حافظ ردیف

سعید هرمزی (1355-۱۲۸۵) از استادان بنام تار و سه‌تار بود. او در تهران و در خانواده‌ای اهل هنر متولد شد و از کودکی با موسیقی آشنا گردید. هرمزی شاگرد مستقیم استاد آقا حسینقلی و میرزا عبدالله نبود، اما از طریق شاگردان و نزدیکان آن بزرگان، رموز نوازندگی اصیل را آموخت و خود به یکی از حافظان ردیف موسیقی ایرانی بدل شد.او علاوه بر نوازندگی دقیق و پرظرافت، حافظه‌ای قوی در نگهداری و انتقال ردیف داشت. تلاش او برای ثبت و ضبط بخشی از ردیف‌های کهن، موجب شد که بخش مهمی از میراث موسیقی دستگاهی ایران برای نسل‌های بعدی محفوظ بماند.

در سال‌های فعالیت‌اش با مرکز حفظ و اشاعه موسیقی همکاری کرد و شاگردان برجسته‌ای تربیت نمود که هر یک بعدها نقش مهمی در تداوم موسیقی اصیل ایران ایفا کردند.هرمزی به‌ویژه در سه‌تار، لحنی منحصر‌به‌فرد و سرشار از روحانیت داشت و بسیاری او را یکی از مهم‌ترین مرجع‌های نوازندگی این ساز می‌دانند. او زندگی ساده‌ای داشت و جز به موسیقی و شاگردانش، به چیزی نمی‌اندیشید. محمدرضا لطفی، داریوش طلایی، حسین علیزاده و عطا جنگوک ازجمله مطرح‌ترین شاگردان این استاد برجسته موسیقی ایران بودند. او در 9 مهرماه سال 1355 از جهان رفت.

به کانال تلگرام هم میهن بپیوندید