ناهید کیانی که روزهای سخت و پرچالشی را سپری کرد تاریخساز ورزش زنان ایران شد
مدیون بیمهری
«بخشی از مردم با یک تفنگ روبهروی من ایستادند و طوری مقابل من قرار گرفتند که انگار دشمن آنها هستم. من را طوری وارد بازی کردند که اصلاً روح من درون زمین حضور نداشت. وقتی مقابل کیمیا شکست خوردم باز هم مردم به من فحاشی میکردند. پیش خودم گفتم من که باختم، دیگر چه چیزی از جان من میخواهید؟ من با خودم عهد بستم فردای آن روز تلخ پیشرفت کنم. من مدیون بیمهری برخی افراد هستم که موفق شدم.»
این فقط بخشی از صحبتهای دردناک ناهید کیانی است که در اولین مبارزه خود در المپیک توکیو 2020 مقابل کیمیا علیزاده شکست خورد و کنار رفت. او در روزهای پرحاشیه چهار سال پیش که فضای دوقطبی شدیدی شکل گرفته بود، مقابل رفیق دیرینه خود کیمیا علیزاده شکست خورد. برخی سرمست از شکست او، برای کیمیا علیزاده کف زدند و برخی دیگر به کیمیا حمله کردند که به وطن پشت کرده است. قضاوتهایی که هرچند این روزها کمتر و کمرنگتر شده اما همچنان پابرجاست. کیانی اما عقبنشینی نکرد، زخم زبانها را شنید تا او را قویتر کنند. تمریناتش را بیشازپیش کرد تا تبدیل شود به یکی از بهترین تکواندوکارهای زن در وزن خودش.
او از واژه «انتقام» استفاده نکرد اما توانست بعد از چهار سال از سد کیمیا علیزاده عبور کند و درنهایت به مدال نقره المپیک پاریس برسد؛ کاری که پیش از این هیچ زن ایرانیای موفق به کسب این مدال نشده بود. در این گزارش قصد داریم مسیری را که ناهید کیانی طی کرده، بررسی کنیم و در پایان نیز گریزی بزنیم به درخشش کشتی فرنگی با حسن رنگرز که تیم یکدستش قهرمان المپیک شدند.
تاریخسازی که اشتباهی سمت تکواندو رفت
«مادرم من و خواهرم را به یک کلاس تابستانی فرستاد و اتفاقاً زیاد آگاهی به ورزشها نداشتیم. ما ورزش کاراته را انتخاب کردیم، ولی مادرم اشتباهی لباس تکواندو را خرید. وقتی به کلاس کاراته رفتیم بهدلیل اینکه لباس تکواندو پوشیده بودیم ما را راه ندادند. درنهایت کلاس تکواندو را شروع کردیم و ادامه دادیم».
این بخش جالبی از مصاحبه ناهید کیانی است که چطور وارد رشته تکواندو شده است. در ادامه زمانی که 16 ساله بود در مسابقات جهانی نوجوانان در کشور چین موفق به کسب مدال برنز شد و سال بعد در مسابقات آسیایی به مدال طلا رسید. او از سال 1395 با ورود به رده بزرگسالان موفق شد مدال برنز آسیا را از آن خود کند، سال 96 هم نقره رقابتهای جام ریاست آفریقا را کسب کرد و مسیر موفقیتهای خود را ادامه داد. اوج موفقیت ناهید کیانی خردادماه سال 1400 بود، او در وزن 57 کیلوگرم مدال خوشرنگ طلا را در مسابقات سهمیه المپیک در کشور اردن کسب کرد و راهی المپیک 2020 توکیو در ژاپن شد.
کیانی در دو سال اخیر اما چنان رشد کرد که توانست تبدیل به رنک شماره دو وزن 57 کیلوگرم رشته تکواندو در بخش زنان شود. ناهید کیانی در مسابقات قهرمانی تکواندو جهان ۲۰۲۳، نخستین نشان طلای مسابقات جهانی در تاریخ تکواندوی زنان ایران را به گردن آویخت. این رقابتها در باکو برگزار شد و کیانی در فینال وزن ۵۳ کیلوگرم با پیروزی مقابل جی ژو از چین، روی سکوی نخست ایستاد.
