مورد عجیب قیطریه

به گزارش هم‌میهن آنلاین:

اوایل اسفندماه سال گذشته اهالی محله قیطریه به رسانه‌ها خبر دادند که شهرداری، محدوده‌ای را حصارکشی کرده است. بررسی‌های میدانی هم‌میهن در همان تاریخ نشان می‌داد که در آن محدوده یک سرویس بهداشتی متروک وجود دارد و  اطراف آن سه‌حصار کشیده شده که یکی از آنها مشرف به بلوار قیطریه است و امکان ورود به آن وجود نداشت و حاصل این بررسی، گزارشی با تیتر «حصارهای غیرقانونی» در  28 اسفندماه شد.

بعد از اعتراضات مردمی و رسیدن ماجرا به رسانه‎ها، شورای شهر تهران واکنش نشان داد و با آن مخالفت کرد. پیگیری‌ها از شورای شهر هم، خبر از تعطیلی پروژه می‌داد. مهدی عباسی، عضو شورای شهر تهران همان زمان به هم‌میهن اطلاع داد: «مجوز حصارکشی در پارک قیطریه از طرف شورایی مستقر در معاونت شهرسازی شهرداری تهران صادر شده و درحال‌حاضر هم جلوی آن گرفته شده است؛ چون اساساً جانمایی چنین سازه‌ای در این محدوده اشتباه است و قطعاً در شورای شهر با دقت موضوع را دنبال می‌کنیم و امیدواریم جلوی این پروژه را بگیریم. از نظر شورای شهر، ساخت پروژه‌هایی قابل قبول است که کد پروژه آنها در بودجه سالیانه اعتبار داشته باشد، اما این پروژه هیچ اعتبار مالی‌ای در میان پروژه‌های شهرداری ندارد.» بعد از این واکنش‌ها و اعتراضات مردمی، اهالی منطقه به هم‌میهن اطلاع دادند که بخشی از حصارها برداشته شده و به نظر می‌رسید دیگر خبری از ادامه این پروژه نیست، اما ماجرا در دوهفته اخیر به شکل دیگری پیش رفت.

مشاهدات خبرنگار هم‌میهن در دوازدهم فروردین‌ماه اما نشان می‌دهد حصارهای قبلی از اطراف سرویس بهداشتی متروکه برداشته شده و فقط حصار رو به بلوار قیطریه باقی مانده است. مقداری آجر در محوطه ریخته شده، اما هنوز گودبرداری انجام نشده و درختی قطع یا جابه‌جا نشده است.

 در محدوده حصارکشی‌شده سابق که درحال‌حاضر حصارهایش برداشته شده، حدود 31 درخت و 108 نهال کوچک و متوسط وجود دارد و از این تعداد، 22 درخت و نهال با رنگ قرمز علامت‌گذاری شده‌اند و هنوز مشخص نیست که دلیل این علامت‌گذاری چیست. آیا قرار است این درخت‌ها جابه‌جا شوند یا به‌صورت کامل قطع می‌شوند یا شامل طرح دیگری می‌شوند. درست زمانی که به‌نظر می‌رسید شهرداری از ساخت مسجد در این پارک، عقب‌نشینی کرده، شهردار تهران، شهردار تهران، نهم فروردین‌ماه در پاسخ به خبرنگاران گفت: «حتماً در پارک‌ها مسجد می‌سازیم،‌ مسجد خوب هم می‌سازیم.» او درباره قطع درختان در این بوستان هم اعلام کرد: «درختی قطع نمی‌شود، من هفته گذشته از این پارک دیدن کردم، حدود 15-10 نهال آنجاست که قرار شده جابه‌جا شوند.» ادعایی که البته با انتقادهایی همراه شد. برخی از شهروندان، قطر درختان محوطه را اندازه‌گیری و اعلام کردند که این درختان، نهال نیستند. در بررسی‌ میدانی هم‌میهن از وضعیت ساخت‌وساز در این پارک، کارگر خدمات می‌گوید: «شهرداری ورق‌های آلومینیومی را یک‌بار نصب کرد، ولی حدود 15 روز پیش آنها را جمع کرد و معلوم نیست دوباره چه‌زمانی کارشان را شروع می‌کنند. قرار بود دو، سه تا درخت را که علامت زده‌اند ـ که علامت قرمز زده‌اند ـ جابه‌جا کنند، ولی شهرداری گفت نقشه را ممکن است عوض و کمی کوچک‌تر کنند.»

