| کد مطلب: ۱۵۸۲۵
 مدیریت شهر تهران سیاسی شده است

شهربانو امانی، عضو سابق شورای شهر تهران:

مدیریت شهر تهران سیاسی شده است

عضو سابق شورای شهر تهران گفت: نگاه سیاسی به شهرداری تهران به عنوان یک نهاد اجرایی بزرگ ترین آفت است.این آفت هم برای جریان سیاسی و هم برای شهر تهران وجود دارد.

به گزارش هم‌میهن آنلاین، جنجال‌ها و حاشیه‌ها در شهرداری تهران تمامی ندارد. پس از ماجرای پرسروصدای پارک قیطریه این بار خبرها از حصارکشی شهرداری تهران در پارک لاله برای ساخت و ساز جدیدی حکایت دارد. «آرمان ملی» برای بررسی این موضوع با شهربانو امانی، عضو شورای شهم پنجم تهران و نماینده سابق مجلس شورای اسلامی گفت وگو کرده است. امانی در این زمینه معتقد است:« انتخاب شهردار تهران نشان داد که اصولگرایان گمان می کنند در کشور قحط الرجال است که از یک فرد غیرمتخصص و بی تجربه در زمینه مدیریت شهری به عنوان شهردار تهران استفاده می کنند.سوال اینجاست که در حالی که اصولگرایان مدعی کادرسازی بودند چرا چنین اتفاقی رخ نداده و مجبور شده اند یک عنصر سیاسی را به عنوان شهردار تهران انتخاب کنند ». در ادامه ماحصل این گفت وگو را می خوانید.

دیدگاه شما درباره نوع مدیریت زاکانی در شهرداری تهران چیست؟

آقای زاکانی در زمینه مدیریت شهری تجربه ای نداشته است. این در حالی است که مدیریت شهر تهران به عنوان یک کلانشهر کار بسیار دشواری است و نیازمند تخصص و تجربه کافی است. برخی که سودای قدرت دارند در مسئولیت هایی که دارند هیچ گاه مسئولیت خود را به پایان نمی رسانند تا کارنامه آنها قابل ارزیابی باشد. در چنین شرایطی به هر پست و مقام بهتری چشم دارند و مدام مسئولیت خود را تغییر می دهند. قانون گریزی کار قشنگی نیست و در همه کشورهای جهان مذموم شمرده می شود. در ادوار گذشته نیز این اتفاق رخ داده و مصوباتی در شورای شهر اصولگرایان تصویب شده که غیرشفاف است.اعضای شورای ششم شهر تهران باید این نکته را در نظر داشته باشند که مدیریت شهر تهران کار راحت و ساده ای نیست و بلکه کار بسیار دشواری است.ما در شورای شهر پنجم تلاش کردیم شائبه شهرداری تهران به عنوان یک سکوی پرتاب برای ریاست جمهوری را به ریل صحیح خود بازگردانیم و اجازه ندهیم این اتفاق که درگذشته مورد توجه اصولگرایان بود ادامه پیدا کند.ما تلاش کردیم کسی که به عنوان شهردار تهران انتخاب می شود از این پست به عنوان سکوی پرتابی برای ریاست جمهوری استفاده نکند.آقای زاکانی در انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ کاندیدای ریاست جمهوری بودند و نیت وی برای حضور در پاستور برای همگان مشخص است.متأسفانه برخی در کشور قانون را در قامت افراد اندازه گیری می کنند.این در حالی است که قانون باید در قامت مردم و کشور بزرگ ایران تدوین شود.

ادامه این روند مدیریتی چه پیامدهایی برای شهر تهران خواهد داشت؟

آقای زاکانی نه در زمینه مدیریت شهری تجربه دارند و نه اینکه مدرک تحصیلی مرتبط با مدیریت شهری دارند.مدیریت یک علم است و نیاز به تخصص دارد. این در حالی است که تحصیلات آقای زاکانی در زمینه پزشکی هسته ای است.در نتیجه ایشان فاقد نگاه تخصصی به شهر به عنوان یک موجود زنده هستند.براساس قانون هیچ شهرداری نمی تواند برای سه دوره مسئولیت شهرداری تهران را برعهده داشته باشد. این در حالی است که درباره آقای قالیباف این قانون اجرا نشد و وی برای سه دوره به عنوان شهردار تهران انتخاب شدند.در واقع چنین رفتاری از جریان اصولگرایی مسبوق به سابقه است. عدم شفافیت و شعارزدگی باعث می شود بخش زیادی از جوانانی که در اردوگاه اصولگرایان هستند نسبت به آینده ناامید شوند.در چنین شرایطی جوانان به این نتیجه می رسند که دغدغه این افراد بیشتر قدرت است تا خدمت.مردم ایران نیز در طول تاریخ به خوبی نشان داده اند که خادمان و خاطیان را به خوبی از هم تمیز می دهند وکارنامه آنها را مورد ارزیابی قرار می دهند.اصولگرایان در شورای شهر مدعی جوانگرایی،انقلابی گری و کارآمدی بودند. این در حالی است که رویکردی که آقای زاکانی و شورای ششم در پیش گرفته نشان می دهد که اصولگرایان گمان می کنند در کشور قحط الرجال است که از یک فرد غیرمتخصص و بی تجربه در زمینه مدیریت شهری به عنوان شهردار تهران استفاده می کنند.سوال اینجاست که در حالی که اصولگرایان مدعی کادرسازی بودند چرا چنین اتفاقی رخ نداده و مجبور شده اند یک عنصر سیاسی را به عنوان شهردار تهران انتخاب کنند.

