانند مجمع تشخیص مصلحت نظام، شورایعالی امنیت ملی است که در بسیاری از مسائل ورود کردهاند. در حقیقت میتوان گفت که شاید حدود یکسوم اقتصاد کشور در دست دولت باشد و بقیه اصلاً تحت مدیریت دولت نیست. بسیاری از بنیادها و مراکز قدرت اقتصادی اصلاً در دست دولت و تحت نظارت مجلس نیستند. تضاد و تضارب منافع در ارکان مختلف حاکمیت باعث شده موازیکاریها و حیفومیل منابع افزایش پیدا کند و در نهایت شرایط کنونی به وجود آمده است.
من به این دلیل مخالف سؤال از رئیسجمهور هستم که قبلاً هم بارها گفته شده است: «رئیسجمهور، یک تدارکاتچی بیشتر نیست و منابعی تحت اختیار او منابعی نیست که به این اندازه از او بازخواست کنید و عملکرد آن را مطالبه کنید.» بنابراین طرح سؤال از رئیسجمهور، بهرغم اینکه فشار اقتصادی روی مردم زیاد است، بیشتر یک کار سیاسی و از آب گلآلود ماهی گرفتن توسط یک جریان خاص است.
برخی از نمایندگان در سخنان خود میگویند که مثلاً میتوان دلار را به 20 هزار تومان رساند یا راهحل و برنامهای برای مدیریت آب دارند. با توجه به اینکه رئیسجمهور از همه خواسته که به او راهکار بدهند، آیا نمایندگان در جلسات غیرعلنی یا جلسات خصوصی با رئیسجمهور این راهحلهای خود را به دولت ارائه کردهاند؟
با وجود این همه کارشناس که در بدنه دولت وجود دارد، اینطور نیست که دولت نداند راهکارها چیست. راههای اصلی به سرمایهگذاری برمیگردد. به عنوان مثال بخشی از موضوع بحران آب مربوط به تغییر اقلیم و خشکسالی است که هیچکس نمیتواند آن را تغییر دهد جز خدای متعال مبنی بر تغییرات مثبت اقلیمی به نفع کشور و افزایش بارشها. موضوع دوم تحریمهاست. اینکه برخی میگویند: «من اگر رئیسجمهور بودم چه کاری میکردم یا چه کاری نمیکردم.» واقعاً اینطور نیست و نمیتوان کاری انجام داد.
در حال حاضر برای فشارافزایی در پارس جنوبی، در چهار هابی که شرکتها شکل گرفته و قراردادها بسته شده، در این یک سال هنوز کوچکترین کاری انجام نشده است؛ چون اعتبار ۱۷ میلیارد دلاری مورد نیاز این پروژه وجود ندارد و اعتبارات ارزی نیست. بنابراین رئیسجمهور هم به کسانی که مدعی هستند؛ «ما میتوانیم.» میگوید: «بفرمایید راهکارتان را بیاورید تا همان راهکار شما را انجام بدهیم.» واقعیت این است که بخشی از این گفتارها و اظهارنظرها از روی نداشتن اطلاعات کافی و بخش دیگر اغراض سیاسی است و بخشی هم تبلیغاتی است و برخی از این سبد نارضایتی مردم به دنبال جمعکردن رأی برای انتخابات آینده هستند.
به نظر شما راهکار جایگزین طرح سوال از رئیسجمهور چیست؟
باید همه به دولت کمک کنیم و حاکمیت را در مسیری قرار بدهیم که با افزایش تعاملهای بینالمللی، دولت بتواند با کسب منابع مالی جدیدی پروژهها را به سرانجام برساند و مشکلات مملکت را حل کند. در شرایط سخت اقتصادی که فشار قابل توجهی بر مردم وارد میشود، ضروری است همه به دولت کمک کنیم تا بخشی از مشکلات حلوفصل شود.
انتخابات ریاستجمهوری مدتهاست به پایان رسیده و حدود یک سال و نیم از آن گذشته است. جریانهای مخالف دولت، بهدلیل تأمین منافع ملی، با دولت همکاری و همراهی کنند. درست است که نمایندگان مجلس قطعاً حق سؤال و حق استیضاح دارند، اما این اقدامات باید در مسیر کمک به منافع ملی کشور باشد.
