تندش نکنید

دور دوم این انتخابات تفاوت مهمی با دور اول دارد. اول اینکه امکان نهایی نشدن نتیجه در دور اول وجود داشت و در نتیجه بازی نیمه‌نهایی محسوب می‌شد که هنوز تا فینال راهی گرچه دشوار وجود داشت.

با توجه به آرای آقای پزشکیان و قطعی بودن رتبه اول وی، رقابت اصلی در مرحله اول میان نفر دوم و سوم یعنی دو نامزد اصولگرایان تندرو و میانه بود. رقابتی تند و حتی غیراخلاقی که علیه یکدیگر تاختند و بسیاری از پل‌های پشت سر خودشان را شکستند.

آنان که تحت‌عنوان «جبهه انقلاب» خود را معرفی می‌کردند و از ابتدا گفتند حتماً ائتلاف می‌کنند، در پایان دو نفرشان پوششی از آب درآمدند و دو نفر دیگر هم وارد جنگ تمام‌عیار شدند. آن اندازه در این راه با یکدیگر دشمنی کردند که بسیاری از نیروهای ستادهای نفر سوم بلافاصله برای اقدام علیه نفر دوم به سوی ستادهای آقای پزشکیان روانه شدند و حتی آن بیانیه حمایتی از نفر دوم هم کاملًا صوری است و بعید است که نویسنده بیانیه خودش هم به او رأی دهد.

در این مورد، شواهد کم نیست. تا اینجا به ما ربطی ندارد؛ چون یک دعوای درون‌جناحی بود. هرچند دود این بداخلاقی‌های سیاسی به چشم مردم می‌رود؛ ولی اکنون که نفر دوم در معیت آقای پزشکیان به دور دوم آمده، چه رفتاری خواهند کرد؟ آنان که با دوستان خود چنان رفتاری داشتند، با رقبای خود چه خواهند کرد؟

این مسئله‌ اصلی است که مایه نگرانی است. چون آنان از دو جهت اقدام به این رفتار کرده‌اند. اول، استفاده نامشروع و غیرقانونی از رسانه‌های دولتی و تریبون‌های عمومی برای پیشبرد اهداف خود است.

اصلاح‌طلبان رسانه‌های مستقلی دارند که فقط روی پای خودشان ایستاده‌اند؛ ولی آنها انواع خبرگزاری و سایت و مطبوعات و.... عمومی را به خدمت خود گرفته‌اند تا علیه دکتر پزشکیان اقدام کنند.

این مصداق بارز تخلف است که دولت محترم باید به آن بپردازد و مانع از این سوءاستفاده شود. آنچه که این کار را خطرناک می‌کند، تند کردن تولید مطلب علیه آقای پزشکیان و ستاد اوست. شاید به لحاظ رای‌آوری این کار به زیان آقای پزشکیان نباشد.

همچنان که دو تن از رای‌آوران جدی برای وی دو نامزد پوششی یعنی آقایان زاکانی و قاضی‌زاده بودند که بسیار خوب به سبد رای پزشکیان افزودند چون بر حسب قاعده «هر چیزی از ضد آن شناخته می‌شود» مردم از ضدیت آنها با پزشکیان او را شناختند و رای هم دادند. ولی در مقام عمل موجب بی‌اعتباری انتخابات و اخلاق سیاسی می‌شوند و این از عوامل گریزاننده مردم از سیاست و حکومت است.

این احتمال را باید درنظر گرفت که در روزهای آینده منتهی به انتخابات این روند را تندتر کنند. درهرحال، امیدواریم که دست‌اندرکاران امر متوجه این شیطنت‌ها باشند و با عوامل آن برخورد کنند و اجازه ندهند که افراد قدرت‌پرست برای رسیدن به قدرت، منافع ملی را نابود کنند؛ همچنان که در گذشته نیز چنین کردند.