نه گذشته پایدار نه آینده تثبیت شده/گفتارهایی به مناسبت روز ارتباطات درباره فرهنگ و ارتباطات در عصر هوش مصنوعی
ارتباطات، تفاهم، گفت‌وگو، همدلی و وفاق میآفریند و طبیعتاً ما را از ساختارهای یکسویه «مونولوگ» به «دیالوگ» میبرد. نظام حکمرانی را از ساختار سلسلهمراتبیِ از بالا به پایین، به ساختاری مسطح، پاسخگو و مشارکتی تبدیل می‌کند
در جوامع مدرن دو مقوله فرهنگ و فناوری، چنان در یکدیگر تنیده شده‌اند که تفکیک‌شان از هم، به سادگی میسر نیست؛ از یک سو، فناوری یا تکنولوژی، سازنده فرهنگ تلقی می‌شود و از سوی دیگر، فرهنگ می‌تواند در برساخت معنایی ما از فناوری یا تکنولوژی تاثیرگذار باشد. این درهم‌تنیدگی تا آن‌جا پیش رفته که حتی آن‌چه به‌عنوان حقیقت ادراک می‌کنیم متاثر از فرم‌های ارتباطی است و به‌معنای دیگر، فرم ارتباطی است که تعیین می‌کند حقیقت چیست.
این همه در وضعیتی است که نمی‌توان بر نقش بی‌بدیل ارتباطات در ایجاد تفاهم، گفت‌وگو، وفاق اجتماعی و حتی پیوند بین‌نسلی چشم پوشید و فراموش کرد که در هر نظام حکمرانی، ارتباطات است که ساختار پاسخگویی را توسعه می‌دهد و با گذار از ساختارهای سلسله‌مراتبی سنتی، جامعه را به سمت حکمرانی مسطح و انعطاف‌پذیر هدایت می‌کند.
برگزاری نشست «ارتباطات در تلاقی فرهنگ‌وفناوری»، به مناسبت روز جهانی ارتباطات، برای بررسی این موارد و موارد بیشتر از این بود. نشستی که روز دوشنبه، ۲۹ اردیبهشت‌ماه با حضور سیدستار هاشمی وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات، شجاع احمدوند سرپرست دانشگاه علامه طباطبائی، هادی خانیکی استاد علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبائی و سیدمحمد مهدی‌زاده دانشیار علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبائی برگزار شد. در ادامه اهم اظهارات و دیدگاه‌های حاضران در نشست را در قالب چند گفتار مجزا می‌خوانید.
