اندیشکده‌ها
نیاز بایدن به اقناع مردم آمریکا درباره چین
نیاز بایدن به اقناع مردم آمریکا درباره چین
مسائل سیاست خارجی، به‌ندرت یک رئیس‌جمهور مستقر را در انتخابات پیروز می‌کنند، اما قطعاً می‌توانند باعث باخت او در انتخابات شوند یا حداقل، نقشی سنگین داشته باشند. رئیس‌جمهور آمریکا در دیدار اخیر با همتای چینی‌اش، به‌دنبال حذف گفت‌وگو و ممانعت از زوال بیشتر در رابطه با چین بود و همزمان نمایش عزم در مقابل مخاطب داخلی و تلاشی مخاطره‌آمیز برای تعادل بین این دو. دولت بایدن تلاش بسیار کرد که پیش از دیدار، انتظارات را پایین بیاورد. نتایج به نظر حداقلی هستند و بیانیه مشترک به لحاظ سیاسی ممکن نبود، چون توافقی در مسائل کلیدی وجود نداشت؛ اما چنین تعامل سطح بالایی با شی‌جین‌پینگ برای بایدن خطراتی دارد، در شرایطی که رقیبش مزیتی در متهم‌کردن دولت او به «نرمش در مقابل چین» می‌بیند.
دولت بایدن تا اینجا از اجماعی دوحزبی در پیاده‌سازی سیاستش درباره چین، بهره‌مند بوده است، اما جمهوری‌خواهان بیشتر و بیشتر روبه‌انتقاد برده‌اند. با نزدیک‌شدن سالِ انتخابات، بحث شدیدتر هم خواهد شد. «محکم‌بودن در مقابل چین» به ملزومات نامزدهای ریاست‌جمهوری تبدیل شده تا خود را در موضع رهبرانی قوی و حامی آمریکا قرار دهند. حتی درون حزب جمهوری‌خواه هم سیاست‌های مربوط به چین، ابزاری انتخاباتی هستند. با این پس‌زمینه، معلوم نیست دیدار بایدن و چین به کجا خواهد رسید. در ایالات متحده، دغدغه‌های رأی‌دهندگان درباره تهدید چین در سال‌های اخیر افزایش یافته است. اکثریت بزرگسالان آمریکایی نگران تنش‌ها هستند و چین را تهدید علیه منافع آمریکا می‌بینند. موضوعات گفت‌وگو در این جلسه، در بحث رابطه چین و آمریکا کلیدی هستند اما در سال انتخابات، مسائل داخلی در صدر موضوعات هستند. از این رو سیاست بایدن در قبال چین و دیدارش با شی، عمدتاً از لحاظ ارتباطشان با دغدغه‌های داخلی بر میزان حمایت از او اثر می‌گذارند. فنتانیل یکی از بحث‌های سیاست‌گذاری است که در آن دو طرف هم‌پوشانی دارند و بایدن در این زمینه می‌تواند مدعی موفقیت کوچکی در این دیدار
باشد.
اعلام توافق برای قطع صادرات محصولات مربوط به تولید فنتانیل از سوی چین، جایگاه بالایی در دستور کار این دیدار داشت. فنتانیل، ماده افیونی اعتیادآوری است که بالاترین عامل اوردوز در ایالات متحده است. یک‌سوم مرگ‌ومیرهای سنین ۲۵ تا ۳۴ سال آمریکایی‌ها، نتیجه‌ی این ماده است. دولت ترامپ در این باره به توافقی رسیده بود اما بعدتر شی را به برآورده‌نکردن وعده‌هایش در این باره متهم کرد. اگر بایدن در این زمینه موفق باشد، موضعش درباره مدیریت مرز جنوبی هم تقویت می‌شود؛ با این حال، شاید حتی توافقی موفق درباره فنتانیل هم برای اقناع رأی‌دهندگان آمریکایی به اینکه چارچوب بایدن در تعریف و مدیریت رقابت با چین، روش درستی است، کافی نباشد.
در شرایط تنش‌های فزاینده و دیپلماسی کم‌فروغ، خطر تقابل ایالات متحده و چین که حاصل سوءتفاهم، خطای محاسباتی و سوءتفسیر انگیزه‌های دوطرف است، به شکلی ویژه بالاست. راهبرد ایندوپاسیفیک بایدن، به‌خصوص سرمایه‌گذاری‌اش در شراکت‌های منطقه‌ای از قبیل «کواد» و «AUKUS» دغدغه چین را درباره نیات ایالات متحده بالا برده‌اند. ارتقای ظرفیت‌های نظامی ایالات متحده در منطقه و دیپلماسی اخیر ایالات متحده برای شکل‌دهی به ارتباط سه‌جانبه محکم‌تر بین آمریکا، ژاپن و کره‌جنوبی هم همین‌طور. پیامدهای تقابل اثرات فاجعه‌باری برای رأی‌دهندگان آمریکایی و اقتصاد جهانی خواهد داشت.
دیپلماسی نقشی اساسی در مدیریت تنش‌ها ایفا می‌کند و دیدارهایی مثل این، بخشی از راهبرد بایدن برای کمینه‌کردن چشم‌انداز افزایش تصادفی تنش‌ها و پی‌ریزی برای همکاری در مسائلی مثل تغییرات اقلیمی است. نشست خبری نادری که بایدن بلافاصله بعدش برگزار کرد هم بخشی از تلاش او برای اقناع آمریکایی‌ها درباره کارآیی اساسی چنین گفت‌وگوهایی بود؛ نشستی که در آن او از برگزاری چنین گفت‌وگوهایی برای «منافع مردم آمریکا» سخن گفت. برای ۲۰۲۴، بایدن که در نظرسنجی‌های اخیر از ترامپ عقب است، با تهدید سربرآوردن دوباره روایت ترامپ مواجه است، از آمریکایی که در دوران بایدن در روند نزولی است، روایتی که سیاست در قبال چین، ذاتاً به آن گره خورده است.
بایدن باید ابتکار عمل را دوباره به دست بگیرد و نشان دهد دیپلماسی او، مؤلفه‌ای کلیدی در هر راهبردی برای پیشبرد منافع ایالات متحده در قبال چین است. او نیاز خواهد داشت با قدرت نشان دهد اما اگر آرزو دارد کاخ سفید را حفظ کند و نگذارد یک جمهوری‌خواه بسیاری از کارهای او را از بین ببرد، به این هم نیاز خواهد داشت که در این مسیر، پیشرفت نشان دهد.
