همچنان باشکوه

بهرام بیضایی فقط یک نام نیست، نشان است؛ نشان فرهنگ و هنر ایران‌زمین. گرچه سال‌هاست که از وطن دور است اما وطن‌دوستی را می‌توان با او سنجید. با آثارش؛ چه آثار تصویری و چه آثار مکتوبش. بیش از همه با تفکر، اندیشه و دغدغه‌اش درباره ایران، تاریخ، فرهنگ و اسطوره‌های آن. دو روز پیش به مناسب سالروز تولد او، در خانه سینما مستندی به کارگردانی فرشید قلی‌پور به اسم «چریکه بهرام» به نمایش درآمد که نشان می‌داد چقدر در عرصه فرهنگ و هنر ایرانی چابک، خلاق و پرتلاش بود.

مهدی هاشمی درباره بیضایی گفته: «او درعین حماسی و خشمگین‌بودن، پر از لطایف و طنز است و همچون چاپلین، گاه با طنزی گزنده به خود می‌تازد. رنج پارسی‌بودن و فرزند فردوسی‌بودن، نگذاشته از زیستن خود لذت ببرد.» محمود دولت‌آبادی هم او را، سعدی دیگر فارسی می‌داند و معتقد است: «کسی که زبان نیاکان ما را امروزی کرده، آن هم برای صحنه و نمایش.» بیضایی امروز ۸۶ ساله شد، اما به‌اندازه تاریخ ایران قدمت دارد.