شورش در پادگان‌های سلماس و مراوه‌تپه
دوم تیرماه ۱۳۰۵ در دو پادگان در شهرهای سلماس و مراوه‌تپه سربازان و درجه‌داران دست به شورش گذاشتند.
دوم تیرماه ۱۳۰۵ در دو پادگان در شهرهای سلماس و مراوه‌تپه سربازان و درجه‌داران دست به شورش گذاشتند. در سلماس علت شورش نرسیدن حقوق و جیره و سختی معیشت بود. سرهنگ یوسف‌خان فرمانده پادگان فروش نسیه اجناس از سوی بازرگانان به سربازان را ممنوع کرده بود. خودداری از دادن نیم‌کیلو شکر به یک سرباز موجب غوغا شد و سرباز فروشنده را کشت.
یوسف‌خان دستور داد آن سرباز را دستگیر کنند اما سربازان استنکاف ورزیدند و در درگیری که متعاقب آن روی داد، سرهنگ یوسف‌خان کشته شد. در شرقی‌ترین شهر شمال ایران، مراوه‌تپه اما این خود لهاک‌خان باوند فرمانده پادگان بود که رهبری شورش را بر عهده گرفت و پس از سخنرانی در جمع سربازان در این زمینه، لشکری را عازم بجنورد و قوچان کرد. لهاک‌خان با مرام سوسیالیستی آشنایی داشت و به مردم و سربازان وعده تقسیم املاک نیز می‌داد. برخی البته انگیزه او از این شورش را اعدام دو پسرعمویش و برخی دیگر جاه‌طلبی او و سرخوردگی‌اش در توقفی پانزده‌ماهه در این پادگان دورافتاده می‌دانند. به هر‌روی هر دو شورش راهی به جایی نبردند و با ورود نیروهای دولتی سرکوب شدند.