طبق تصویری که از صورت‌جلسه کمیسیون ماده 7 حفظ و گسترش فضای سبز و باغات منتشر شده، شهرداری منطقه یک درخواست جابه‌جایی درخت را مطرح کرده بود که طبق آن درخواست شده بود که سه اصله درخت، همراه با 15 نهال و 54 اصله درختچه سوداق جابه‌جا شود. این کمیسیون به جابه‌جایی این درختان و نهال‌ها در شعاع 500 متری مجوز داده بود. علاوه بر این در مصوبه نوشته شده بود که در بخش شرقی مسجد که در مجاورت خیابان 35 متری قیطریه قرار دارد، 30 اصله درخت همراه 2 اصله نهال موجود است و حفظ آنها الزامی است.

درختان قدیمی را نمی‌توان جابه‌جا کرد

ساکنان منطقه اما به هم‌میهن می‌گویند، در سال‌های گذشته فضای سبز در این منطقه آنقدر زیاد بود که برای دسترسی به آن نیازی به آمدن به پارک نبود، اما حالا به پهنای وسیعی ساختمان‌سازی شده است. یکی از اهالی که حدود سه دهه است در این منطقه زندگی می‌کند، می‌گوید: «چطور ممکن است درختانی که چنددهه اینجا حضور داشتند را جابه‌جا کنند. علاوه بر این ممکن است، سودجویی‌هایی هم بابت آثارباستانی احتمالی در منطقه وجود داشته باشد. از فضای سبز سابق منطقه فقط همین پارک مانده است.»

اعتراضات اهالی منطقه که از اسفندماه سال گذشته شروع شد و حالا به تجمع روبه‌روی پارک رسیده، به شکل امضای یک کارزار هم ادامه دارد. این کارزار اینترنتی از 22 اسفندماه شروع شده و مخاطب آن رؤسای قوه‌قضائیه، ریاست‌جمهوری و دیوان عدالت اداری است. درخواست امضاءکنندگان که تعداد آنها تا امروز به بیش از 63 هزار نفر رسیده، «جلوگیری از تخریب پارک قیطریه» است. ازسوی‌دیگر یکی از مهم‌ترین دلایل اعتراض آنها به ساخت مسجد در پارک، وجود مساجد دیگر در این محدوده است. اشاره آنها به مساجد جامع قائم چیذر، محمدیه، مسجد مفتخر، مسجد جعفری، مسجد نور و مسجد جامع مهدیه است که نسبت به مساجد دیگر محله، فاصله کمتری با پارک دارد.

