بمباران شیمیایی مریوان
شهرهای مرزی ایران در دوران جنگ تحمیلی بارها هدف حملات شیمیایی قرار گرفتند و رژیم عراق در این حملات ۲۸۶ بار از تاولزاها، ۱۴۳ بار از عوامل اعصاب، ۸۱ بار از سیانور و عوامل خونی، ۴۸ بار از خفهکننده، ۸ بار از ناپالم و ۶ بار از ویایکس استفاده کرد.

شهرهای مرزی ایران در دوران جنگ تحمیلی بارها هدف حملات شیمیایی قرار گرفتند و رژیم عراق در این حملات ۲۸۶ بار از تاولزاها، ۱۴۳ بار از عوامل اعصاب، ۸۱ بار از سیانور و عوامل خونی، ۴۸ بار از خفهکننده، ۸ بار از ناپالم و ۶ بار از ویایکس استفاده کرد. مریوان و روستاهایش هم در دوران جنگ بارها مورد تجاوز قرار گرفتند. نخست در اسفندماه ۱۳۵۹، هواپیماهای جنگی عراق با بمبهای ناپالم آتشزای آمریکایی، مریوان را بمباران کردند.
سال بعد در ۶ و ۸ آذرماه ۱۳۶۰، عراق دوباره به مریوان حمله کرد. در اسفندماه سال ۱۳۶۶، یعنی چند ماه بعد از بمباران شهر سردشت توسط بعثیها و سکوت جوامع بینالمللی و با دستور حمله صدام، نیروهای عراقی به شهر حلبچه حمله کردند. در عین حال در همان روز که عراق، حلبچه را بمباران کرد، یعنی در 21 فروردینماه 1367 روستاهای مرزی شهر مریوان را نیز بمباران شیمیایی کرد. این رفتار ضدبشری 120 شهید و بیش از هزار نفر مجروح در پی داشت. با این همه این واقعه در سایه فاجعه حلبچه ماند و رسانهها کمتر بدان پرداختند.