زمزمه‏‌های جنگ از یمن

فوریه ۱۹۹۱ خدمه ناوچه بریتانیایی HMS Gloucester در حال تقلا بودند و سعی می‌کردند موشک کرم ابریشم عراقی را که به سمت ناو یو.اس.اس میسوری حرکت می‌کرد، از بین ببرند. تکان شدید ناشی از شلیک گلوله موشک‌های Sea Dart نگران‌کننده بود و زمانی که با چشمان خواب‌آلود به سمت عرشه دویدم، اولین درگیری موفقیت‌آمیز یک موشک توسط موشک دیگری در طول جنگ دریایی را از دست داده بودم. امروز، ۳۲ سال گذشته و چنین رهگیری‌هایی اکنون در دریای سرخ به کرات رخ می‌دهد؛ چه غرب بخواهد آن را بپذیرد یا نه، بار دیگر خاورمیانه در مسیر جنگ در حرکت است. همه ما باید نفس راحتی بکشیم که رهگیری‌های موشکی تاکنون از غرق شدن یک کشتی جنگی یا کشتی تجاری غربی جلوگیری کرده است. از ۱۹ اکتبر، نیروهای یمنی، حداقل ۱۰ کشتی تجاری را که از آب‌های بین‌المللی عبور می‌کردند با موشک و پهپاد هدف قرار داده‌اند. تقریباً همه این موشک‌ها و پهپادها توسط قدرت آتش ناوهای جنگی ایالات متحده، فرانسه و بریتانیا منهدم شده و سرنگون شده‌‌اند. کارنی بخشی از گروه ضربت ناو یو.اس.اس جرالد آر. فورد کریر است که لوید آستین، وزیر دفاع ایالات متحده، چند روز پس از حملات حماس دستور ورود آن به شرق مدیترانه را صادر کرد. متعاقباً یک ناو گروه دیگر به رهبری یو.اس.اس دوایت آیزنهاور نیز به منطقه اعزام شد و اکنون در جنوب باب‌المندب در خلیج عدن مستقر شده است. اواسط هفته، آستین از تشکیل یک ائتلاف دریایی شامل بیش از دوازده کشور با هدف حفاظت از کشتیرانی تجاری در دریای سرخ خبر داد. اما یمنی‌ها همچنان مقاومت می‌کنند و می‌گویند، عملیات خود را متوقف نخواهند کرد. محمد البخیتی گفته: اعلام آمریکا مبنی بر ایجاد ائتلاف، ما را از ادامه عملیات نظامی خود باز نخواهد داشت تا زمانی که جنایات نسل‌کشی در غزه متوقف شود و غذا، دارو و سوخت به جمعیت تحت محاصره آن برسد. حالا این ترس به وجود آمده که جنگ اسرائیل و حماس در واقع منطقه همیشه آشفته را فرا خواهد گرفت. با این حال، خبر خوب این است که سرریز تنش در مقیاس محدود است. جنگ کاملی بین اسرائیل و حزب‌الله آغاز نشده است. ایران تلاشی برای توقیف نفتکش‌ها در تنگه هرمز یا شلیک به هیچ‌یک از آنها نکرده است و حوثی‌ها بار دیگر پرتاب موشک به سمت عربستان سعودی را آغاز نکرده‌‌اند.  اما اگر همه یا هر کدام از رهگیری‌ها در دریای سرخ ناموفق می‌بود، چه اتفاقی می‌افتاد؟ اگر درگیری حزب‌الله و اسرائیل به تلفات زیاد در هر کدام طرف بیانجامد، چه اتفاقی می‌افتد؟ یا اگر یک کشتی جنگی یا تجاری غربی غرق شود، چه خواهد شد؟ مارک کیمیت، ژنرال بازنشسته ایالات متحده که به عنوان دستیار وزیر امور خارجه در امور سیاسی-نظامی در دولت پرزیدنت جورج دبلیو بوش خدمت می‌کرد، می‌گوید: سیاست در مورد این‌گونه حملات، پاسخ متناسب به شیوه تدریجی است. با این حال، من فکر می‌کنم در گذشته موقعیت‌هایی را دیده‌ایم که به محض عبور از خط قرمز، تا حدودی یک تغییر تکتونیکی در واکنش ایجاد می‌شود. ایالات متحده به‌ویژه در مورد افزایش قابل توجه حملات به نیروهای آمریکایی و پرسنل دیپلماتیک در داخل عراق توسط شبه‌نظامیان عراقی، خویشتنداری قابل‌توجهی نشان داده است و به نیروهای امنیتی عراق اجازه داده است که اوضاع را رسیدگی کنند. با این حال، اگر حمله‌ای به تأسیسات دیپلماتیک یا پایگاه‌های عراقی که آمریکایی‌ها در آن مستقر هستند، انجام شود و تعداد زیادی تلفات وارد شود، فکر می‌کنم باید پاسخ بسیار مهمی را انتظار کشید». و یکی از سوالات بزرگ این است که آیا ائتلاف دریایی غرب می‌تواند فقط ماهیت دفاعی داشته باشد و همچنان در منصرف کردن شرکت‌های کشتیرانی و بیمه‌گران از ترک مسیر موفق باشد یا اینکه باید تاکتیک‌های تهاجمی را به کار گرفت.