درآمدزایی از مسجد

یکی از ساکنان محله که کارزار «درخواست جلوگیری از تخریب پارک قیطریه» را امضاء کرده، به هم‌میهن می‌گوید: «دلیلی ندارد اینجا مسجد ساخته شود؛ چون در این اطراف چند مسجد وجود دارد. بعد از حصارکشی این محدوده، اهالی اعتراض کردند و تعدادی از جوانان هم گفتند ما این حصارها را برمی‌داریم و اجازه نمی‌دهیم اینجا به مسجد تبدیل شود. کسانی که این دیوارها را کشیدند، گفتند قرار است در قسمتی که هنوز حصارش را برنداشتند و رو به خیابان است، چند مغازه هم بسازند.» او می‌‌گوید: «مسجد برای نمازخواندن است و اگر کسی می‌خواهد نماز بخواند، می‌تواند به مساجد دیگر برود، مگر اینکه مسئولان بخواهند با ساخت مسجد به مردم دهن‌کجی کنند. در این پارک نمازخانه هم وجود دارد. ازطرف‌دیگر امکان درآمدزایی با ساخت مسجد هم وجود دارد؛ چون می‌توانند آن را برای برگزاری مراسمی مانند ختم هم در اختیار مردم قرار دهند.» او به موارد دیگری اشاره می‌کند که در ماه‌های گذشته برای ساخت فضاهای جداگانه زنانه و مردانه آغاز شده بود، اما ادامه پیدا نکرد. به گفته او شش‌ماه پیش هم تلاش شده بود طرح جداسازی فضای زنانه از مردانه در پارک اجرا شود، اما اهالی به آن اعتراض کردند.

پروژه مجوز دارد

درباره ساخت این مسجد که تا پیش از نوروز شورای شهر تاکید می‌کرد پرونده آن بسته می‌شود، هنوز شبهات زیادی وجود دارد؛ از قانونی بودن یا نبودن ساخت مسجد در پارک تا درخواست میراث فرهنگی برای حضور کارشناس و البته احتمال قطع چند درخت. احتمال وجود آثار باستانی باعث شد تا میراث فرهنگی تهران به این موضوع واکنش نشان دهد. محسن سعادتی، معاون میراث فرهنگی استان از مکاتبه با شهرداری برای لزوم بررسی محدوده جانمایی‌شده برای مسجد خبر داده و گفته: «فضایی که قصد داشتند در آنجا مسجد بسازند، حصار داشت. ما به شهرداری نامه زدیم که قبل از انجام هر کاری باید کارشناس میراث فرهنگی این اداره کل در آنجا مستقر باشد، ما نیروهای یگان حفاظت از آثار را به محل پارک فرستادیم و آنها گزارش دادند که این حصارها برداشته شده و هیچ اقدامی اعم از گودبرداری یا فعالیت دیگری در آن محدوده انجام نشده است. قیطریه محوطه باستانی مهمی است و مرحوم کامبخش‌فرد وقتی آنجا را کاوش کرد، گفت که توانسته ۳۵۰ گور کشف کند و هنوز آثار زیادی آنجا هست که باید کاوش شود.»

مسجد 800 متری

بعد از حدود یک‌ماه از حصارکشی در اطراف این محدوده، علی‌محمد مختاری، رئیس سازمان بوستان‌ها خبر داده که طرح اولیه مسجد تغییر کرده است و هیچ درختی حتی جابه‌جا نمی‌شود. او گفته بود: «در طرح اولیه قرار به جابه‌جایی چهار اصله درخت بود که پس از بازدید شهردار تهران و دستور اکید او بر جابه‌جا نکردن این درختان، نقشه ساخت مسجد تغییر کرد. در نقشه جدید هیچ درختی حتی جابه‌جا نخواهد شد. اساساً احداث مسجد هیچ مزاحمتی برای هیچ‌کدام از درختان پارک ایجاد نخواهد کرد.» حالا مجید غفوری‌روزبهانی، دبیر شورای ساماندهی توسعه و گسترش مساجد شهر تهران به هم‌میهن می‌گوید که ساخت این مسجد به تایید شورای ساماندهی مساجد شهر تهران رسیده؛ شورایی با 12 عضو از سازمان‌های مختلف که تصمیم نهایی برای ساخت و توسعه مساجد در شهر تهران را برعهده دارد. او درباره دلیل ساخت این مسجد در منطقه قیطریه به هم‌میهن توضیح می‌دهد: «جمعی از اهالی قیطریه تقاضا داشته‌اند که در این محدوده مسجدی ساخته شود. این پارک 122 هزار مترمربع وسعت دارد و زمینی که برای ساخت آن در نظر گرفته شده، حدود 800 مترمربع است؛ یعنی شش‌دهم درصد از کل فضای پارک. مسجد یک مجموعه جامع فرهنگی است و اعتقاد داریم مکمل فضای پارک است. معیار ساخت مسجد، فاصله  500 متری با مسجد دیگر است و محدوده مورد نظر هم با مساجد اطراف حداقل 1100 متر فاصله دارد.» او ادامه می‌دهد: «مسجد توسط صالح نقره‌کار- استاد دانشگاه شهید بهشتی- طراحی شده است. پروژه در مرحله مقدماتی و آزمایشگاه مکانیک خاک است و امیدواریم بتوانیم در سال جاری کار ساخت آن را آغاز کنیم. هزینه ساخت مسجد هم کاملاً از سوی خیر تامین می‌شود.»