دوقطبیسازی
ظاهراً برای برخی از مجریان تلویزیون هیجان بسیاری دارد که کیمیا علیزاده را بهعنوان یک دشمن مقابل ناهید کیانی قرار دهند درصورتیکه خود ناهید کیانی چنین دیدگاهی ندارد. کیانی پس از کسب مدال نقره و بعد از پخش سرود ملی کشور کره جنوبی، به سمت کیمیا علیزادهای رفت که سالها در ایران در کنار یکدیگر تمرین کردند، اشک ریختند و شادی کردند و یکدیگر را در آغوش گرفتند. گزارشگر این مسابقه اما از شبکه سه در طول گزارش فقط دو بار نام کیمیا علیزاده را به زبان آورد و از او با نام «رقیب بلغارستانی» یاد کرد. گزارشگری که ابتداییترین قوانین رشته تکواندو را نمیدانست و بارها امتیازها و فنونی که کسب و اجرا میشد را به اشتباه بیان میکرد، تمام تمرکزش را گذاشته بود تا به کیمیا علیزاده کنایه بزند.
این دوقطبیسازی البته پیش از شروع این مسابقه هم شکل گرفته بود و میتوانست همان حواشی را برای کیانی رقم بزند و به وجود بیاورد که در المپیک توکیو رخ داده بود، اما کیانی بدون توجه به این نیش و کنایهها مقابل کیمیا قرار گرفت و با یک مبارزه درخشان و کسب تجربه از دیدارهای قبلی توانست علیزاده را برای اولینبار در یک رقابت بینالمللی شکست دهد.
محمدجواد آذریجهرمی، وزیر ارتباطات دولت دوازدهم درباره شکست کیمیا علیزاده مقابل ناهید کیانی در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «ایران خانه همه ایرانیهاست؛ کاش کیمیا به ایران بازگردد و دوباره برنده باشد.» گفتنی است کیانی در دیدار پایانی نیز میتوانست پیروز شود و به مدال طلا برسد اما یکی، دو اشتباه کوچک باعث شد به مدال نقره که بسیار ارزشمند و تاریخساز است بسنده کند.
از تنهایی تا حمایت قاطع
ناهید کیانی که این روزها بیشترین حمایت را از مسئولان کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش در اختیار دارد، در مسابقات المپیک توکیو ژاپن در وزن 57 کیلوگرم با کیمیا علیزاده از تیم پناهندگان المپیک به مبارزه پرداخته بود و نتیجه این دیدار 18 بر 9 به نفع کیمیا علیزاده به پایان رسیده بود، اوج تنهایی را تجربه کرده بود. بعد از این شکست و عدم راهیابی کیانی به جدول بازندهها (بهدلیل شکست علیزاده در یکچهارم نهایی)، او به تنهایی به ایران بازگشت و فردای آن روز استوریای در صفحه شخصی خود منتشر کرد که حتی یک مقام مسئول یا یک کارمند از وزارت ورزش هم به استقبال او نیامده است.
اینکه ورزشکاران ایرانی در صورت عدمموفقیت در آوردگاههای بینالمللیای مثل المپیک از سوی برخی مسئولان طرد میشوند و در روزهایی که مدالآور هستند بیش از 20 نفر از مقامهای مسئول به فرودگاه میآیند تا در عکسهای یادگاری ورزشکاران افتخارآفرین حضور داشته باشند، نشان میدهد نگاه برخی ظاهراً زمانی جنبه حمایتی دارد که «موفقیت» شامل حال ورزشکاران شده باشد؛ در غیر این صورت نگاه آنها به ورزشکارانی که به هر دلیلی عنوانی کسب نکردند، مثبت نخواهد بود.