سرخابی‌‏های بی‏‌خانمان

به‌طور مثال، در سال ۱۳۸۱ به دلیل بازسازی ورزشگاه آزادی و تعویض چمن آن، دو تیم پرسپولیس و استقلال مجبور شدند به مدت یک فصل به ورزشگاه تختی نقل مکان کنند تا مسابقات‌شان را در ورزشگاه شرق تهران برگزار کنند. اتفاقاً به‌دلیل کیفیت پایین ورزشگاه تختی، پرسپولیس در آن سال مقام سوم و استقلال نهم شد. سپاهان و پاس تهران که البته دیگر وجود خارجی ندارد(!) به مقام قهرمانی و نایب‌قهرمانی رسیدند. حالا بعد از گذشت ۲۲ سال بار دیگر ورزشگاه آزادی در حال تعمیر است و سرخابی‌ها باید دوباره به ورزشگاه تختی برگردند.

شرایط ورزشگاه تختی حتی از سال ۸۱ هم بدتر شده و به هیچ عنوان کیفیت لازم برای برگزاری یک مسابقه فوتبال در رده پایه هم ندارد، چه برسد به برگزاری مسابقات لیگ برتر. در این گزارش قصد داریم در این باره بیشتر بنویسیم به همین دلیل با داوود رفعتی، دبیر کارگروه آماده‌سازی ورزشگاه‌های لیگ برتر، گفت‌وگویی انجام دادیم تا زوایای پنهان این ماجرا بیشتر روشن شود.

چرا آزادی باز هم تغییر کرد؟

ورزشگاه آزادی از سال گذشته به‌دلیل برخی مسائل عمرانی، در اختیار کارگروهی قرار گرفت تا برخی از قسمت‌های ورزشگاه بار دیگر بازسازی شود. نکته عجیب این است که مسئولان ورزشگاه آزادی زمان بازسازی این ورزشگاه را بیش از ۲ سال اعلام کردند درحالی‌که این ورزشگاه از مطالعه فاز صفر تا بهره‌برداری رسمی برای مسابقات آسیایی فقط ۱۶ ماه زمان برد؛ نه‌فقط ورزشگاه، بلکه کل محیط مجموعه آزادی که سالن‌های ورزشی چندمنظوره را شامل می‌شد. با این حال از سال گذشته به‌دلیل آنچه «خطر ریزش سقف‌ها» اعلام شد مسابقات پرسپولیس و استقلال با حداقل ظرفیت در این ورزشگاه برگزار می‌شد تا خسارت بیشتری به سازه وارد نشود اما کند شدن مراحل بازسازی باعث شد تا بار دیگر پیش از آغاز این فصل اعلام شود این ورزشگاه صلاحیت برگزاری مسابقات سرخابی‌ها را ندارد.

داوود رفعتی در گفت‌وگو با خبرنگار «هم‌میهن» درباره این ماجرا گفت: «ورزشگاه آزادی مدت‌هاست در حال بازسازی بخش‌هایی است که شرایط مناسبی ندارد. در این باره تصمیم گرفته شد که پرسپولیس و استقلال ورزشگاه دومی را معرفی کنند که تا این لحظه ورزشگاهی معرفی نکردند، بنابراین ورزشگاه سوم از سوی سازمان لیگ پیشنهاد می‌شود که آن ورزشگاه سوم طبعاً ورزشگاه تختی است که شرایط میزبانی دارد؛ چراکه اگر خاطر شما باشد ایران و برزیل در این ورزشگاه بازی کردند و مسابقات آسیایی در بخش فوتبال نیز در این ورزشگاه برگزار شده است».

اشاره داوود رفعتی برای کیفیت بالای ورزشگاه تختی در سال ۱۴۰۳، مربوط می‌شود به دیدار تیم المپیک ایران و برزیل در هفتم خردادماه ۱۳۵۵! درواقع رفعتی برای اینکه بگوید ورزشگاه تختی در سال ۱۴۰۳ همچنان کیفیت بالایی دارد، به مسابقه‌ای اشاره می‌کند که حدود ۵۰ سال پیش در این ورزشگاه برگزار شده است. در روز هفتم خردادماه سال ۱۳۵۵ ورزشگاه تختی رسماً افتتاح شد، این ورزشگاه میزبان بازی بین ۲ تیم ایران و المپیک برزیل بود. تیم امیدهای برزیل قبل از حضور در مسابقات المپیک ۱۹۷۶ برای برگزاری یک دیدار دوستانه به تهران سفر کردند و مقابل شاگردان حشمت مهاجرانی قرار گرفتند که درنهایت این مسابقه در حضور ۳۰ هزار تماشاگر با تساوی دو بر دو به پایان رسید.

