پدیداری به‌نام خانه اندیشمندان علوم انسانی
اگر بخواهیم مسئله خانه اندیشمندان علوم انسانی و تلخی‌ها و نامهربانی‌هایی که شهردار تهران بر آن روا داشت را از منظر «پدیدارشناسی» در فلسفه مورد بررسی قرار دهیم، بایسته است بدواً پیش‌داوری سیاسی، ارزشی، اخلاقی و هرگونه سوگیری را کنار گذاشته و «پدیده خانه اندیشمندان» را همان‌طور که «تجربه شده است» توصیف و تحلیل نماییم.