کمپین ها برمی‌گردند
یکی از آخرین پارک‌هایی که در اسناد طرح شهرداری برای ساخت مسجد آمده، پارک خوارزمی در شمال تهران و نزدیک به بیمارستان بقیة‌الله در منطقه 3 تهران است.
مشاهدات میدانی نشان می‌دهد، در این پارک هنوز حصارکشی برای ساخت این پروژه آغاز نشده و تنها حصاری که وجود دارد برای گسترش پارک ایجاد شده. نگهبان پارک می‌گوید که چند درخت از قطعه اشاره‌شده در این نامه، ماه‌ها پیش جابه‌جا شده‌اند اما شناسنامه نداشتند. تنها درخت جوان و شناسنامه‌دار این قطعه زمین کوچک که در ورودی پارک قرار دارد هنوز باقی مانده است.
وضعیت دو پروژه پرسروصدای پارک‌های لاله و قیطریه که حالا به نماد پارک‌خواری در تهران تبدیل شده‌اند هم تغییری نسبت به روزهای گذشته نداشته و درختی قطع نشده و پروژه‌ها آغاز نشده‌اند. هرچند شهرداری مصر است که ساخت مسجد در قیطریه صورت گیرد و فعلاً از تصمیم خود عقب‌نشینی نکرده است.
آخرین خبرهای رسمی درباره پروژه عمرانی پربحث این روزهای پارک لاله هم خبر از توقف آن می‌دهند؛ مهدی عباسی، رئیس کمیسیون شهرسازی شورای شهر تهران دیروز این خبر را اعلام کرد و گفت: «به دنبال توافق با دانشگاه تهران اجرای طرح به اراضی روبه‌روی پارک منتقل می‌شود یا اینکه در جای دیگری احداث می‌شود.» پروژه‌ای که هرچند ماهیت آن هنوز مبهم است، اما طبق آنچه مدیریت پارک به خبرنگار هم‌میهن می‌گوید قرار است یک سرای محله در این محوطه احداث شود.
وضعیت در پارک قیطریه هم به روال سابق است و درخت‌ها و نهال‌های علامت‌گذاری شده جابه‌جا نشده‌اند. داخل حصارهای پارک لاله هم هنوز نشانه‌ای از آغاز عملیات عمرانی دیده نمی‌شود و درختان آن علامت‌گذاری نشده‌اند؛ تنها یک کانکس نگهبانی در این محوطه وجود دارد و تا هفته پیش امکان ورود به این محوطه وجود داشت، اما حالا درِ ورودی آن بسته شده، اما می‌توان از لابه‌لای کانکس‌ها این محدوده را دید که فعلاً تغییری نسبت به گذشته نداشته است.
این پروژه هم مانند پارک قیطریه هنوز تابلوی مشخصات پیمانکار و کاربری پروژه ندارد. انتشار اخبار مربوط به ساخت‌وساز در پارک‌ها باعث جان‌گرفتن دوباره کمپین های شهری شد که در دوسال گذشته خبری از آنها نبود و حالا سه کمپین اعتراضی برای حفاظت از شهر به‌راه افتاده است؛ یکی از آنها درخواست عزل شهردار را دارد و دو کمپین دیگر از خواهان توقف ساخت‌وساز در پارک‌ها و جلوگیری از قطع درختان آنهاست؛ کمپین اینترنتی «درخواست جلوگیری از تخریب پارک قیطریه» ۲۲ اسفندماه سال گذشته و همزمان با انتشار اولین خبرها از آغاز حصارکشی در این پارک به راه افتاد و تا امروز ۱۴۹ هزار و ۸۶۷ نفر آن را امضاء کرده‌اند و نقطه آغازی دوباره برای کمپینهای شهری بود و بازتاب گسترده‌ای داشت و هنوز هم ادامه دارد.
کمپین بعدی «درخواست برکناری شهردار تهران» است که ۲۲ فروردین‌ماه و بعد از کمپین درخواست جلوگیری از تخریب پارک قیطریه به‌راه افتاد. مخاطب این کمپین شورای شهر تهران است و آغازگران آن می‌گویند، شهروندان تهرانی حق دارند شهرداری داشته باشند که توانایی ساختن پارک‌های جدید و افزایش سرانه فضای سبز را داشته باشد؛ آن‌هم در کلانشهری که در بیشتر روزهای سال از هوای آلوده و بمباران شیمیایی ناشی از بنزین غیراستاندارد پتروشیمی و خودروهای فرسوده و بی‌کیفیت داخلی رنج می‌برد.
چند روز پیش تصاویری از نامه معاونت شهرسازی شهرداری منتشر شد که در آن درخواست شده بود قطعه‌ای زمین واقع در ضلع شمالی این پارک که در آن جابه‌جایی نیز صورت گرفته، برای احداث مسجد تحویل نماینده هیئت‌امنا شود.
اشاره آنها به طرحهای ساخت مسجد در پارک‌های این شهر است که هنوز هم ادامه دارد و هرازگاهی نام یکی از آنها شنیده می‌شود. مدت کوتاهی بعد از درخواست برای عزل زاکانی، کمپین دیگری به راه افتاد و این بار محدود به یک‌پارک نبود، بلکه درخواستی برای توقف ساخت‌وسازها در پارک‌های تهران بود و به‌نام کمپین «پارک‌خواری را متوقف کنید» به کارش ادامه می‌دهد.
یکی از کسانی که این کمپین ها را به‌راه انداخته به هم‌میهن می‌گوید که دلیلش برای راه‌اندازی کمپین، تغییرات فضای سبز در شهر تهران است: «محیطی که در تهران ایجاد شده روان من شهروند را به‌هم می‌ریزد. من فضای سبزی در شهر نمی‌بینم. بالاخره آن درخت هم حق حیات دارد ولی شهردار تهران این حق را نه‌تنها از ما بلکه از درخت هم می‌گیرد. من دوست دارم فضای سبز ببینم، ولی به جای آن ساختمان‌هایی را می‌بینم که هیچ نوع معماری ندارد و انگار معیار در شهر پول است؛ هرچه پول بیشتری داشته باشی، می‌توانی پارک‌خواری کنی یا فضای سبز را از بین ببری و برج بسازی. حق من به‌عنوان یک شهروند چه می‌شود؟»
او اعتقاد دارد که شهردار تهران تخصصی در مدیریت شهری ندارد: «سرانه فضای سبز در تهران ۱۶ مترمربع، ولی میزان استاندارد آن ۲۵ مترمربع است. آقای زاکانی از زمانی که آمده‌اند، دائماً در حال از بین بردن درختان هستند. عواقب آن را من به‌عنوان شهروند باید تحمل کنم و از آلودگی هوا رنج می‌برم. اگر تصاویر تهران امروز را با چندسال قبل مقایسه کنید، این تغییرات فضای سبز شهر را می‌بینید. وظیفه شهرداری کاشت درخت است، اما نه‌تنها این کار را انجام نداده، بلکه آن را نابود هم می‌کند. ایشان برای زیباسازی شهر چه کرده؟ ما مشکل‌مان با ساخت مسجد نیست، یک فضای خالی پیدا کنید و مسجد بسازید، اما این فضای سبز را از بین نبرید. قانون شهرداری این است که در پهنه‌های «جی» مسجد ساخته نشود.»