چمن و سکوهای بی‌کیفیت ورزشگاه تختی

یکی از موارد مهمی که متاسفانه به آن اشاره نشده این است که ورزشگاه تختی سال‌هاست به‌طور متمرکز میزبان هیچ مسابقه فوتبالی نبوده است. طی ۲۰سال اخیر تعداد مسابقات رسمی فوتبال که در این ورزشگاه انجام شده به انگشتان دو دست هم نمی‌رسد، چراکه همیشه آزادی میزبان سرخابی‌ها در تهران بوده است. تصاویر منتشرشده از چمن این ورزشگاه نشان می‌دهد، سلامت بازیکنان و داوران برای دویدن روی این چمن کاملاً در خطر است.

رفعتی در این باره چنین توضیح می‌دهد: «معاونت فنی اداره کل تهران گفته از چمن خزانه ورزشگاه آزادی، قرار شد چمن جدیدی خریداری شود تا به بخش‌هایی که در ورزشگاه تختی خراب است چمن‌های جدید را وصله کنند».

داوود رفعتی در بخش دیگری از صحبت‌هایش به دفاع از مصاحبه‌های قبلی پرداخت و گفت: «بله من گفته بودم روییدن علف روی سکوهای تختی اصلاً موضوع عجیبی نیست چراکه در حیاط منازل هم ممکن است علف رشد کند. کندن این علف‌ها از روی سکوهای ورزشگاه تختی زمان بسیار کمی می‌برد و مشکلی نیست». این درحالی‌است که این یک قیاس مع‌الفارق است؛ چراکه قرار نیست در حیاط منازل مسکونی مسابقات فوتبال لیگ برتر برگزار شود و ۳۰ هزار نفر تماشاگر مستقر شوند. اینکه کنار سکوهای یک ورزشگاه علف هرز رشد می‌کند نشان از متروکه بودن این ورزشگاه دارد که آماده‌ی برگزاری مسابقات لیگ برتر در سطح بین‌المللی نیست. ضمن اینکه براساس آنچه داوود رفعتی در این گفت‌وگو اعلام کرد درحال‌حاضر چمن ورزشگاه تختی دچار قارچ‌زدگی شده و بخش زیادی از این چمن باید عوض شود.

پشت پرده‌ای که مخفی ماند؟

یکی از شایعاتی که درخصوص تغییر ورزشگاه آزادی به تختی شنیده می‌شود این است که به‌دلیل آماده نشدن سیستم ویدئوچک در ورزشگاه آزادی، این تغییر یا نقل مکان رخ داده تا درواقع زمان بیشتری خریداری شود تا درنهایت سیستم VAR به مسابقات رسمی در ورزشگاه آزادی برسد. داوود رفعتی اما این موضوع را قویاً رد می‌کند: «آمدن وی‌ای‌آر که تاکید ویژه فیفاست فقط برای استادیوم آزادی نیست، بلکه الزام به همه‌ی ورزشگاه‌هاست. اینطور نیست که ما بخواهیم برای ورزشگاه آزادی زمان بخریم تا این سیستم و دستگاه آماده شوند. نکته مهمی که وجود دارد این است که درنهایت باید اعلام کنم کلان‌شهری مثل تهران نیازمند دو ورزشگاه استاندارد است تا در شرایط لزوم، به چنین مسئله‌ای برخورد نکنیم».

تلنگری که زده نمی‌شود

درست در روزهایی که عربستان در آستانه دریافت میزبانی رسمی جام‌جهانی ۲۰۳۴ قرار دارد و کشور قطر با جمعیت یک‌میلیون نفری، دو سال قبل توانست میزبانی جام‌جهانی و سال گذشته میزبانی جام ملت‌های آسیا را بگیرد و در ورزشگاه‌های پنج‌ستاره مسابقات را به پایان برساند، دو تیم پرهوادار پرسپولیس و استقلال هنوز یک ورزشگاه ندارند که بتوانند مسابقات خود را میزبانی کنند.

ورزشگاه شهر قدس براساس آنچه داوود رفعتی در این گفت‌وگو اعلام کرد شرایط برگزاری مسابقات پرسپولیس و استقلال را ندارد. همچنین ورزشگاه پاس قوامین نیز در صورتی مجوز می‌گیرد که تمام مسابقات بدون تماشاگر برگزار شود که به مدت یک فصل اصلاً میسر نیست. از سوی ورزشگاه امام رضای شهر مشهد نیز تلویحاً اعلام شد، اجازه میزبانی به پرسپولیس و استقلال داده نمی‌شود.

البته که به‌دلیل ممنوعیت حضور زنان در این ورزشگاه حتی اگر مجوز هم صادر شود، به سود فوتبال ایران نیست که بدون حضور زنان مسابقات پرسپولیس و استقلال در آنجا انجام شود؛ چون فیفا این بار درخصوص این موضوع کاملاً پیگیر است و محرومیت احتمالی برای فوتبال ایران در پی خواهد داشت. فاصله بین حرف و عمل بسیار است. در حرف، از «میزبانی جام ملت‌ها» در ایران می‌گوییم، اما حتی یک ورزشگاه استاندارد وجود ندارد که سرخابی‌ها بتوانند برای یک فصل و نه حتی همیشه در آنجا از رقبای خود میزبانی کنند.