اشرف بروجردی مشاور رئیسجمهور در دولت روحانی:
باید برای توجیه روحانیت درباره مسئولیت زنان گفتوگو کرد
اشرف بروجردی درباره مسئله معرفی زنان به عنوان گزینههای پیشنهادی وزارت به مجلس، گفت: «انتظار جامعه زنان از آقای پزشکیان بیش از این بود. ما انتظار داشتیم که رئیسجمهور حداقل چهار یا پنج گزینه از زنان و جوانان را در فهرست پیشنهادی خود به مجلس قرار بدهد، اما این تعداد اندک است. ولی در خصوص وزیر پیشنهادی راه و شهرسازی میتوانم بگویم که خانم صادق در حوزه تخصصی خود فرد بسیار توانایی است و فکر میکنم که بتواند منشأ ایجاد تغییر و تحولات مثبتی شود. متاسفانه برخی آقایان فکر میکنند چون موضوع وزارت راه و شهرسازی مطرح است، باید با این گزینه مخالفت کنند و به یک خانم رای موافق ندهند. اما فرزانه صادق تا سطح معاون وزیر رشد کرده و از بسیاری گزینههای دیگر توانمندتر است. امیدوارم که نمایندگان به او رای مثبت بدهند.»
اشرف بروجردی، نخستین زنی است که پس از انقلاب بهعنوان رئیس سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران منصوب شد و در دولت دوم اصلاحات نیز طی چهار سال به عنوان معاون وزیر کشور (عبدالواحد موسویلاری) در امور اجتماعی و شوراها خدمت کرد. در پایان گفتوگو بود که متوجه شدیم اشرف بروجردی به علت بیماری در بیمارستان بستری شده و شاید به خاطر موضوع مصاحبه بود که بهرغم شرایط دشوارش، پاسخ سوالات ما را داد.
بروجردی درباره مسئله معرفی زنان به عنوان گزینههای پیشنهادی وزارت به مجلس، گفت: «انتظار جامعه زنان از آقای پزشکیان بیش از این بود. ما انتظار داشتیم که رئیسجمهور حداقل چهار یا پنج گزینه از زنان و جوانان را در فهرست پیشنهادی خود به مجلس قرار بدهد، اما این تعداد اندک است. ولی در خصوص وزیر پیشنهادی راه و شهرسازی میتوانم بگویم که خانم صادق در حوزه تخصصی خود فرد بسیار توانایی است و فکر میکنم که بتواند منشأ ایجاد تغییر و تحولات مثبتی شود. متاسفانه برخی آقایان فکر میکنند چون موضوع وزارت راه و شهرسازی مطرح است، باید با این گزینه مخالفت کنند و به یک خانم رای موافق ندهند. اما فرزانه صادق تا سطح معاون وزیر رشد کرده و از بسیاری گزینههای دیگر توانمندتر است. امیدوارم که نمایندگان به او رای مثبت بدهند.»
مشاور پیشین رئیسجمهور درباره انتظاراتی که از دولت چهاردهم وجود دارد، اظهار داشت: «امیدوارم که آقای دکتر پزشکیان در انتصابهایی که هنوز انجام ندادهاند، از زنان و جوانان استفاده کنند. دبیر هیئت دولت میتوانست یک زن باشد. امیدوارم در وزارتخانهها به این موضوع و انتصاب جوانان و زنان توجه شود. این انتصابات به خواست رئیسجمهور و این بستگی دارد که در آینده چه اتفاقاتی میافتد.»
بروجردی در دولت روحانی به مدت ۵ سال مشاور رئیسجمهور و رئیس سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران بود. به دلیل تجربه شخصی او در سطوح ارشد دولتی، از او راجع به نگاه به زنان در دولتها پرسیدیم: «این مسئله خیلی ارتباطی به دولتها ندارد. اصولاً آقایان اعتقاد خاصی به توانایی زنان و بهکارگیری آنان در جایگاه مدیریتی کشور ندارند. در دولت آقای روحانی هم چندبار میخواستند من را برکنار کنند. حتی در یکی از مواقع شنیدم که حکم فرد جایگزین نیز از سوی دفتر رئیسجمهور صادر شد اما آقای روحانی امضا نکرد. ولی احساسم این است که به کارگیری زنان تا امروز بیشتر به این خاطر بوده که صرفاً گفته شود ما از زنان در این جایگاهها استفاده میکنیم. اما اگر از توانایی زنان در عرصه مدیریت استفاده شود، متوجه خواهند شد که کارها به صورت دقیق انجام خواهد شد و لنگ نخواهد ماند. به خاطر همین امیدوارم آقای پزشکیان زنان بیشتری را به کار بگیرد. مسئله بعدی هم به جوانان مربوط میشود که دیگر مرد و زن ندارد. گفته میشود وقتی شما مسئولیت گرفتید، زیر چهل سال سن داشتید حالا به زمان ما که رسیده، استفادهای از جوانها نمیکنید. در حالی که آنها انرژی و انگیزه دارند، از تخصص بهرهمند هستند و میتوانند تحولات مثبتی در کشور ایجاد کنند. با صحبتهای آقای پزشکیان و پیروزی ایشان این امید زنده شد که به جوانها میدان داده میشود. امیدوارم این چراغ، خاموش نشود.»
معاون پیشین وزیر کشور درباره موانع و موضعگیریها نسبت به انتصاب و انتخاب زنان طی سالهای گذشته، خاطرنشان کرد: «مهمترین مانع در تمام دولتها و دورانهایی که پشت سر گذاشتیم، علما و مراجع تقلید هستند. آنها همواره به این مسئله واکنش منفی نشان میدهند. خاطرم هست که در دولت آقای خاتمی، وقتی بحث به کارگیری زنان مطرح شد، برخی علما به رئیسجمهور گفته بودند که اگر خانمی را به کابینه بیاورید، مشروعیت دولتتان را زیر سوال بردید و اعلام خواهیم کرد که این دولت نامشروع است. بعضی از این فقها و مراجع که عرض کردم و واکنشهای منفی نشان میدادند، هنوز هم در قید حیات هستند. این واکنشها وجود داشته درحالیکه باید با آنها صحبت کرد و توضیح داد که زمانه تغییر کرده است. این روش حذف زنها از اداره جامعه، رویهایست که از زمان خلیفه دوم رایج شد. به زمان پیامبر و تاریخ زندگی اُمسلمه (یکی از همسران حضرت رسول) توجه کنید که ایشان همیشه در امور پیشتاز بوده است.»