یک پیام به طرف آمریکایی!
عیسی سحرخیز، فعال سیاسی و مطبوعاتی در یادداشتی درخصوص مذاکرات ایران و آمریکا نوشت: «روند گفتوگوهای دوجانبه ایران و آمریکا تاکنون «مثبت» و «سازنده» بوده و این امید را در دل اغلب ایرانیان ایجاد کرده که «تحولی در راه است.» آقای ترامپ در اکثر سخنرانیهای خود تلاش داشته است تا نشان دهد مردم ایران را ملتی «متمدن» و «فرهیخته» میداند و برای آنها «حساب ویژه» باز کرده است.»

عیسی سحرخیز، فعال سیاسی و مطبوعاتی در یادداشتی درخصوص مذاکرات ایران و آمریکا نوشت: «روند گفتوگوهای دوجانبه ایران و آمریکا تاکنون «مثبت» و «سازنده» بوده و این امید را در دل اغلب ایرانیان ایجاد کرده که «تحولی در راه است.» آقای ترامپ در اکثر سخنرانیهای خود تلاش داشته است تا نشان دهد مردم ایران را ملتی «متمدن» و «فرهیخته» میداند و برای آنها «حساب ویژه» باز کرده است.» وی با بیان اینکه آمریکاییها میخواهند با ایران همدل باشند، نوشت: «فارغ از تهدیدهای گاه و بیگاهی که هرازچندگاه یک بار به صورت مستقیم و غیرمستقیم مطرح میشود و حاکمیت ایران را نشانه میگیرد، باز اغلب مقامهای کاخ سفید، جز آنها که با بیبی بستهاند، تلاش دارند همدلی خود را با ملت ایران نشان دهند.
آنها باید به این دو ضربالمثل ایرانی توجه کنند که «دو صد گفته چون نیم کردار نیست» و «بیمایه فطیر است!» سحرخیز افزود: «لُب این سخنان این است که اگر دولت ترامپ «صادق» است و از ته دل برای مردم ایران «احترام» قائل است، در عمل باید به مسئله «معیشت» و «رفاه» آنها توجه نشان دهد و این اقدام در کوتاهمدت جز برداشتن «تحریمهای اقتصادی» به صورت «هوشمند و روشمند» امکانپذیر نیست.»
سحرخیز اضافه کرد: «هرچند تا اینجای کار روند «مثبت» و «سازنده» مذاکرات دوجانبه ایران و آمریکا بر روی بازار سهام و معاملات ارز و طلا اثر گذارده است که خود به خود در میانمدت و بلندمدت بر روی سطح عمومی قیمتها و قدرت خرید مردم ایران اثر گذارده و بر میزان «رفاه» و «سلامت» و... آنها خواهد افزود، اما این کافی نیست و باید به صورت «حسابشده» در جهت «لغو تحریمها» و «آزاد ساختن پولهای بلوکهشده ایرانیان»- نه از دید دولتهای خارجی، «حاکمیت ایران»- اقدام شود.»
او تاکید کرد که به همین دلیل دولت ترامپ در جهت «منافع ملی ایرانیان»، بههیچوجه نباید «رفع تحریم» را با «بحث هستهای» گره بزند و نوشت: «همانگونه که نباید بر روی آمد و شد ایرانیان به خاک آن کشور «محدودیت بیهوده» اعمال کند. طرف آمریکایی باید این نکته را به خوبی درک کند که چنین اقدامهای «مثبت» و «موثری» موجب خواهد شد تا افکار عمومی ایران و حاکمیت بیش از پیش در مسیر بهبود «روابط واشنگتن و تهران» که اکنون به یکی از اصلیترین خواستههای اغلب کشورهای منطقه نیز تبدیل شده است، گامهای بیشتر و موثرتری بردارد.»
سحرخیز با اشاره به اینکه دولت ترامپ نهتنها باید روی سرمایهگذاری شرکتهای آمریکایی در ایران حساب کند، بلکه باید بداند هیچ کشوری جز ایران نمیتواند نقش کلیدی «هاب منطقهای» را برای سرمایهگذاران این کشور باز کند، ادامه داد: «در شرایط «کوتاه شدن دیوار بیاعتمادیها»، ایران همانگونه که نقش چهارراه استراتژیک را در منطقه بازی میکند، علاوه بر بازار بزرگ خود، پل ارتباطی مهمی برای «دسترسی آسان» و «گسترده» به بازارهای قفقاز و آسیای میانه، افغانستان و عراق و حتی کشورهای عربی جنوب خلیج فارس خواهد بود، جایی که آمریکا هر روز بیشتر جای خود را به رقیب اقتصادی اصلی خویش، چین، واگذار کرده و خواهد کرد. این گنج ارزشمند را نباید نادیده گرفت، چون کلید دسترسی به «قلب ایرانیان» است.»