ظفرقندی: کاهش کیفیت سلامت را نمی‌توان پذیرفت
دیروز جلسه بررسی صلاحیت محمدرضا ظفرقندی، وزیر پیشنهادی بهداشت در مجلس شورای اسلامی برگزار شد؛ آن هم پس از آنکه کمیسیون بهداشت و آموزش با او موافقت کرده بود.
در این جلسه، علاوه بر ظفرقندی، موافقان و مخالفان او در رد یا تایید این گزینه پیشنهادی وزارت بهداشت سخن گفتند. ظفرقندی در سخنرانی‌اش خطاب به نمایندگان مجلس گفت که آمده است تا وارد عرصه مدیریتی خطیری شود که با جان مردم در ارتباط است و آماده است که با تمام توان، ظرفیت، تجربه و همراهی گسترده جامعه سلامت کشور تلاش کند تا مردم، جز رنج بیماری، رنج دیگری را تحمل نکنند: «این جمله عصاره همه برنامه‌های سلامت است و البته محصول برنامه‌های توسعه.»
او گفت که وزیر بهداشت ازیک‌طرف نماینده ۶۸ دانشگاه و دانشکده علوم پزشکی، ۲۵۰ هزار نفر دانش‌آموخته و ۲۳۰ هزار نفر گروه پرستاری، ۲۵۰ هزار دانشجوی پزشکی، بیش از ۲۵۰ هزار سایر حوزه‌های سلامت و... است، ازطرف‌دیگر خدمتگزار ۸۷ میلیون ایرانی دریافت‌کننده خدمات سلامت: «من به‌عنوان پزشک یاد گرفته‌ام که باید حامی همین مردم باشم؛ مردمی که به‌رغم همه پیشرفت‌ها هنوز در کشور دچار محرومیت‌های جدی هستند و با چالش‌های جدی چون هزینه‌های کمرشکن سلامت روان، توانبخشی و... روبه‌رو هستند. ۴۰ سال است که در مسیر خدمت‌رسانی به همین مردم هستم.»
او در پاسخ به بعضی انتقادهایی که نمایندگان مخالف از او کردند هم گفت: «فرمودند چرا با افزایش دانشجو مخالفت کردید؟ من مخالفت نکردم، فقط گفتم افزایش دانشجو دو موضوع دارد؛ یکی بودجه می‌خواهد و یکی هم استاد. در حوزه سلامت نمی‌توان کاهش کیفیت را پذیرفت. گفتند من هرجا رفتم، سیاسی‌کاری کردم. من ۸ سال رئیس دانشگاه بودم و خیلی از معاونان من از جناح مقابل بودند. در نظام پزشکی هم همین‌طور بود، با افتخار و رفاقت کار کردم. گفتند که من گفته‌ام، انتخابات مهندسی شده. دکتر پزشکیان که الان رئیس‌جمهوری هستند در آن انتخابات ردصلاحیت شدند و اگر نبود دخالت بزرگان، امروز پزشکیان رئیس‌جمهوری نبود؛ بالاخره نمی‌توان واقعیت را کتمان کرد. اگر بدون دلیل حذف کنند، انتخابات در آن ناحیه مخدوش می‌شود.»
او ادامه داد: «پذیرفتن مسئولیت در شرایط فعلی کشور تفاوت زیادی با حضور در تیم‌های اضطراری در زمان جنگ تحمیلی ندارد چون شرط آن ازخودگذشتگی و جهاد است که برای آن خون‌های پاکی ریخته شده است. کشور ما اکنون درگیر بحران‌های مختلفی است؛ ما دچار تحریم‌های ظالمانه و محرومیت‌های پولی و مالی متعدد هستیم که مانع جدی در تبادلات اقتصادی است. با مشکلات داخلی ازجمله مهاجرت نیروهای درمان روبه‌رو هستیم. هزینه‌های کمرشکن سلامت و درمان نیز از دیگر چالش‌هاست.»
او در ادامه گفت که در حوزه سلامت چالش‌های مهمی هم داریم: «چالش اول بحث تولیت سلامت است که طبق بند ۷ سیاست‌های کلی سلامت برعهده وزارت بهداشت است. ۷۰ درصد تحقق سلامت مردم مربوط به بخش‌های دیگری غیر از وزارت بهداشت است. چالش بعدی، بحران نیروی انسانی است. مهاجرت، خروج از چرخه خدمت، تغییر شغل و... از چالش‌هاست. موضوع مهاجرت در بخش پزشکی و پرستاری، خود را به‌عنوان یک معضل جدی نشان داده است.»
پیش از سخنان او اما روح‌الله عباسپور، نماینده قزوین به‌عنوان مخالف این گزینه پیشنهادی گفت: «آقای پزشکیان دیروز، پشت همین تریبون اعلام کردند من کسی هستم که تمام فعالیت پزشکی‌ام، در حوزه درمان دولتی بوده است و در بیمارستان خصوصی فعالیتی نکرده‌ام و تعارض منافع را برای خودم ایجاد نکردم، اما آقای ظفرقندی، شما رئیس دانشگاه علوم پزشکی هستی، فعالیت‌های درمانی در بخش خصوصی را هم پیگیری کردی. جهت‌گیری‌های آقای ظفرقندی با آقای پزشکیان در حوزه بهداشت و درمان همخوانی ندارد.
شما رئیس سازمان نظام پزشکی بودید و افزایش تعرفه درمانی را در بخش خصوصی مصوب کردید که همین مسئله با محرومیت‌زدایی در تضاد است. گذشته سیاسی آقای ظفرقندی را وقتی بررسی می‌کنیم، می‌فهمیم او بیشتر از اینکه از ابزار جراحی برای درمان مردم استفاده کند، قلم‌به‌دست بیانیه‌هایی در جهت تضعیف نظام و حمایت از «اغتشاشات» می‌نویسد. او در جهت تجزیه کشور و براندازی نظام گام برداشته است.»
احمد بیگدلی، نماینده خدابنده اما به‌عنوان یکی از موافقان ظفرقندی گفت که آمده است از هم‌سنگر پدرش دفاع کند: «ایشان نمی‌خواهد میلیاردها تومان از پول مملکت به خارج از کشور برود، چون همین‌جا دانشجویان را در حوزه تخصصی تروما تربیت کرده است. چرا می‌خواهیم امید دانشجویان، بیماران، مردم و کادر درمان را ناامید کنیم. الان همکاران من چشم و گوش‌شان به شماست که ببینند مجلس به چه کسی رأی می‌دهد. عزیزان بیایید وفاق ملی را معنا کنیم.»
