سیدامیر خرم تحلیلگر سیاسی اصلاحطلب: هدف از پیامکهای حجاب ایستادن مقابل رئیسجمهور است
امیر خرم، تحلیلگر سیاسی اصلاحطلب و عضو سابق دفتر سیاسی نهضت آزادی، معتقد است آنها میخواهند با ارسال پیامکها به جامعه مقابل رئیسجمهور قرار بگیرند. او میگوید دولت باید درباره عفاف و حجاب لایحه جدید بدهد تا در این جریان دست بالا را داشته باشد.

امیر خرم، تحلیلگر سیاسی اصلاحطلب و عضو سابق دفتر سیاسی نهضت آزادی، معتقد است آنها میخواهند با ارسال پیامکها به جامعه مقابل رئیسجمهور قرار بگیرند. او میگوید دولت باید درباره عفاف و حجاب لایحه جدید بدهد تا در این جریان دست بالا را داشته باشد.
در حالی که اجرای قانون عفاف و حجاب معلق شده، طی چند هفته اخیر با بحث پیامکهای حجاب روبهرو شدهایم؛ موضوعی که دولت هم از آن اظهار بیاطلاعی میکند و گفته شده که نمیدانند این پیامها از کجا ارسال میشود. تحلیلتان از این روند چیست؟
افرادی هستند که تلاش میکنند به خارج از کشور این پیام را بدهند که در ایران دولت و نهادهای انتخاباتی ویترینی بیش نیست و شما چندان به ویترین توجه نداشته باشید. ما این موضوع را در همه جا میبینیم. توجه کنید که ما در کنار نهادهای انتخابی، چندین و چند شورای عالی مانند فضای مجازی، انقلاب فرهنگی، پول و... داریم که عملاً آنها موازی دولت فعالیت میکنند.
نمونه خیلی بارز این ماجرا را ما در فیلترینگ دیدهایم. دولت از ابتدا علاقهمند بود که فیلترینگ را بردارد و قول آن را هم به مردم داد اما جلوتر که آمد با سد شورای عالی فضای مجازی روبهرو شد و نتوانست خیلی جلو برود. به عبارتی افرادی هستند که کاری ندارند دولت یا شورای عالی امنیت ملی چه تصمیمی میگیرد، ما کار خودمان را میکنیم. به عبارتی یک جریان فکری است که تلاش میکنند که تفکر شبه اقتدارگرای خود را در جامعه پیاده کنند. لُب خواسته این جریان این است که ما در جامعه انتخابات داشته باشیم، اما در هیچکدام مردم انتخابکننده اصلی نباشند.
این جریان و نهادها قصد دارند در برابر شخص دوم مملکت و نظر شورای عالی امنیت قرار بگیرند؟ به عبارتی نسبت به تصمیماتی که در سطح عالی مقامات کشور گرفته میشود دهنکجی کنند؟
هدف آنها ایستادن مقابل رئیسجمهور است. رئیس شورای عالی امنیت ملی، رئیسجمهور است و مخالفت با نظر شورا، عملاً مخالفت با نظر رئیسجمهور است. رئیسجمهور چه فردی است؟ فردی است که مردم برخلاف خواست اقلیت پرسروصدا انتخابش کردند، بنابراین آن جریان دنبال این است که به مردم بگوید انتخاب شما هیچ ارزشی ندارد و نمیتواند تغییری در جامعه ایجاد کند و این ما هستیم که تصمیم نهایی را میگیریم.
اخیراً مسعود پزشکیان در اجلاس خبرگان تاکید کرده بود که اقدامی که احساس کند وحدت ملی را خدشهدار خواهد کرد انجام نمیدهد. به نظر شما اگر دولت بخواهد مقتدرانه در مسیر حجاب، هم جایگاه خود را به اثبات برساند و هم در پی تحقق وعدهها و گفتههای خود باشد؛ چه باید کند؟
اگر نخواهیم بگوییم که آقای پزشکیان نمیتواند مقابل این جریان قرار بگیرد، میتوانیم بگوییم که خواهان منازعه و درگیری نیست و تمام تلاشاش این است که پروژه خودش را در آرامش جلو ببرد، آقای پزشکیان تجربه آقای خاتمی و روحانی را دارد و میداند که اگر بخواهد وارد دعوا شود، چیزی از او باقی نخواهد ماند و این نهتنها به ضرر خود ایشان خواهد بود، بلکه به ضرر منافع ملی است.
