به مردم برگردید...چند جمله با رئیس‌جمهور در یکسالگی انتخاب
بهترین تقدیر و شایسته‌ترین تجلیل در پاسخ به این همبستگی پرشکوه و پرتاثیر ملی که همه ایرانیان را در داخل و در سراسر دنیا به صورتی شگفت‌انگیز حول محور تمامیت‌ارضی و هویت‌ملی گرد هم آورد، بازگشت صادقانه به آنها و باور صمیمانه آنهاست.
بهترین تقدیر و شایسته‌ترین تجلیل در پاسخ به این همبستگی پرشکوه و پرتاثیر ملی که همه ایرانیان را در داخل و در سراسر دنیا به صورتی شگفت‌انگیز حول محور تمامیت‌ارضی و هویت‌ملی گرد هم آورد، بازگشت صادقانه به آنها و باور صمیمانه آنهاست. به زبان نمی‌توان از این مردم گفت. ایرانیان نشان دادند که شادی ِنهفته در غم‌اند، تبسُّم ِخفته در اشک‌اند و امید برآمده از یأس که در میانه گردبادِ غم و سیلاب اشک و تیرگی یأس ناگهان شعر زیباى زندگی را با همه شادی‌ها، لبخندها و امیدهایش به شیوایی می‌سرایند.
مردم ما گنجینه عظیمى از وفادارى و فداکارى‌اند، دفینه زرّینى از خردمندى و مهربانى‌اند. کلید این گنجینه، اعتماد است و رمز این دفینه، باور. به این مردم وفادار و فداکار، خردمند و مهربان که در شکل اقوام و مذاهب مختلف یک‌بار دیگر هوش ایرانى و تندرستى آریایی را به نمایش گذاشتند، اعتماد کنید. آنها را باور کنید تا به قول عطار هفت دریا پیشتان یک شَمَر شود، هفت اخگر یک شَرَر و هفت دوزخ یک قرص یخ...
بیایید و براى تصمیم‌گیرى درباره همه چیزهایى که یک سر آن به مردم و مصالح‌شان و منافع‌شان برمی‌گردد به هر نحو ممکن از نظرات مردم مطلع شوید. به هر طریق، افکارعمومی را بازخوانی کنید. از کارشناسان و خبرگان، جامعه‌شناسان و تحلیلگران مسائل اجتماعی، سیاسی و فرهنگى بخواهید شما را کمک کنند. بی‌تعارف باید گفت که در طول این یک سالی که گذشت، بسیارى از علاقه‌مندان به شما و دلسوزان وطن بارها و بارها گفتند و نوشتند. اما گویا نه نوشته‌ها خوانده شد و نه مقصود از نوشته‌ها دریافته شد.
اکنون اما از محمد فاضلی‌ها و عباس عبدی‌ها و دیگرانى که در اوج کارزار انتخابات با یک جمله گزیده و مختصر که مى‌نوشتند و با چند جمله که می‌گفتند و در فضای مجازی منتشر می‌شد، ساعت به ساعت احتمال موفقیت شما را افزون می‌کردند؛ از اینها بخواهید که مرتباً فضای جامعه را رصد کنند. حقایق را و افکارعمومی را در مورد مسائل و معضلات اجتماعی سیاسی و فرهنگى از طریق نظر سنجی و پیمایش‌های تخصصی استخراج و به شما منتقل کنند و جهد و کوشش کنید که نتایج را در اتخاذ راه‌حل‌ها به جد دخالت بدهید و مطمئن باشید که این راه‌حل‌ها هر چه که باشد، از تصمیماتی که پشت درهای بسته و بعضاً زیر سایه افراط و تحت‌تاثیر نظریه‌های آخرالزمانی اتخاذ می‌شوند، به مصلحت و حقیقت نزدیک‌تر خواهد بود.
