مجاهدین خلق
سازمان مجاهدین خلق در سال 1344 توسط محمد حنیف‌نژاد تاسیس شد. مجاهدین خلق را سازمانی سیاسی و مخفی در دوران پهلوی معرفی می‌کنند که با یک رویکرد مذهبی تشکیل شد. هدف جوانانی که به این سازمان پیوسته بودند، مبارزه علیه حکومت بود.
مبارزه با امپریالیسم آمریکا، رژیم دست‌نشانده شاه و مخالفت با هرگونه تصمیم‌گیری نادرست سیاسی، اجتماعی و اقتصادی از نخستین دلایل شکل‌گیری ماهیت وجودی این سازمان بیان شده است و در بُعد نظری و معرفتی رسیدن به نفی استثمار انسان از انسان، نفی برتری طبقاتی و رسیدن به جامعه بی‌طبقه توحیدی هدف آنها بوده و در این مبارزه رویکرد مسلحانه را به‌عنوان خط مشی خود انتخاب کردند.
این سازمان در سال ۱۳۵۰ از سوی ساواک ضربه سختی می‌خورد، ساواک اکثر اعضای رده‌بالای این سازمان را دستگیر و در گزارشی که برای شاه ایران می‌فرستد، این گروه را معتقد به ایدئولوژی اسلامی برمبنای سوسیالیسم می‌داند.
ساواک در گزارشی که برای شاه ارسال می‌کند، سابقه سازمان را تا سال ۱۳۵۰، هفت سال اعلام می‌کند و از ارتباط آنها با رژیم بعث عراق و سازمان الفتح می‌نویسد و این موضوع اولین ضربه سازمان از تشکیلات ساواک عنوان می‌شود و در نهایت رهبران این گروه اعدام می‌شوند.
پس از این اتفاقات گروه‌های مارکسیست به رده‌های بالای این سازمان راه پیدا می‌کنند و به این جمع‌بندی می‌رسند که اسلام جوابگوی اهداف سازمان برای عملیات چریکی و مسلحانه نیست و اذعان می‌کنند که مارکسیسم می‌تواند جایگزین ایدئولوژی اسلامی شود و همین تغییر ایدئولوژی منجر به ایجاد انشعابات فکری در بین آنها می‌شود.
در پی این اتفاقات افرادی که تفکرات مذهبی داشتند، از جمله سیدمجید شریف‌واقفی از گروه جدا شده و با ایدئولوژی جدید و مارکسیستی سازمان به مخالفت می‌پردازند اما سازمان این مخالفت‌ها را برنمی‌تابد و اعضای همسو با شریف‌واقفی را به قتل می‌رساند و رسماً به دو گروه مذهبی‌ها و غیرمذهبی‌ها تبدیل می‌شود.
حسن آلادپوش، مسعود رجوی، مریم رجوی، کاظم رجوی، جعفر کاظمی، پوران بازرگان (اولین زن عضو سازمان مجاهدین خلق) و حسین جنتی از اعضای شناخته‌شده سازمان مجاهدین خلق هستند.
این سازمان در دوران فعالیت خود هم به مبارزه با حکومت پهلوی پرداخت و هم با نظام جمهوری اسلامی درگیر شدند و از سال ۶۰ اعلام رسمی مبارزه مسلحانه را در پیش میگیرند و همانطور که پیشتر اشاره شد؛ بسیاری از ترورهای ابتدای انقلاب در ماههای پس از عزل ابوالحسن بنیصدر، رئیس‌جمهور وقت، توسط این گروه اتفاق افتاده است.
به چهرههایی که به دست این گروه ترور شدهاند، پیشتر اشاره شد. مرکزیت این گروه با خروج رجوی از ایران به قرارگاه اشرف عراق و سپس آلبانی منتقل شد و همچنان در مسیر مبارزه با نظام جمهوری اسلامی از طریق مبارزه مسلحانه ادامه داده‌اند و از جمله آخرین عملیات تروریستی آنها منجر به شهادت علی صیادشیرازی در سال ۱۳۷۸ شد.