من اعتقاد دارم که برای آقای پزشکیان، منافع و امنیت ملی اولویت اول است. ایشان تلاش میکند پروژه خودش را با آرامش جلو ببرد و در جاهایی هم موفق بوده است که از جمله آن میتوان به گفتوگو با آمریکا و یا جلوگیری از اجرای قانون حجاب اشاره کرد. او زمین را میدهد و زمان را میخرد. میخواهد در طول زمان این کار را انجام دهد، باید تلاش کنیم که آقای پزشکیان موفق شود، من تحلیلم این است که آقای پزشکیان با توجه به خصوصیاتی که دارد، آخرین شانس اصلاح سیاستها خواهد بود. مجموعه نظام باید از این فرصت استفاده کند، اگر فرصت از دست برود، من بعید میدانم دیگر بتوان امیدی به اصلاح داشت.
موضوع لایحه جدید در دولت برای حجاب و عفاف هم مطرح شده است؛ نگاه شما به این تلاش دولت چیست و به نظرتان چه جایگاهی دارد؟ اگر دولت بخواهد مانع تغییر لایحه در مجلس شود، چه باید کند؟
این هم در همان چارچوب و پروژه آقای پزشکیان تعریف میشود که ایشان قصد دارد بدون منازعه مسیر را جلو ببرد. اینکه قانونی را متوقف کنی، زماندار است و شما نمیتوانی تا ابد آن را متوقف نگه داری، یا باید یک زمانی بالاخره آن را به جریان بیاندازی یا یک لایحه جایگزین بدهی. جز این دو مورد راه دیگری وجود ندارد و ایشان نمیتواند برای همیشه قانون را معلق نگه دارد. آقای پزشکیان راه دوم را انتخاب کرده که لایحه جدید بدهد.
با مجلس حداقلی که ما داریم و در آن جریان پایداری سر و صدای زیادی ایجاد کرده، قطعاً این لایحه در مجلس با مشکلاتی روبهرو خواهد شد اما نکته مهم این است که در اینجا دولت دست بالا را دارد، زیرا لایحه را دولت داده است، یعنی اگر مجلس بخواهد ماهیت آن لایحه را تغییر دهد، این دولت است که میتواند لایحه خودش را پس بگیرد و لایحه دیگری بدهد. دولت میخواهد از این شیوه استفاده کند که یا با کمک نهادهای بیرون از مجلس فشار بیاورد که لایحه جدید رای بیاورد یا اجازه دهد زمان جلو برود؛ شاید اتفاقی رخ دهد، مثلاً به انتخابات مجلس بعدی برسیم و دولت بتواند از این مخصمه خارج شود.
به عنوان آخرین سوال، آیا مجموعه این تلاشها سرانجام جوابی در راستای منافع کشور خواهد داد؟
تمام تلاش منتقدین داخل کشور به خصوص جریان اصلاحطلب در این است که ما بتوانیم به سمت یک نظام دموکراتیک سوق پیدا کنیم. تجربه تاریخی هم به ما نمونههای موفقی از این ماجرا را نشان میدهد. با وجود مخالفتهای جریان رانتخوار داخل کشور و براندازان خارج از کشور، تمام نیروهای منتقد داخل کشور این تلاش را انجام میدهند که در بین این دو نیرو، پروژه خودشان که دموکراتیزاسیون کردن حکومت است را جلو ببرند. با مشکلات عدیدهای هم در این مسیر روبهرو هستیم اما ناامید نشدهایم.