در هر پارکی که لازم است، مسجد ساخته می‌شود

سوال اما این است که ساخت مسجد در این بوستان قانونی است؟ غفوری‌روزبهانی درباره آخرین وضعیت صدور مجوز برای ساخت این مسجد هم توضیح می‌دهد و می‌گوید: «ساخت مسجد از سوی شهرداری منطقه مجوز دارد. سال‌هاست که پارک قیطریه در اختیار شهرداری است و در بسیاری از پارک‌ها مانند نهج‌البلاغه هم مسجد ساخته شده است. بناست در هرپارکی که نیاز به مسجد دارد، مسجدی ساخته شود که هم اهالی محله از آن استفاده کنند، هم کسانی که به پارک می‌روند.» دبیر شورای ساماندهی مساجد شهرداری تهران درباره طرح موضوع ساخته شدن مسجد در نقطه‌ای برخلاف خواسته خیر اصلی هم اشاره می‌کند و می‌گوید: «این موضوع صحت ندارد. مسجد در همه مناطق نیاز است؛ چه محروم و چه برخوردار. هیچ آثار باستانی نیز در این محدوده وجود ندارد.»

جانمایی مسجد قیطریه درست است

در ماجرای قیطریه اما سوالات فراوان است. یکی از آنها هم این است که شاخص ساخت مسجد در شهر تهران چیست و چند مسجد دارد؟ آمار دقیقی از تعداد مساجد شهر تهران وجود ندارد، اما براساس گزارش رصد فرهنگی مسجد در ایران که سال 1402 منتشر شد، استان تهران، سه هزار و 451 مسجد دارد. در مقابل اما سرانه فضای سبز در همین شهر چقدر است؟ آنطور که معاون شهردار تهران در اول فروردین‌ماه سال گذشته اعلام کرد، سرانه فضای سبز در تهران، به 7/16مترمربع رسیده است. مهرماه سال 98، مدیرعامل وقت سازمان پارک‌ها و فضای سبز شهر تهران گفته بود که تهران 2 هزار و 268 بوستان دارد و سرانه فضای سبز برای هر شهروند تهرانی حدود 7/16متر است.

محمد ابراهیم، رئیس مرکز رسیدگی به امور مساجد در پاسخ به این سوال به هم‌میهن می‌گوید: «درحال‌حاضر سرانه تعداد مسجد در محلات تهران بسیار پایین است و ما در بعضی خیابان‌ها و مناطق مانند منطقه 22 اصلاً مسجد نداریم. شهر تهران با تقریباً حدود هشت میلیون جمعیت، حدود 1800 مسجد دارد که سرانه بسیار پایینی به‌شمار می‌رود.» او ادامه می‌دهد: «ما نیاز زیادی به ساخت مسجد داریم و حالا یک بانی برای ساخت مسجد در این منطقه پیدا شده و تقاضا کرده است که اگر یک زمین پیدا شود، می‌تواند مسجدی بسازد. در شهرداری این اصل وجود دارد که تمام پارک‌ها به مسجد مجهز شوند. این کار باعث می‌شود سرانه مسجد در شهر تهران بالا رود.» او درباره اعتراض اهالی محله به جانمایی  توضیح می‌دهد: «جانمایی این مسجد درست بود، با توجه به جمعیتی که در پارک قیطریه رفت و آمد می‌کند و ساکنان اطراف، حتماً احساس نیاز به مسجد وجود دارد. یکی از شاخص‌های ساخت مسجد، فاصله جغرافیایی و یک شاخص دیگر هم نیاز جمعیتی است. درمجموع در مورد ساخت مسجد فاکتورهای زیادی وجود دارد. در برخی موارد ممکن است، مساجد در یک محدوده فاصله محدودی داشته باشند، اما جمعیت منطقه زیاد باشد، به‌همین‌دلیل نیاز به مسجد بیشتر احساس می‌شود.»

