«آدمی» پرسش متجسم ادیم/به‌بهانه رونمایی از کتاب جدید کورش ادیم
ادیم، هنرمند عکس‌محور معاصر ایرانی که با ادبیات و سازوکارش آشناست. به‌خصوص در دهه اخیر، مطالعات بینارشته‌ای او در حوزه هنر، ادبیات و علوم انسانی مسبوق به سابقه است و در این زمینه نوشته‌هایی نیز از ادیم خوانده‌ایم در تازه‌ترین رویدادی که در گالری بستان تهران از نهم تا بیستم خردادماه برگزار شد.
کیارش کاشف روزنامه‌نگار
ادیم، هنرمند عکس‌محور معاصر ایرانی که با ادبیات و سازوکارش آشناست. به‌خصوص در دهه اخیر، مطالعات بینارشته‌ای او در حوزه هنر، ادبیات و علوم انسانی مسبوق به سابقه است و در این زمینه نوشته‌هایی نیز از ادیم خوانده‌ایم در تازه‌ترین رویدادی که در گالری بستان تهران از نهم تا بیستم خردادماه برگزار شد.
همچنین از کتابی تحت عنوان «آدمی» (آدمی مترادف: آدمیت، آدمیزاد، انسان، بشر) رونمایی کرد که خود به‌شکلی تمام‌عیار اثری هنری است و به‌نظر می‌رسد برای آفرینش‌اش ساعت‌ها وقت، فکر و حوصله صرف شده و چه‌بسا زمان درازی هم برای به‌اتمامرساندن‌اش. در این کتاب هنری (آرت بوک) که حاوی 73 اثر عکس‌محور دستکاری و دخالت‌شده در راستای ذهنیت هنرمند است درنهایت روی هر اثر (که در یک صفحه جای دارد) واژه «آدمی» به خط نستعلیق و به‌شکل عمودی در میان صورت و در راستای بینی سوژه‌های انسانی، نوشته شده.
این آرت بوک در تیراژ محدود 10 ادیشن، تولید و عرضه شده و حاصل تکنیک‌ها و رفتارهای تجربی میکس مدیایی است. در مطالعه روند آثار ادیم طی سه‌دهه گذشته (بعد از سال‌های آغازین و گذر از تجربیات تکنیکی) ردپای ادبیات به‌خصوص شعر و فضای شاعرانه با تاکید بر عناصر ایماژ، تخیل و محوریت تصاویر پرسشگر به‌وضوح دیده می‌شود و در پروژه تازه ارائه‌شده «آدمی» نیز به‌شکلی البته اجتماعی و تحلیلی رخ نموده است.
در کنار کتاب رونمایی‌شده در گالری «بستان»، 11تصویر به‌نمایش‌درآمده روی دیوار با شمایل محو و تار، ازریخت‌افتاده، با پوشش رسمی و ناخوانای انسان‌هایی مواجهیم که به‌مدد تکنیک چاپ ارائه‌شده، واژه پرمعنا و مخاطره و قابل تأویل آدمی (که به‌نظر می‌رسد«ی-نسبتِ» چسبیده به «آدم» در آن نسبتی استعلایی به او می‌دهد) به خط نستعلیق و با قلم و مرکب، روی چهره‌ی ابژه‌ها نقش بسته و گویی فراتربودن صورتواره‌ها از اشیاء را به بیننده متذکر می‌شود.
ادیم که پیش‌تر در سال 1401 در نمایشگاه مفصلی تعداد قابل‌ملاحظه‌ای کتاب عکس‌محورِ دست‌ساز و یگانه (یونیک) با تکنیک‌های آلترناتیو و تجربه‌گرا در گالری 0098 تهران به نمایش گذاشته بود، در اظهاراتی به «آهستگی» اختیاری به‌عنوان نسخه‌ی مقابل سرعت در تولید، مصرف فراگیر و رو به تزاید عکس در جهان صفر و یکی فعلی اشاره کرده بود و همین عنوان را برای نمایشگاه‌اش برگزیده بود، به‌نظر می‌رسد که به همان سیاق و در همان مسیر، این پروژه را به‌شکل کتاب به‌همراه آثاری قاب‌شده در تایید نظر پیشین خود، دوباره با عنوان و تجربه‌ای دیگر به معرض دید عموم درآورده است.
ادیم در ویدئوی منتشرشده از پلتفرم پیوست که به‌مناسبت همین رویداد منتشر شده، می‌گوید: حافظ بیتی درخشان دارد که سال‌هاست مرا به فکر واداشته که چرا و چگونه می‌شود آدمی دیگر ساخت؟
آدمی در عالم خاکی نمی‌آید به دست / عالمی دیگر بباید ساخت وز نو آدمی
پس از وقایع اخیر در خاورمیانه، جنگ‌ها، مناقشات، دخالت‌ها و دستبردهای قدرت‌های منطقه‌ای و جهانی که موجب بروز فجایع جبران‌ناپذیر انسانی شده است، فکر کردم باید این انسان‌های بی‌چهره، رنجور، مظلوم و قربانی را جوری که تکریم انسانی ایجاب می‌کند، بازسازی کنم که منجر به این‌شکل بازآفرینی صورت‌ها و شمایل‌های انسانی شد که جراحت‌ها، سوختگی‌ها و سایش‌های موجود در پرتره‌های ارائه‌شده از اینجا نشأت می‌گیرد.
باید دید انسان در آثار آینده‌ی ادیم دچار چه وضعیتی خواهد شد و چه سوالاتی به‌شکل آثار تجسمی در ذهن او و درنهایت در آثارش به منصه‌ی‌ظهور خواهد رسید؟
