یکشنبه خونین
۲۲ ژانویه ۱۹۰۵، سربازان نیکلای دوم، تزار روسیه، به روی مردم غیرمسلح و کارگران اعتصاب‌کرده‌ای که برای تقدیم عریضه به تزار به سمت کاخ سلطنتی حرکت کرده بودند، آتش گشودند.
22 ژانویه 1905، سربازان نیکلای دوم، تزار روسیه، به روی مردم غیرمسلح و کارگران اعتصاب‌کرده‌ای که برای تقدیم عریضه به تزار به سمت کاخ سلطنتی حرکت کرده بودند، آتش گشودند. خواسته کارگران مواردی چون بهبود شرایط کار، دستمزدهای عادلانه‌تر، کاهش ساعات کار به هشت ساعت، پایان دادن به جنگ روسیه و ژاپن و نیز اعمال حق رأی عمومی بود.
این حرکت مسالمت‌آمیز بود چنانکه کارگران شعار «خداوند تزار را حفظ کند» سر می‌دادند و سازمان‌دهنده تظاهرات که کشیشی به‌نام «گاپون» بود، از کارگران خواسته بود که کسی سلاح همراه نداشته باشد. بااین‌همه این راهپیمایی آرام با مقابله آتشین نیروهای تزار به خون کشیده شد. دولتی‌ها بعدتر تعداد کشته‌شدگان را 600 نفر اعلام کردند اما مخالفان تزار از کشته‌شدن 4 هزار نفر سخن به میان آوردند. به هر روی این حادثه که به «یکشنبه خونین» شهرت پیدا کرد و ریشه در اعتصاب 80 هزار نفره یک ماه قبل مردم مسکو در اعتراض به محرومیت از برق و روزنامه، داشت، دیدگاه مردم را نسبت به تزار متحول کرد و باعث شد اعتراض‌های بعدی وجهی خشونت‌بار پیدا کند؛ امری که درنهایت به انقلاب 1905 معروف شد.