تغییر مساحت طرح اولیه مسجد

ناصر امانی، عضو شورای شهر تهران اسفندماه سال گذشته درباره تخلف شهرداری برای ساخت مسجد در پارک قیطریه هشدار داده بود و همچنان منتقد طرح است. او به‌تازگی در تذکری دوباره به شهرداری در صفحه توئیترش نوشت: «ساخت مسجد در بخشی از بوستان قیطریه نه‌تنها تعظیم شعائر اسلامی نیست بلکه موجب تخریب شعائر و بدبینی بخش وسیعی از شهروندان خواهد شد، تا کِی قرار است خودزنی کنیم؟! شهرداری تهران به تذکری که در آخرین جلسه علنی شورای شهر دادم، توجه نماید و توجیه نکند.» اشاره امانی به تذکرش درباره غیرقانونی بودن ساخت مسجد در پارک‌هاست؛ به گفته او، اولاً ساخت‌وساز در بوستان‌ها به جز در حد خدمات ضروری مثل سرویس‌های بهداشتی و نمازخانه ممنوع است و ثانیاً بوستان‌ها پهنه «جی» محسوب می‌شوند و تغییر کاربری پهنه بدون مصوبه مراجع قانونی، ممنوع است. در این میان یک پژوهشگر حوزه شهرسازی به هم‌میهن توضیح می‌دهد: «طرح اولیه ساخت مسجد حدود سه تا چهار هزار متر بود، اما بعد از آن به 814 متر کاهش پیدا کرد. برای این مساحت هم در بهمن‌ماه طرح پلان و نما داده شد که مورد پذیرش قرار نگرفت و هنوز هم طرح تازه‌ای مشخص نشده است.» او که نخواست نامش در گزارش بیاید، ادامه می‌دهد: «وظیفه شهرداری ساخت مسجد نیست و فقط می‌تواند به ساخت مساجد کمک ‌کند. در مصوبه شورای شهر درباره شورای ساماندهی مساجد، یک کارگروه معماری و فنی دیده شده که تکلیف جانمایی و کاربری‌های مرتبط و پلان و نما را تعیین می‌کند. آن کمیته طرح پلان و نمای این مسجد را در سه مرحله رد کرده و طرح اصلاحی داده نشده است.» این کارشناس شهرسازی می‌گوید که این 814 متر هنوز مجوز ساخت ندارد: «موضوع ساخت 30 مسجد در 30 پارک منطقه‌ای در سال 1400 مطرح شد که آقای زاکانی به مناطق ابلاغ کرد. در زمان آقای قالیباف هم این موارد رخ داده بود. در آن زمان حدود 15 مسجد ساخته شد که الان نزدیک به پنج مورد نیمه‌کاره مانده است و شهرداری هم در بودجه امسال گفته است که بخشی از آن تکمیل شود. مواردی مثل مسجد 72 تن و مسجد آدینه که هنوز از آن دوره باقی مانده‌اند. یکی از این مساجد هم سمت سعادت‌آباد بود که در لبه پارک ساخته و بعد از سال‌ها تکمیل شد و برای ساخت آن تعدادی درخت قطع شد.» او ادامه می‌دهد: «هنوز مشخص نیست سند این پارک به نام شهرداری است یا خیر؟  در یکی از دوره‌های شورای شهر تصویب شده بود که حتی خیابان‌ها هم باید سند داشته باشند. برخی از این مناطق به‌صورت عرفی در اختیار شهرداری است. سوال این است، اگر سند این پارک هم به نام شهرداری باشد، آیا شهرداری حق تصرف در اموال دولتی و تغییر کاربری آن را دارد؟»

