دولت و تجمعات بدون مجوز تندروها/ارزیابی نمایندگان از موضع معاون سیاسی وزیر کشور در پی تجمعات موتوری مخالفان رفع فیلترینگ
خودسرند نه خودجوش. تا پیش از این به «چماق به‌دستان» معروف بودند و حالا که نام‌شان ارتقا پیدا کرده به «تندروها» شهره شده‌اند.
خودسرند نه خودجوش. تا پیش از این به «چماق به‌دستان» معروف بودند و حالا که نام‌شان ارتقا پیدا کرده به «تندروها» شهره شده‌اند. از ابتدا خودسرانه عمل می‌کردند و بنایشان بر این بود که افرادی همچون خود تربیت کنند تا راه‌شان تحت هر شرایطی ادامه پیدا کند و البته در این مورد موفق عمل کردند.
یک روز جلوی روزنامه‌ها تجمع می‌کردند و روز دیگر جلوی وزارتخانه یا شرکت و سازمانی، آن‌هم بدون مجوز. آنها کشور را تا جایی از آن خود می‌دانند و خود را بالاتر از مجوز، که برای جامعه تعیین‌تکلیف می‌کنند و اجازه اندیشه و تفکر را به مردم نمی‌دهند.
نکته حائز اهمیت اینکه آنها هیچ مانع و محدودیتی برای خود قائل نیستند، حتی قوانین و مقررات داخلی و بین‌المللی هم برایشان محلی از اعراب ندارد و پشیزی نمی‌ارزد. به همین دلیل سفارت‌نوردی را مجاز می‌دانند ولو به قیمت تحمیل هزینه‌های هنگفت به کشور. جالب آنکه برخی از همین تندروها توسط سوپرانقلابی‌ها جذب شدند و سفارت‌نوردی‌هایشان اگر برای کشور و دستگاه دیپلماسی سرافکندگی و مرارت به وجود آورد برای برخی از آنها نان و آب، لقمه‌های چرب و نرم، جایگاه و مقام به ارمغان آورد.
تندروها و سوپرانقلابی‌ها، هر دو در روزهایی که بحران‌های داخلی و بین‌المللی ایران را محاصره کرده هم دست ازاقدامات خود برنمی‌دارند و دردشان برداشتن محدودیت‌های فضای مجازی و پوشش زنان است و آنقدر بر طبل موضوعاتی از این دست کوبیدند که دوقطبی ایجاد کردند و حالا برای شکاف بیشتر بین این دو قطب هنوز هم بر همان طبل می‌کوبند و التهاب جامعه را فزونی می‌بخشند.
افراط این دو دسته به حدی است که برخی از دست‌پرورده‌ها و تربیت‌شدگان‌شان هم از همراهی آنها درمی‌مانند و با کمی تفکر و تعقل، از ادامه مسیر بی‌تدبیری منصرف شده‌اند. درست مانند جمعه که در اعتراض به رفع فیلتر واتساپ قرار بود با موتورهای خود به خیابان بیایند و «حیدر، حیدر»گویان دوباره شعارها و ناسزاهایشان را نصیب مسئولان و دولتمردانی کنند که بالاخره توانستند واتساپ و گوگل‌پلی را از بند فیلتر برهانند.
با این حال تندروی آنها این‌بار با استقبال روبه‌رو نشد و تنها چند موتور در این تجمع غیرقانونی حضور داشتند و نقشه‌شان در نطفه خفه شد. این درحالی بود که آنها نمازجمعه را مأمن قرار داده‌اند تا به راحتی بتوانند با سودبردن از ظرفیت این مراسم مذهبی به اهداف خود برسند.
اما به نظر می‌رسد که دولت چهاردهم تصمیم ندارد به تندروها باج دهد چراکه علی زینی‌وند، معاون سیاسی وزیر کشور با تاکید بر اینکه تجمعات حتماً نیاز به مجوز دارد، اعلام کرد که به استانداران هم ابلاغ شد که مخصوصاً در این شرایط با تجمعاتی که باعث چنددستگی در کشور، باعث خدشه‌دار شدن وفاق و همبستگی کشور شوند حتماً با جدیت برخورد کنند: «تا جایی که اطلاع دارم در خصوص برخی از این تجمعات که برگزار شده است، افرادی که آنها را ترتیب دادند، خواسته شدند و با آنها صحبت کردند و قاعدتاً اگر این روند تشدید شود و باعث اختلاف‌افکنی در کشور شود از هر گروهی که باشند و از هر جناحی که باشند قاعدتاً حتماً با آنها برخورد می‌شود.»
البته در دولت‌های پیشین هم بارها و بارها وعده برخورد با چنین تجمعاتی داده شد اما نتوانستند. یا زورشان به تندروها نرسید، یا به هر دلیل دیگر این وعده عملی نشد و حتی برخی از تندروهایی که در تجمعات غیرقانونی شرکت می‌کردند، به مدد سوپرانقلابی‌ها به پست و مقام هم نایل آمدند.
در این شرایط، جریان‌های سیاسی اصلاح‌طلب و میانه‌رو از یک‌سو خواستار رعایت قانون و فراهم شدن امکان برگزاری تحمعات برای همه جریانات شده‌اندو از سوی دیگر از مصونیت یک جریان رادیکال انتقاد می‌کنند. آنها انتظار دارند دولت مسعود پزشکیان از پس تندروها و تجمعات غیرقانونی آنها برآید و بساط آنها را جمع کند.
جهت واکاوی و بررسی عملکرد این گروه خودسر با محمد سراج نماینده تهران و مجید نصیرپورسردهائی نماینده سراب به گفت‌وگو پرداختیم.
