محمد درویش راهحلهای محیطزیستی خود را به پزشکیان ارائه داد
پزشکیان و زایندهرود
محمد درویش، کارشناس محیط زیست میگوید:«من اگر جای پزشکیان بودم به مردم اصفهان میگفتم که راه نجات اصفهان و تابآوری دوباره کشاورزی پایدار در این شهر آن است که بعد از تامین آب شرب، روان شدن دائمی زایندهرود و تامین حقابه مصوب تالاب گاوخونی که حدود ۱۷۶ میلیون مترمکعب در سال است در اولویت قرار گیرند.
روز گذشته مسعود پزشکیان، نامزد چهاردهمین دوره ریاستجمهوری به استان اصفهان سفر کرد. او با حضور در دانشگاه اصفهان از مشکلات مبتلابه اصفهان گفت:«امروز برای حل مشکلاتی همچون خشکی زایندهرود، هوای آلوده، فرونشست، مسائل اقتصادی و... نیاز به نگاهی تازه داریم. باید کارشناس بود تا بتوان مشکلات را برطرف کرد، مشکل بیکاری در اصفهان زمانی برطرف میشود که درها برای ورود گردشگران باز شود، درها زمانی باز میشود که دیپلماسی قوی وجود داشته باشد و با دنیا ارتباطات دوستانه داشته باشیم، با قهر کردن با دنیا مشکلات کشور حل نخواهد شد.»
مسئولان در ناز و نعمت، مردم در سختی
پزشکیان البته از برخورد با زنان و جوانان هم گفت:«نباید با بانوان و دختران این سرزمین با چوب و باتوم برخورد کرد،...با دستور و تهدید نمیتوان مردم را وادار به کاری کرد. جوانان سرمایههای ارزشمند کشور هستند، باید یاد بگیریم با آنها به زبان منطق حرف بزنیم، جوانان این کشور را نباید به عنوان تهدید تلقی کرد. باید به آنها میدان داد، امروز از همه مردم میخواهم که اگر به دنبال تغییر هستند پای صندوقهای رأی بیایند و برای تغییر تلاش کنند.»
او این را هم اضافه کرد که اگر مشکلاتی همچون خشکسالی، فرونشست، خشکی زایندهرود، آلودگی هوا و... تا چند سال آینده برطرف نشود و فکری برای رفع آنها نکنیم در آینده نمیتوان در اصفهان و تهران زندگی کرد:«اجازه نخواهیم داد حقوق مردم، کشاورزان، صنعتگران، جوانان، بانوان، مذاهب و... از بین برود، امروز فیلترینگ راهحل رفع مشکلات نیست، ما باید صدای مظلومان باشیم و برای تغییر تلاش کنیم.»
نامزد اصلاحطلبان همچنین از تفاوت زندگی میان مسئولان و مردم در شرایط تحریم انتقاد کرد:«شعبابیطالب هم ۳ سال طول کشید نه ۴۰ سال. در آنجا پیامبر، اصحاب آن حضرت و همه مردم در تحریم قرار داشتند نه مثل حالا که عموم مسئولین و خانوادههای آنها، مدافعان تحریم و کاسبان تحریم در ناز و نعمت از مردم انتظار دارند تا ابد در شرایط سخت زندگی کنند، مردم همت کنید، این رویه را تغییر دهید.»
مطالبات کشاورزان
کشاورزان اصفهانی هم در این دیدار از معضل خشکی رودخانه زایندهرود گفتند:«از شما میخواهیم در صورت رسیدن به ریاستجمهوری با اخلاق و انسانیت پیگیر معضلات زایندهرود باشید. اینجا مردم و آثار تاریخی به خاطر آلودگی، فرونشست و سایر حواشی که نبود زایندهرود برای اصفهان رقم زده، در حال قتل عام شدن هستند.» امینی نماینده کشاورزان هم به پزشکیان گفت:«بزرگترین دغدغه و مشکل استان اصفهان بهویژه حوضه زایندهرود و بالاخص جامعه کشاورزان، مسئله خشکاندن و خشکی زایندهرود و به تبع آن مسائل زیست محیطی و بهداشتی و فرونشست و سایر معضلات مرتبط با آن است... رودخانه زایندهرود به واقع توسط وزارتین نیرو و جهادکشاورزی با نادیده گرفته شدن قوانین، خشکانده شد...»
او تاکید کرد:«انگیزه و امید جامعه کشاورزان برای حضور مجدد در عرصه انتخابات دو مسئله است؛ یکی اینکه فرمودید باغدار هم هستید... آنها معتقدند رئیسجمهوری خواهیم داشت که کشاورز هم هست و ما را درک میکند. دلیل دوم حمایت جامعه کشاورزان از شما هم این است که فرمودید اجرای قانون، تنها راهکارِ من برای حل مسائل و مشکلات کشور است. جامعه کشاورزان استان اصفهان هم معتقد است که مشکلات ایجادشده برای استان ما و زایندهرود و کشاورزان، در اثر عدم اجرا یا اجرای ناقص قوانین به وجود آمده و تنها راهحل آنها نیز اجرای کامل قانون با مشارکت قانونی خود مردم و کشاورزان است.»