اکنون دیگر بیشتر از هر وقت دیگر ثابت شده که بسیاری از نظریه‌ها، تحلیل‌ها، پیش‌بینی‌ها و برنامه‌ریزی‌های افراطیون و تندروها از حقایق موجود دور و از واقعیت‌ها بیگانه بوده و امروز بطلان و ناراستی آنها پس از تحمل خسارت‌های گزاف بر همگان ثابت شده است.
باری؛ شما بهتر می‌دانید که نه انرژی هسته‌ای و نه غنی‌سازی هیچکدام نه تمامیت‌ارضی محسوب می‌شوند و نه هویت ملی و بهتر می‌دانید که اگر همه ایرانیان آمدند، نه برای غنی‌سازی بود و نه برای انرژی هسته‌ای. بلکه آنها همه آمدند چون دشمنی غدار موجودیت ایران را به چالش کشیده بود و حرمت زمین و آسمان ایران را شکسته بود و غرور ملی آنها را نشانه گرفته بود. شما بهتر می‌دانید که هرچند برای ایرانیان توان هسته‌ای و دانش آن دستاورد بزرگی است؛ اما برای ایرانیان.
بقای ایران پربهاتر از هر چیز گرانبهایی است و چنانکه بارها در طول تاریخ ثابت کرده‌اند، در راه ایران جان شیرین‌شان را هم خواهند داد. در این شرایط، آقای رئیس‌جمهور اجازه ندهید که جریان تندرو و متوهمی که طی سال‌ها ایران را به بیراهه‌ای برده که عاقبتش چنین است که می‌بینیم، امروز با سیطره بر صداوسیما و از طریق بلندگوهای دیگری که در اختیار دارد، مقوله‌ای هرچند پرارزش هسته‌ای ازیک‌سو، در حد تمامیت‌ارضی و هویت‌ملی بالا می‌برند و از سوی دیگر، با الفاظ و ادبیاتی اغلب ناشیانه و نازل سعی دارند نمایش بزرگ و ایستادگی پرغرورِ ایرانیان را در جنگ تحمیلی ۱۲روزه را مصادره به مطلوب کنند و آن را حجتی قاطع بر اصرار و پافشاری بر سیاست‌ها و شعارهای خود وانمود کنند.
مردم اگر آمدند و همه هم آمدند، برای صیانت از تمامیت سرزمین مادری‌شان آمدند. با این درک درست البته که پایبندی به هر دین و آیین بی‌پایداری و ثبات سرزمینى ایران ممکن نیست. مردم اگر آمدند، برای دوام و بقا و برای زندگى آمدند، نه براى استقبال از مرگ و نیستی. براى دفاع از امنیت و آرامش آمدند، نه براى خوشامد‌گویی به ناامنى و جنگ...
چنانکه می‌بینید، حتى محافل سنتی عزادارى و مرثیه‌خوانىِ منتسب به اصولگرایان نیز به این درک درست از واقعیات جامعه رسیده‌اند که این‌بار و در این مصاف تاریخی ترکیبی از هم‌افزاییِ هویت ملی و هویت مذهبی محور همبستگی و ایستادگی ایرانیان بود و با ظرافت و هنرمندى رثای امام شهیدان حسین(ع) را با سرودهایی با مضامین ملی و میهنی در هم آمیختند و مجالس سنتی را به صحنه‌های حماسىِ وطن‌خواهی و ایران‌دوستى بدل کردند.
آقای رئیس‌جمهور! تقدیر چنان بود که شما در این گذرگاه تاریخی سکاندار دولت باشید. فراموش نکنید که آمدن‌تان براى گشودن درهای بسته حل مشکلات کهنه و براى التیام جان‌های خسته بود. قرار شما با مردم این بود که تحریم‌ها را بردارید و سایه شوم جنگ را برای همیشه از سر ملک و ملت بردارید و همه اینها را قرار بود در سایه بازگشت صادقانه به مردم و رویکرد خردمندانه در حکمرانى محقق سازید. اکنون که یک سال از زمامداری‌تان گذشته است، به پشت سر بنگرید تا راه پیش رو را خردمندانه‌تر و مردم‌باورانه‌تر و بهتر طی کنید. به فضله و منه...