ما در شورای شهر پنجم تلاش کردیم شائبه شهرداری تهران به عنوان یک سکوی پرتاب برای ریاست جمهوری را به ریل صحیح خود بازگردانیم و اجازه ندهیم این اتفاق که درگذشته مورد توجه اصولگرایان بود ادامه پیدا کند.ما تلاش کردیم کسی که به عنوان شهردار تهران انتخاب می شود از این پست به عنوان سکوی پرتابی برای ریاست جمهوری استفاده نکند.

اصولگرایان همواره به شهرداری تهران به عنوان سکوی پرتابی برای ریاست جمهوری نگاه کرده اند.آیا در شرایط کنونی نیز چنین رویکردی دیده می شود؟

تجربه مدیریتی اصولگرایان نشان داده که همواره نگاهی سیاسی به شهرداری تهران داشته اند و دو شهردار قبلی یعنی آقای احمدی نژاد و قالیباف تلاش کرده اند زمینه های ریاست جمهوری خود را از شهرداری تهران فراهم کنند. البته در این زمینه آقای احمدی نژاد موفق بودند و آقای قالیباف نتوانست به هدف خود دست پیدا کنند.نگاه سیاسی به شهرداری تهران به عنوان یک نهاد اجرایی بزرگ ترین آفت است.این آفت هم برای جریان سیاسی و هم برای شهر تهران وجود دارد. در این نگاه به جای اینکه به مشکلات جدی شهروندان و مدیریت کارآمد شهری فکر کنند به فکر این هستند که از منابع و سرمایه های شهرداری که متعلق به مردم است و مردم برای آن عوارض پرداخت می کنند در راستای مقاصد سیاسی خود استفاده کنند. این در حالی است که این جریان هیچ گاه نیز نسبت به این رویکرد پاسخگو نبوده است.نه آقای احمدی نژاد نسبت به این وضعیت پاسخگو بود و نه آقای قالیباف و همچنان نیز این وضعیت در بین اصولگرایان وجود دارد.به نظر می رسد برخی ازاصولگرایان نگاه ابزاری نسبت به کرسی شهرداری تهران دارند تا به اهداف سیاسی خود و از جمله ریاست جمهوری دست پیدا کنند.این در حالی است که هدف گذاری سیاسی اصولگرایان از شهرداری تهران به ریاست جمهوری مشکلات زیادی را برای شهروندان تهران به وجود آورده و در آینده نیز خواهد آورد.

ساخت و سازهای بی قاعده و تغییر کاربری های غیر تخصصی یکی از چالش های مهم شهرداری تهران بوده است. چرا این اتفاقات در این دوره از مدیریت شهر تهران تشدید شده است؟

صدور پروانه ساخت غیر شفاف یکی از مهم ترین انحراف های مالی در مدیریت شهری تهران بود.به همین دلیل نیز بوده که در گذشته مردم نگاه مثبتی به مدیریت شهری تهران نسبت به مشکلات مالی نداشتند. با این وجود در شورای شهر پنجم اصلاح طلبان تلاش کردند رویکرد گذشته را متوقف کنند.هدف اصلاح طلبان نیز شفافیت مالی و اقتصادی در مدیریت شهر تهران بود که در این زمینه کارنامه قابل دفاعی از خود نشان دادند. با این وجود اتفاقاتی که در شورای ششم رخ داده نشان می دهد که در دوباره قرار است بر همان پاشنه قبلی بچرخد. به همین دلیل این شائبه به وجود می آید که احتمال سوءاستفاده مالی از مدیریت شهری در آینده وجود خواهد داشت.در دوره پنجم شورای شهر تلاش زیادی صورت گرفت که مدیران شهری از سلامت مالی برخودار باشند.این رویکرد به مردم نیز انتقال پیدا کرده بود و در دوره شورای شهم پنجم برخی از مردم به این نتیجه رسیده بودند که با پول نمی توانند اهداف خود را در زمینه شهری محقق کنند و بلکه باید از مجاری قانونی درخواست های خود را پیش ببرند.

دیدگاه

ویژه سیاست
سرمقاله
آخرین اخبار