صندلی داغ

بعد از اتحاد برای برکناری رضا درویش، 4 نفر شانس زیادی برای قرار گرفتن روی صندلی مدیریتی پرسپولیس دارند

در فوتبال روز دنیا معمولاً نیمکت مربیان، لرزان است اما در فوتبال فارسی، صندلی مدیریت قابل اتکا نیست. اگر آن باشگاه دولتی باشد که شرایط برای مدیر نگون‌بخت بدتر از قبل هم می‌شود. پرسپولیس نمونه بارز یک تیم دولتی است که به‌هیچ‌عنوان با «ثبات» در حوزه مدیریتی آشنا نیست. طی دو دهه اخیر میانگین عمر مدیران پرسپولیس در این باشگاه کمتر از 10 ماه بوده اما همچنان افرادی هستند که برای حضور روی این صندلی پرحاشیه، سر و دست می‌شکنند. بعد از اتحاد کادر فنی و بازیکنان علیه رضا درویش، ماجرای صندلی مدیریت پرسپولیس با یک ابهام بزرگ روبه‌روست. بررسی افرادی که این شانس را دارند، مدیرعامل بعدی باشگاه باشند، سوژه روز این روزهاست.

سرنوشت شوم

صندلی مدیریت پرسپولیس با یک تناقض بزرگ روبه‌روست. این صندلی، خواهان و هوادار زیادی دارد و همیشه بیش از 7-6 گزینه مطرح می‌شود که تمایل دارند مدیریت باشگاه پرسپولیس را به دست بگیرند اما عدم مطالعه تاریخی آنها باعث می‌شود که از سرنوشت شوم این صندلی درس نگیرند. کافی است گریزی بزنیم به 10 مدیر اخیر باشگاه پرسپولیس که سرنوشت چندان خوشی نداشتند. بااین‌وجود بازهم افرادی هستند که برای این صندلی سر و دست می‌شکنند. محمدحسن انصاری‌فرد، یکی از پرچالش‌ترین مدیران دو دهه اخیر این باشگاه است که فقط یکی از قراردادهای او تا امروز بلای جان سرخپوشان شده است. صحبت از قرارداد چهارساله با رادوشویچ، سنگربان سابق پرسپولیس است که به‌یکباره انصاری‌فرد تصمیم می‌گیرد قراردادی 4 ساله با این دروازه‌بان امضاء کند تا شکایت پشت شکایت به باشگاه برسد و میلیاردها تومان با ندانم‌کاری مدیریت‌وقت، به حساب این بازیکن کروات واریز شود. انصاری‌فرد کجاست؟ هیچ‌کسی خبر ندارد که او حتی مشغول چه کاری است. او ترجیح می‌دهد دیگر در مکان‌های عمومی آفتابی نشود که مبادا مجبور به پاسخگویی شود. نهادهای نظارتی هم با او کاری ندارند. حمیدرضا سیاسی، دیگر مدیرعاملی است که درمورد او گفته می‌شد؛ در آفریقای جنوبی در حال ساخت‌وساز است و به‌دلیل علاقه به پرسپولیس، از جیب هم هزینه می‌کند. او همان مدیری بود که به‌یکباره علی دایی را اخراج و حمید درخشان را به‌عنوان سرمربی جانشین شهریار کرد. سیاسی تنها سه‌ماه بعد از مدیرعاملی در پرسپولیس، به دلیل حواشی دیدارش با یکی از مسئولان رئال مادرید، از کار برکنار و بازداشت شد چراکه هماهنگ‌کننده دیدار او با مقامات رئال مادرید ظاهراً از دست‌اندرکاران سازمان مجاهدین خلق بوده و همین امر باعث شد تا او راهی زندان شود. سایر مدیران‌وقت این باشگاه نیز با ارج و قرب به این صندلی رسیدند اما بعد از کنار رفتن، آنطور که باید در حوزه مدیریت حضور نیافتند. رسول پناه، دیگر مدیرعاملی است که اتفاقاً تجربه حضور در سیاست و احزاب داخل ایران را داشت اما خیلی زود با کادر فنی و بازیکنان مهم تیم، وارد چالش و دعوا‌های جدی شد و سر آخر به‌خاطر صحبت‌های نامتعارفش با هواداران و فیلمی که از او در خیابان منتشر شد، مجبور به کنار رفتن از سمت خود گردید.

بازگشت فرد محبوب

یکی از گزینه‌هایی که به‌شکل غیرمنتظره‌ای به صندلی ریاست باشگاه پرسپولیس نزدیک شده، علی‌اکبر طاهری است. براساس شنیده‌ها، یکی از ارگان‌ها به‌شدت دنبال بازگشت طاهری به پرسپولیس است تا علاوه بر حضور گزینه خود، دل هواداران پرسپولیس را نیز به‌دست بیاورد. علی‌اکبر طاهری در سال 94 ازسوی محمود گودرزی، وزیر وقت ورزش و جوانان به سمت سرپرستی باشگاه پرسپولیس منصوب شد و تا آبان‌ماه 1396 در این سمت حضور داشت. تیم فوتبال پرسپولیس در دوره مدیریت او، عملکرد قابل‌قبول و باثباتی داشت. تیم فوتبال پرسپولیس یک قهرمانی را با مدیریت او کسب کرد، ضمن اینکه در سال قبل‌تر از آن نیز با تفاضل گل نسبت به استقلال خوزستان، در جایگاه دوم ایستاد و در رقابت‌های لیگ قهرمانان آسیا نیز توانست تا مرحله نیمه‌پایانی حضور موفقی داشته باشد. به بهانه بازنشستگی، طاهری مجبور شد استعفا دهد. یکی از نکات قابل‌توجه دوران مدیریتی او، حمایت بی‌سابقه از برانکو بود که همین امر باعث شد پرسپولیس به مسیر قهرمانی برگردد و بعد از 9 سال، جام‌قهرمانی لیگ‌برتر را بالای سر ببرد. البته دوران تاریکی نیز در دوره مدیریتی طاهری وجود داشت؛ بسته‌شدن دو پنجره نقل‌وانتقالاتی در کنار محرومیت 4 ماهه مهدی طارمی، همچنین محکوم‌شدن پرسپولیس به پرداخت غرامت 500 هزار دلاری به گولچ استرالیایی، مربوط به اشتباهات مدیریتی طاهری است. طاهری قبل از حضور در پرسپولیس، مشاور محمود گودرزی، وزیر ورزش و جوانان در امور اقتصادی، همچنین مدیرعامل شرکت ساپکو نیز بوده است.

