نادیده گرفتن پیوند یمن و غزه
آنچه در این ستون میخوانید، دیدگاههای رسانههای خارجی است که صرفا جهت اطلاعرسانی منتشر میشود و این دیدگاهها موضع روزنامه «هممیهن» نیست.
رسانههای جریان اصلی در آمریکا به ندرت به روشنترین مسیر غیرنظامی برای کاهش تنشها در خاورمیانه اشاره میکنند و این مسیر چیزی نیست جز کمک به میانجیگری آتشبس میان اسرائیل و حماس. به گفته محمد البخیتی، سخنگوی حوثیها، حملات این گروه یمنی تا زمانی که «جنایتهای اسرائیل در غزه متوقف شده و غذا، دارو و سوخت به جمعیت تحت محاصرهاش برسد» متوقف نخواهد شد. چه کسی میتواند بگوید که این ادعا درست است یا نه. اما شواهد نشان میدهد که حملات در دریای سرخ، عراق و سوریه در طول توقف قبلی جنگ در غزه که چند روز طول کشید، متوقف شده بود. اما این نکته هرگز مورد بحث قرار نمیگیرد. در هفتههای اول ژانویه، رسانههای بزرگ آمریکا ادعا کردند که دولت بایدن با بهترین روش، مدیریت درگیری و تضمین عدم گسترش آن فراتر از غزه را فراهم خواهد کرد. بین 7 اکتبر تا 14 ژانویه، نیویورکتایمز، واشنگتنپست و والاستریت ژورنال بیش از 60 مقاله منتشر کردند که بر برخی از جنبههای تهدید تشدید تنش در خاورمیانه تمرکز داشتند. حداقل 14 مقاله بر روند تصمیمگیری دولت بایدن تمرکز داشتند. نیویورکتایمز گزارش داد: «حملات حوثیها، ترس از وقوع یک جنگ گستردهتر را برای خاورمیانه و ایالات متحده افزایش میدهد.» واشنگتنپست نیز نوشت تنش در خاورمیانه فراتر از اسرائیل در حال گسترش است. والاستریت ژورنال نیز نوشت:«آمریکا فشار دیپلماتیک را برای جلوگیری از جنگ گستردهتر در خاورمیانه افزایش میدهد.» حتی پس از حملات 13 ژانویه در یمن، رسانهها ادعا کردند که دولت بایدن متعهد به اجتناب از تشدید تنش است اما از این 14 مقاله، تنها پنج مقاله به خواستههای دشمنان آمریکا در منطقه مبنی بر اینکه اسرائیل اجازه ورود غذا و دارو به غزه را صادر کرده و به بمباران غزه پایان دهد، منتشر کردهاند. در بیشتر موارد، مقالات فقط بهطور خلاصه اشاره میکنند که حملات حوثیها «در همبستگی» با مردم غزه انجام شده است. اما در هیچ کجای داستانهای مربوط به بحران احتمالی، کسی به آتشبس در غزه بهعنوان یک گزینه اشاره نکرده است. در عوض، مقالهها بیشتر گزینهها را حفظ وضعیت موجود یا پیگیری راهحل نظامی عنوان میکردند. نیویورکتایمز در گزارشی نوشت: «مقامات ارشد دولت بایدن گفتهاند که باید تصمیم بگیرند آیا به سایتهای موشکی و پهپادی حوثیها در یمن حمله کنند یا منتظر بمانند که حوثیها پس از غرق شدن سه قایق تندرو و کشته شدن جنگندههایشان عقبنشینی میکنند یا خیر». اگر هم انتقادی از دولت بایدن وجود داشته، همیشه راه تهاجمیتر پیشنهاد شده است. برای مثال واشنگتنپست در 8 نوامبر پس از حملات آمریکا در سوریه نوشت: «منتقدان رویکرد دولت، حملات تلافیجویانه را ناکافی خواندهاند.» در همین حال، گزارشهای کارشناسانی را که هفتههاست به آتشبس بهعنوان یک گزینه اشاره کردهاند نادیده گرفته شده است. چند ساعت قبل از حملات 11 ژانویه در یمن، الکس استارک، محقق شرکت اندیشکده رند، این مسئله را مطرح کرد که اصرار برای پایان دادن به جنگ در غزه مؤثرترین راه واشنگتن برای کاهش تنش با حوثیها است. او در فارینافرز نوشت: «بخواهیم یا نخواهیم، حوثیها حملات خود را به عملیات اسرائیل در غزه مرتبط کردهاند و حمایت داخلی و منطقهای را برای انجام این کار به دست آوردهاند. پیدا کردن یک رویکرد پایدار و بلندمدت برای هر دو درگیری برای تنشزدایی در منطقه و وادار کردن حوثیها به توقف حملات خود به کشتیهای تجاری حیاتی است.» به دنبال عملیات ایالات متحده، نیویورکتایمز خاطرنشان کرد که کشورهایی مانند قطر و عمان «به ایالات متحده هشدار داده بودند که بمباران حوثیها میتواند یک اشتباه باشد، زیرا میترسند که این اقدام به تعمیق تنشهای منطقهای بیانجامد. آنها استدلال کردهاند که تمرکز بر دستیابی به آتشبس در غزه، انگیزه اعلامشده حوثیها برای ادامه حملات را از بین میبرد.» کارشناسان گفتهاند که ناتوانی در پیوند دادن تجاوزات حوثیها به جنگ جاری یک اشتباه محاسباتی استراتژیک است. مؤسسه کارنگی نوشت: «این امتناع از دیدن پیوند بین غزه و دریای سرخ به این معنی است که ما در اینجا نیز ضرورت استراتژیک امنیتی مهم را نمیبینیم.»