روح‌‏الله فردوسی

روح‌‏الله فردوسی

منتقد و نویسنده

مقالات
  • می‌خواست ما دوباره ببینیم

    می‌خواست ما دوباره ببینیم

    درگذشت واحد خاکدان، خاموشی چشمی است که «دیدن» را به ما می‌آموخت. او از تبار هنرمندانی بود که میان «چشم» و «دل» پلی می‌زدند.

  • خطر خاموشی تمدن

    خطر خاموشی تمدن

    باید پذیرفت که بحران جمعیت، نشانه‌ی بیماری عمیق‌‌تری است و آن؛ گسست میان ملت و آرمان ماست. جامعه‌ای که جوانانش نسبت به آن احساس تعلق نمی‌کنند، آینده‌ای نمی‌سازد. امروزه بسیاری از جوانان ایرانی میان «ماندن» و «رفتن» در تردیدند و این تردید خود بزرگ‌‌ترین تهدید برای هویت ملی است.

  • صداقت دیدن/روایتی از ناخدای سینمای ایران

    صداقت دیدن/روایتی از ناخدای سینمای ایران

    ناصر تقوایی، مردی از تبار جنوب و نمک‌‌خورده‌ی آفتاب و دریا، از میان ما رفت و با رفتنش نه‌تنها یکی از بزرگ‌‌ترین فیلمسازان ایران، بلکه وجدان بیدار تصویر در این خاک خاموش شد.

  • پژواک جاودانه موسیقی ایران

    پژواک جاودانه موسیقی ایران

    پژمان را نمی‌توان تنها یک آهنگساز دانست. او پژوهشگری بود که مرز میان موسیقی کلاسیک غربی و ریشه‌‌های بومی ایران را درنوردید. آثارش، از اپرای «جشن دهقان» و «دلاور سهند» تا باله «روشنایی» و «سمندر»، جلوه‌ای از تلاشی پیگیر برای همنشینی شرق و غرب، سنت و نوآوری، ریشه و افق بود.