ادامه ساخت مسجد در بوستان‌ها

ماجرای ساخت مسجد در پارک‌های تهران موارد مشابهی در دوره‌های مختلف مدیریت شهری تهران دارد؛ نمونه نزدیک‌تر آن ساخت مسجد پشت تئاترشهر است که بعد از سال‌ها کش و قوس بالاخره به نام مجتمع فرهنگی حضرت ولیعصر ساخته شد. ساختمانی با شمایلی مدرن که قبل از آن از پیش‌ازانقلاب به‌عنوان پارکینگ تئاتر شهر استفاده می‌شد، اما بعد از تصمیم به ساخت این مسجد، تا 14 سال بعد از کلنگ‌زنی آن بلاتکلیف باقی ماند و درنهایت سال 96 به بهره‌برداری رسید. حالا با توجه به گفته شهرداری تهران، ساخت مسجد در پارک‌های تهران در قیطریه متوقف نمی‌شود و ادامه دارد. چند روز پیش عبدالمطهر محمدخانی در شبکه اجتماعی خودش نوشت: «ساخت مسجد در بوستان‌های فرامنطقه‌ای (پارک‌های بزرگ غیرمحله‌ای) مصوبه شورایعالی مساجد تهران را دارد. در ٣دهه گذشته ۴٣ مسجد در آن‌ها ساخته شده و برای ٣۴ بوستان فرامنطقه‌ای دیگر ازجمله پارک قیطریه مصوبه دارد. گرچه از سال‌ها پیش مطالبه مردمی برای احداث مسجد در این پارک وجود داشت.»

ما نمازخانه ساختیم نه مسجد

غلامحسین کرباسچی در سال‌های 68 تا 77، شهردار تهران بود و حالا در واکنش به حاشیه‌های ایجادشده برای ساخت یک مسجد در پارک قیطریه، به هم‌میهن می‌گوید که در دوره او، برنامه این بود که برای پارک‌ها نمازخانه‌هایی متناسب با فضای سبز ساخته شود، این اتفاق هم افتاد و در بوستان‌هایی مانند لاله، نمازخانه‌‌‌ای با معماری خاص ساخته شد؛ هدف هم این نبود که داخل پارک‌ها مسجد ساخته شود، چراکه مسجد با کارکردی که دارد، با فضای سبز بوستان‌ها و رفت‌وآمد افراد، تناسبی ندارد: «نمازخانه‌هایی که آن دوره ساخته شد، حداکثر 50 تا 100 متر بود و فضای زیادی نمی‌گرفت. البته به‌طور دقیق نمی‌دانم که مساحت مسجدی که قرار است در پارک قیطریه ساخته شود چقدر است، اگر در حد یک نمازخانه باشد، بحثی ندارد، اما فکر می‌کنم در ساختمان امیرکبیر پارک قیطریه، فضایی به‌عنوان نمازخانه وجود داشته باشد، اگر هدف ایجاد چنین فضایی است می‌توانند همان مکان را در نظر بگیرند و در اختیار افراد قرار دهند تا نماز بخوانند. اما اینکه در یک بوستان به‌عنوان مکان عمومی، مسجد با کاربردهای خاص خودش ازجمله پایگاه، فعالیت‌های تجاری و ... ساخته شود، متناسب با وضعیت پارک‌ نیست. به‌هرحال برنامه‌هایی که در مساجد در نظر گرفته می‌شود، با شرایط پارک‌ها سازگار نیست.» به گفته او، در همان محدوده پارک قیطریه، چندین مسجد وجود دارد و شاید نیازی به ساخت مساجد دیگر نباشد: «فضای پارک متعلق به تمام مردم و جزو سرانه‌های شهری است، آنطور که اطلاع دارم، در طرح جامع و تفصیلی تهران، بیشترین کمبودها مربوط به سرانه فضای سبز است، باید این موضوع از سوی مسئولان شهری بررسی شود که درحال‌حاضر ما کمبود سرانه فضای سبز داریم یا کمبود سرانه مذهبی؟ نکته دیگر اینکه، ما در تهران مساجد بسیاری داریم که متروکه شده‌اند. در وقت اذان درشان قفل است یا اگر هم باز باشند، مکان مرتب و تمیزی که با یک مکان مقدس سازگار باشند، نیستند. گاهی حتی استفاده‌های غیرمعمول از آنها می‌شود و محل رفت‌وآمد معتادان و... شده است.» کرباسچی تاکید می‌کند که باید بررسی و اعلام شود که در تهران، میزان فضاهای مذهبی چقدر است و چه تعداد درشان باز است و مورد استفاده قرار می‌گیرد. در مقابل هم میزان سرانه سبز در تهران باتوجه به آلودگی‌ هوا چقدر است. خردادماه سال گذشته هم معاون مرکز رسیدگی به امور مساجد استان تهران، گفته بود که هزار مسجد در تهران غیرفعال است، نیمی از مساجد کشور هم امام جماعت ندارند. به گفته او، در استان تهران هم از میان 3500 مسجد، هزار مسجد به دلایل مختلف در تمام فصل‌ها فعال نیست.

