تصویب قانون امبارگو
۲۳ دسامبر ۱۸۰۷، دستگاه قانونگذاری آمریکا لایحه توماس جفرسون رئیسجمهور وقت این کشور، مبنی بر منع صدور کالا به اروپا و واردات از کشورهای این قاره را تصویب کرد که به «قانون امبارگو» معروف است.
۲۳ دسامبر ۱۸۰۷، دستگاه قانونگذاری آمریکا لایحه توماس جفرسون رئیسجمهور وقت این کشور، مبنی بر منع صدور کالا به اروپا و واردات از کشورهای این قاره را تصویب کرد که به «قانون امبارگو» معروف است. هدف جفرسون این بود که پای جنگهای ناپلئونی به آمریکا نرسد.
طبق قانون امبارگو مصوب کنگره آمریکا، تمام کشتیها هنگام ورود به بنادر ایالاتمتحده و خروج از این بنادر باید بازرسی دقیق میشدند. این قانون که بسیار گستردهتر از قانون بیاثر عدمواردات ۱۸۰۶ بود، نشاندهنده تشدید تلاشها برای وادار کردن بریتانیا و فرانسه به توقف دخالت در کشتیرانی تجاری آمریکا در جریان جنگهای ناپلئونی بود. در طول جنگهای ناپلئونی، مقامات بریتانیا و فرانسه، بازرگانان آمریکایی را که با طرف مقابل تجارت میکردند، توقیف کردند.
بازرگانان آمریکایی که عازم تجارت با «کشورهای دشمن» بودند، توسط هر دو قدرت اروپایی، بهعنوان کالای قاچاق جنگی، توقیف شدند. نیروی دریایی سلطنتی که از فرار هزاران ملوان خود و یافتن کار در کشتیهای تجاری آمریکایی خشمگین شده بود، شروع به متوقفکردن کشتیهای آمریکایی و بازپسگیری فراریان ادعایی کرد. این امر افکار عمومی آمریکا را ملتهب کرد.