حقیقت آن است که اصفهان رو به خشکی رفته وضعیت نامناسب آبی و محیطزیستی این استان که حالا زندگی مردم این شهر و این استان را در معرض خطر جدی قرار داده، موضوعی نیست که با وعدههای انتخاباتی قابل حل باشد. ضروریست نامزد اصلاحطلبان نقشه راهی عملی و شفاف برای کمک به حل معضلات آبی استان داشته باشد و در این راستا از نظرات کارشناسی متخصصان حوزه محیطزیست، کشاورزی و آب بهره ببرد.
چند توصیه محیطزیستی به پزشکیان
محمد درویش، کارشناس محیط زیست به هممیهن میگوید:«من اگر جای پزشکیان بودم به مردم اصفهان میگفتم که راه نجات اصفهان و تابآوری دوباره کشاورزی پایدار در این شهر آن است که بعد از تامین آب شرب، روان شدن دائمی زایندهرود و تامین حقابه مصوب تالاب گاوخونی که حدود 176 میلیون مترمکعب در سال است در اولویت قرار گیرند.»
او معتقد است تخصیص حقابه تالاب گاوخونی چشمههای گرد و خاک را مهار میکند:«این چشمهها در چند روز گذشته باعث رسیدن شاخص آلودگی هوای اصفهان به عدد 500 شده بود. با این اقدام در واقع روند رو به رشد کاهش سطح آب زیرزمینی در دشت اصفهان و دولتآباد متوقف میشود. جاری بودن زایندهرود به تغذیه طبیعی دشت اصفهان کمک میکند.»
به گفته او پزشکیان باید با کشاورزان صحبت کند و به جای کشاورزیهای آببر، معیشتهای جایگزین برایشان تعریف شود. به این معنا که کشاورزان در حوزه کشتهای گلخانهای، اقامتگاههای بومگردی با ترویج توریسم کشاورزی یا کشت و صنعتهای دارویی مشغول فعالیت شوند.
درویش بر پلمب شدن چاههای غیرمجاز اصفهان هم تاکید میکند:«دولت آینده نباید مجوز برداشتهای غیرمجاز از چاههای مجازی موجود این استان را بدهد. اخیراً وزارت نیرو، آماری منتشر کرده که نشان میدهد 3 درصد کشاورزان در استانهای اصفهان، خراسان رضوی و کرمان معادل 25 درصد کشاورزان آب مصرف میکنند و این یکی از بزرگترین موانع پایداری آب است.»
او عنوان میکند که پزشکیان باید مطلع باشد که توقف بارگذاری جدید در حوضه آبخیز زایندهرود ضروریست و اجازه توسعه صنایع آببر و انرژیبر مطلقاً در این حوضه داده نشود تا این صنایع برای توسعه خود با رعایت اصول محیطزیستی به سمت سواحل خلیج فارس و دریای عمان بروند:«ضروریست پزشکیان تاکید کند که طرحهای انتقال آب بههیچعنوان نمیتواند مشکل اصفهان را حل کند. نباید به دنبال آن باشیم که مشکلات اصفهان با تشدید مشکلات در سرچشمههای کارون، دز، خرسانسه قابل حل نیست.»
این کارشناس محیطزیست معتقد است که پزشکیان درصورت رسیدن به ریاستجمهوری باید برای حل مشکل اصفهان، مشکلات یزد را هم حل کند: «یزدیها نباید به انتقال آب زایندهرود عادت کنند. سالانه تراز آبخوانهای این منطقه 300 میلیون مترمکعب کاهش مییابد. به این دلیل که صنایع آببر و کشاورزی و تولید گوشت قرمز همچنان در این استان فعال هستند.»
او اضافه میکند:«یزدیها به عنوان ساکنان پایتخت خشت جهان باید به سمت افزایش جذابیتهای خود در حوزه گردشگری حرکت کنند و میتوانند از طریق توریسم سلامت و توریسم طبیعی، تاریخی و فرهنگی و استحصال انرژی خورشیدی تولید ثروت کنند. در این صورت یزد نیازی به 60 میلیون مترمکعب آب انتقالی از زایندهرود نخواهد داشت.»
درویش به پزشکیان توصیه میکند که تلاش کند هر منطقهای با توجه به توان کنشی خود اداره شود و آبادانی هیچ منطقهای را در گرو ناآبادانی منطقه دیگر، نگذارد. این کارشناس محیطزیست میگوید:«در حال حاضر دولت 300 تا 400 هزار میلیارد تومان برای طرحهای شیرینسازی و انتقال آب میان ایران مرکزی یعنی اصفهان، یزد، شیراز و مشهد هزینه میکند. پس دولت پول دارد اما اگر به جای پرداخت هزینههای گزافی که به تخریب بیشتر محیطزیست و وابستگی بیشتر مردم به انتقال آب میشوند، در حوزه معرفی معیشتهای جایگزین، استحصال انرژی خورشیدی، توسعه زیرساختهای گردشگری و توریسم سلامت هزینه کند، به مراتب موفقتر است.»
این کارشناس محیطزیست یادآوری میکند که اصفهان دارای بزرگترین شهرک سلامت کشور است که رئیس آن اعلام کرده میتواند در سال 4/5 میلیارد دلار درآمد ارزی ایجاد کند:«این عدد بیش از ارزش کل محصولات باغی، زراعی، دام، طیور و شیلات در کل استان اصفهان است که در سایه آن اصفهان میتواند اشتغال پایدار ایجاد کرده و از معضل آلودگی هوا و فرونشست زمین رها شود.»