قضاوت‌ها عادلانه نیست
یکی از پرحاشیه‌ترین انتخاب‌های مسعود پزشکیان برای حضور در کابینه دولت چهاردهم، فردی است که تمام سابقه کاری‌اش حضور در نیروی انتظامی بوده است؛ موضوعی که باعث شده نقدها به حضور اسکندر مومنی به‌عنوان وزیر کشور پیشنهادی بیش از سایرین باشد.
سعید نورمحمدی، عضو شورای مرکزی و سخنگوی حزب ندای ایرانیان در گفت‌وگو با خبرنگار هم‌میهن نقدهای مطرح‌شده درباره مومنی را غیرعادلانه دانست. او معتقد است وزیر کشور همیشه تحت نفوذ و همسو با دولت بوده است. متن گفت‌وگو با او در ادامه میآید.
بعد از معرفی کابینه پیشنهادی، اظهارنظرها پیرامون برخی گزینه‌ها بیش از سایرین ایجاد شده است. یکی از این افراد اسکندر مومنی است؛ تحلیل‌تان از معرفی این فرد برای وزارت کشور چیست؟ آیا او می‌تواند در مجموعه این وزارت‌خانه تغییر ایجاد کند؟
واقعیت امر این است که جامعه و حتی نخبگان سیاسی شناخت دقیق و کاملی از آقای مومنی ندارند. شاید دلیل این مسئله بی‌حاشیه بودن ایشان به‌خصوص در حوزه رسانه است که باعث شده شناخت از ایشان کامل نباشد و گمانه‌زنی‌های غیرمستند مبنای شناخت از ایشان قرار گیرد. اگر به سابقه آقای مومنی در نیروی انتظامی نگاه کنیم، دو ویژگی در دوران مدیریت ایشان پررنگ‌تر از سایر ویژگی‌ها بوده است؛ اولین ویژگی مردم‌داری ایشان بوده و دومین ویژگی که داشتند، نظم و انضباط کاری بوده است. من تصور می‌کنم اگر همچنان به مردم‌داری واقعی پایبند باشند و متوجه مردم‌داری مصنوعی که شهروندان را به خودی و غیرخودی تقسیم کنند باشند، می‌توان انتظار داشت در مسئولیت خودشان موفق باشند.
چقدر کلیت و گفتمان دولت می‌تواند بر رویکرد و رفتار این وزارت‌خانه تاثیرگذار باشد؟
وزارت کشور همیشه تحت نفوذ دولت بوده است. من به خاطر ندارم در هیچ دوره‌ای وزارت کشور با دولت مستقر همسو نباشد. این موضوع اصلاً شدنی نیست. نگاه رئیس‌جمهور و وعده‌های ایشان کاملاً در وزارت کشور حاکم خواهد شد. در دولت اول آقای روحانی، زمانی که آقای رحمانی‌فضلی برای وزارت کشور معرفی شدند، همین نگرانی‌هایی که نسبت به آقای مومنی مطزح می‌کنند در آن زمان هم گفته شد. اما گذشت زمان نشان داد که رویکردهای وزارت کشور کاملاً تحت تاثیر رئیس‌جمهور و هیئت دولت است. حتی در مورد استان خراسان رضوی گزینه‌ای که برای استانداری معرفی شد، چندین بار با مخالفت اعضای هیئت دولت روبه‌رو شد و به فردی غیرهمسو با دولت رای داده نشد. آقای مومنی هم طبیعتاً خودشان می‌دانند در چه دولتی مسئولیت پذیرفته‌اند و انتظارات از ایشان چیست. بالاخره ایشان دوست ۳۰ساله آقای رئیس‌جمهور هستند و قطعاً رئیس‌جمهور هم انتظارات و دیدگاه‌های خودشان را با ایشان در میان گذاشته‌اند. به همین دلیل حتماً سیاست‌های این وزارت‌خانه مانند باقی وزارت‌خانه‌ها با سیاست‌های رئیس‌جمهور و دولت تنظیم خواهد شد.
با توجه به تجربه تلخی که وزارت کشور غیرهمسو با کلیت دولت در سال ۹۸ ایجاد کرد، آیا باید نگران چنین تکرارهایی باشیم؟
به نظر من، گاهی ما در بیان روایت‌های تاریخی کمی بی‌صداقتی می‌کنیم. اولاً که در دولت آقای روحانی در تمام مدت سیاست‌ها و نگاه شخص رئیس‌جمهور حاکم بود. هیچ اتفاق مخالف نظرات رئیس‌جمهور اتفاق نیفتاد. مثلاً در مورد سال ۹۸ که شما مثال زدید، آیا دیدگاه رئیس‌جمهور وقت در مقابلِ عملکرد وزارت کشور بود؟ وزارت کشور همان را اجرا کرد که رئیس‌جمهور نظرش بود. اگر نقدی وجود داشت به آقای روحانی برمی‌گشت. الان هم همین‌طور خواهد بود. وزیر کشور که نمی‌تواند مخالف نظرات رئیس شورای عالی امنیت ملی که رئیس‌جمهور است موضعی اتخاذ کند.
من باور دارم در شرایط فعلی به آقای مومنی دارد بی‌انصافی می‌شود. گفته می‌شود ایشان سهم آقای قالیباف در مجلس هستند. چه کسی مطمئن است که ایشان رای اعتماد می‌آورد؟ اصلاً بعید ندانید همین اصولگرایان تندرو با ایشان مخالفت کنند. در شرایطی که دولت به درستی اطلاع‌رسانی نمی‌کند، قضاوت‌هایی صورت می‌پذیرد که اصلاً عادلانه و منصفانه نیست. باید به آقای مومنی و آقای پزشکیان اعتماد کنیم و قصاص قبل از جنایت نکنیم.