براساس اعلام شهردار پیشین تهران، فضای یک پارک متعلق به افراد آن محل است، اینکه یک بخشی از آن را جدا و تبدیل به یک مکان غیرمرتبط کنیم، ابهامات زیادی دارد و این مسئله را مطرح می‌کند که آیا اهالی محل راضی هستند یا خیر. او درباره قانونی بودن یا نبودن ساخت پارک در مسجد هم توضیح می‌دهد که تامین سرانه‌های خدماتی از وظایف شهرداری به‌شمار می‌رود، اگر میزان این سرانه‌ها کافی بود و حالا می‌خواهند بخشی از آن را به سرانه مذهبی اختصاص دهند، با گرفتن مجوز از شورای شهر ایرادی ندارد، اما وقتی سرانه سبز بسیار کمتر از سرانه مذهبی است، به نظر می‌رسد این اقدام معقول نباشد.

وظیفه شهرداری ساخت مسجد نیست

محمد توسلی، اولین شهردار تهران بعد از انقلاب هم واکنشی به ماجرای قیطریه دارد. او  به هم‌میهن می‌گوید که در شرایط فعلی، ساخت مسجد در پارک‌ها به مصلحت نیست: «مسجد زمانی ساخته می‌شود که تقاضایی برای آن وجود داشته باشد. ازسوی‌دیگر باید این موضوع را هم در نظر بگیریم که آیا وظیفه اصلی شهرداری تهران، ساخت مسجد است؟ مسئولیت اصلی شهرداران و شهرداری‌ها، تامین زیست سلامت زندگی مردم مثل محیط‌زیست، فضای بهداشتی، رفاه و امنیت شهروندان است. اگر هم قرار باشد این کار انجام شود، شهروندان باید راضی باشند.» او ادامه می‌دهد: «تمام شاخص‌ها نشان می‌دهد، شهروندان برای احداث این پروژه رضایت ندارند و شخص شهردار شخصاً در حال انجام آن است. حتی بعضی از اعضای شورای شهر، موافق اجرای آن نیستند. با تمام این شرایط این موضوع با وظایف شهرداری همخوانی ندارد، خلاف منافع و مصالح مردم شهر است و نمی‌توان از آن دفاع کرد.»