دوستانی که دشمن شدند

یکی دیگر از مدیرانی که شایعه بازگشت‌اش به پرسپولیس قوی‌تر از گذشته شنیده می‌شود، حمیدرضا گرشاسبی است که او نیز به بهانه بازنشستگی از سمت خود کنار رفت؛ هرچند او هم مانند طاهری معتقد است که به‌هیچ‌عنوان بازنشسته نیست. گرشاسبی هم مثل طاهری ابتدا عضو هیئت‌مدیره باشگاه پرسپولیس بود و با اینکه ابتدا از طاهری به‌شدت حمایت می‌کرد و همراهش بود، بعد‌ها که خودش به مدیرعاملی رسید، به دشمن او تبدیل شد! گرشاسبی هم مثل طاهری موفق شد برانکو را حفظ کند. همچنین رسیدن تیم به فینال آسیا، در دوران ۱۵ ماهه مدیریتی او رقم خورد، اما چالش تقسیم پاداش آسیایی برایش دردسرساز شد. ماجرا از این قرار بود که پاداش آسیایی میلیون‌دلاری که ازسوی کنفدراسیون فوتبال آسیا به حساب باشگاه پرسپولیس واریز شد، به‌عنوان پاداش بین بازیکنان تقسیم شد؛ موضوعی که ازسوی بازیکنان آن دوره تایید می‌شود اما گرشاسبی هیچ‌گاه این مسئله را تایید نکرد. چرا این موضوع بسیار بحرانی شد؟ چون بازیکن‌ها بعدها ادعا کردند پاداش موفقیت در لیگ‌قهرمانان را دریافت نکرده‌اند؛ چراکه به‌صورت شفاهی بین بازیکنان این ارقام دلاری تقسیم شده بود. نکته عجیب و البته قابل‌تأمل، درگیری علی‌اکبر طاهری و حمیدرضا گرشاسبی روی آنتن زنده یک برنامه اینترنتی بود که باعث تعجب فوتبالی‌ها شد، چراکه این‌دو با هم رفیق قدیمی بودند اما صندلی پرسپولیس باعث شد تا با یکدیگر وارد چالش جدی شوند.

مدیر اینستاگرامی

مجید صدری که از مدیریت در همراه اول به‌عنوان یک چهره اقتصادی به هیئت‌مدیره اضافه شده بود، خیلی زود مدیرعامل (بخوانید سرپرست) باشگاه پرسپولیس شد. او هم ابتدا رئیس هیئت‌مدیره بود و در دروان صدری، مأمور قرض از افراد حقیقی و حقوقی بود تا بلکه بدهی‌های کلان باشگاه به مربیان خارجی و اعضای‌تیم پرداخت شود، اما بعد از حضور به‌عنوان سرپرست باشگاه با چالش‌های عجیبی مثل بسته‌شدن پنجره باشگاه، جدایی رادوشویچ و سرآخر حذف تیم از لیگ‌قهرمانان آسیا مواجه شد. در کنار این‌ها، مسئله دیر رفتن به عربستان برای بازی با الهلال و بدقولی به اعضای تیم برای پرداخت‌های‌شان، او را در قامت مدیری شکست‌خورده از پرسپولیس فراری داد تا دوران سه‌ماه‌ونیمه سرپرستی‌اش پایان تلخی داشته باشد. حواشی دوران مدیریت او این بود که شأن و جایگاه مدیریتی را تنزل داده بود. صدری با حضور شبانه در لایوهای اینستاگرامی هواداران، آشوب عجیبی را در باشگاه ایجاد کرده بود. صدری علاقه زیادی به مصاحبه تلویزیونی و رادیویی، همچنین حضور در «کلاب هاوس» داشت و ثانیه‌ای نبود که او در یکی از این شبکه‌های اجتماعی یا پلتفرم‌ها و رسانه‌ملی حضور نداشته باشد. این روزها حامیان مجازی او دست به کار شده‌اند تا صدری نیز شانسی برای برگشت به پرسپولیس برای خودش قائل باشد. در روزهایی که رضا درویش به مشکل جدی با یحیی گل‌محمدی و بازیکنان پرسپولیس خورده، مدیران سابق در تلاش هستند تا هرطور شده خودشان را به این صندلی برسانند. درویش نیز قصد استعفا ندارد. یکی از افرادی که بیش از سایرین به صندلی ریاست این باشگاه نزدیک است، حسین شهریاری، رئیس هیئت‌مدیره باشگاه است که در اندیشه ارتقای سمت است. شهریاری در سه‌سال اخیر همیشه گزینه مدیرعاملی بوده، اما این‌بار باتوجه به حضورش در هیئت‌مدیره، می‌تواند خوش‌بین‌تر از قبل باشد.