مرگ پایان نویسنده نیست

مریم حسینیان؛ نویسنده و داستان‌نویس، دیروز دهم مردادماه، پس از سال‌ها مبارزه با سرطان و در پی چندروز کما، دار فانی را وداع گفت. همسرش مهدی یزدانی‌خرم نوشت: «مریم رفت. من تمام شدم.» حسینیان یکم فروردین‌ماه 1354 در مشهد از خشت افتاده بود. در همان شهر و در دانشگاه فردوسی، خاک‌شناسی خواند، اما جانش به ادبیات انس داشت و جز تحصیل در رشته زبان و ادبیات فارسی، از اعضای فعال انجمن ادبیات داستانی خراسان بود.

از سال ۱۳۸۰ عضو هیئت‌مدیره همین انجمن هم شد. سال قبل از آن نخستین کتابش را با نام «حتی هنوز هم دیر است» به چاپ رسانده بود؛ مجموعه‌ای گردآمده از ۲۲ داستان کوتاه. نخستین رمانش، «بهار برایم کاموا بیاور» را در سال ۱۳۸۹ منتشر کرد و برای همین اثر، نامزد جایزه بنیاد هوشنگ گلشیری و نامزد اولین دوره جایزه ادبی چهل شد. از دیگر آثار او می‌توان به «ما این‌جا داریم می‌میریم»، «بانو گوزن» و «نئوهاوکینگ‌ها یا سازش با سوراخ‌های جوراب مورچه» اشاره کرد. این آخری ازقضا روایتی است از مواجهه و مقابله خود او با سرطان؛ نبردی که اینک باید ناکام نامیدش.

به کانال تلگرام هم میهن بپیوندید