مقاله ویژه وزرای خارجه کشورهای بالتیک: کشورهای حوزه بالتیک می‌دانند که اشغال روسیه هرگز موقتی نیست

وزیران خارجه سه کشور لیتوانی، استونی و لاتویا، مقاله مشترکی را در فایننشیال‌تایمز منتشر کردند و در آستانه دیدار پوتین و ترامپ، نسبت به عواقب هرگونه همدلی با پوتین و تسلیم حتی موقت خاک اوکراین به پوتین، هشدار دادند. 

این سه کشور هشدار دادند که "مبادله اراضی یا الحاق عملی بخش‌هایی از اوکراین نه تنها صلح به همراه نخواهد آورد، بلکه می‌تواند به دهه‌ها سرکوب خشن و سلطه بی‌رحمانه منتهی شود."

در بخشی از این مطلب به تاریخچه تلخ تعامل روس‌ها و آلمان نازی بر سر سرنوشت این سه کشور پرداخته شده است: 

"در سال ۱۹۳۹، استالین و هیتلر در قالب پیمان بدنام «مولوتوف، ریبنتروپ» بر سر تقسیم اروپا توافق کردند. در پی آن توافق، نیروهای شوروی در سال ۱۹۴۰ استونی، لتونی و لیتوانی را اشغال و به خاک خود ملحق کردند و دست به کشتارهای گسترده و تبعیدهای جمعی زدند. اشغال نازی‌ها در سال ۱۹۴۱ موج تازه‌ای از سرکوب و هولوکاست را به همراه آورد و بازپس‌گیری این سرزمین‌ها توسط ارتش سرخ در سال ۱۹۴۴ خونریزی و وحشت بیشتری را بر خاک بالتیک تحمیل کرد.

بسیاری از کشورهای غربی هرگز الحاق این سرزمین‌ها به شوروی را به رسمیت نشناختند؛ بخشی از این موضع ناشی از ایستادگی اصولی ایالات متحده بود. با این حال، برای شش میلیون شهروند بالتیکی که آن سال‌ها را تجربه کردند، حقوقی بین‌المللی هیچ حفاظی در برابر وحشت روزمره ایجاد نکرد.

بیش از ۲۵ هزار نفر در جریان مقاومت زیرزمینی کشته شدند، بیش از ۲۰۰ هزار نفر به اردوگاه‌های کار اجباری شوروی در سیبری تبعید شدند و در گرسنگی جان دادند و نزدیک به ۱۵۰ هزار نفر ناچار به کوچ به کشورهای کمونیستی همسایه شدند. حدود ۴۳ هزار کودک از سرزمین‌های بالتیک ربوده شدند و بسیاری از آنان هرگز از ریشه‌های خود آگاه نشدند. با بازگشت ارتش سرخ در سال ۱۹۴۴، بیش از ۳۰۰ هزار شهروند بالتیکی به تبعید فوری رانده شدند. آنان که باقی ماندند، زیر فشار شدید روسی‌سازی، مهاجرت گسترده جمعیت از روسیه و کنترل سخت‌گیرانه دولت بر آموزش، کار و زندگی خصوصی قرار گرفتند. حتی سی‌وپنج سال پس از بازگشت استقلال، زخم‌های آن سال‌ها همچنان باقی مانده است."

به کانال تلگرام هم میهن بپیوندید