بیانیه انقلابی ها علیه مواضع ایران در جنگ غزه
گروه خبر: جریان تندرو اصولگرایی نزدیک به جبهه پایداری در قالب «بیانیه جمعی از نیروهای سیاسی درباره خروج از انفعال در قبال بحران غزه» به انتقاد از دستگاه‌های فرهنگی و سیاست خارجی دولت در جریان جنگ غزه پرداخته و خواستار کنار گذاشتن «روندهای پدرسالارانه و محفلی گذشته» و «شکل‌دهی به ائتلافی از نیروهای معتقد به تشیع تحول‌خواه ایدئولوژیک» و منحل کردن سازمان‌های کم‌خاصیتی، چون سازمان فرهنگ و ارتباطات و «در اختیار قرار گرفتن این منابع در ساختارهای برآمده از ائتلاف ایدئولوژیک» شده و از سپاه پاسداران خواسته است «مسیر استقلال و بلوغ آن را هموار سازد». صادرکنندگان این بیانیه امروز در دانشگاه شریف مهمان بسیج دانشجویی خواهند بود و صادق شهبازی، رئیس ستادهای انتخاباتی حیات طیبه سعید جلیلی و علیرضا کمیلی دبیر اتحادیه امت واحده با عنوان «ایران کجا ایستاده است؟» به بررسی نسبت‌گیری جمهوری اسلامی ایران با طوفان‌الاقصی خواهند پرداخت.
عمده امضاکنندگان که از فعالان بسیج دانشجویی و جنبش عدالتخواه هستند در این بیانیه ضمن بیان اینکه تنها «مواضع صریح رهبر انقلاب اسلامی و برخی تحرکات نظامیان» در اسرائیل‌ستیزی سایر نهادها تشکیک کرده است، آورده‌اند: «نگاهی به تحرکات اجتماعی، سیاسی و مدنی دستگاه‌های جمهوری اسلامی ایران نشان می‌دهد ما آماده نیستیم. به‌رغم برخی تبلیغات بی‌پایه در رسانه‌های حاشیه‌ای در ایران، منطقه و غرب، ما ایرانیان در این تحرکات وسیع جهانی نقشی نداشته‌ایم، بلکه عمدتاً بسیار عقب هستیم و این برای کشوری که بیش‌ترین هزینه‌های داخلی و خارجی را برای آرمان فلسطین داده، شگفت‌آور است. تا جایی که اگر نبود مواضع صریح رهبر انقلاب اسلامی و برخی تحرکات نظامیان، می‌توانستیم بپرسیم آیا واقعاً ما در اسرائیل‌ستیزی‌مان راست‌کردار و را‌ست‌گفتاریم؟!» صادرکنندگان بیانیه آورده‌اند: «این انفعال نتیجه چه وضعیتی است؟! گریبان کدام بخش از دستگاه توسعه خارجی سیاسی جمهوری اسلامی ایران را باید گرفت؟»
در ادامه بیانیه برای اصلاح این شرایط چند سناریو مطرح شده است: «یک سیاست، اتخاذ رویکردی انتقادی و تذکر و هشدار نسبت به حاکمیت چنان بینش هویت‌گرایانه‌ای در دستگاه‌های دیپلماسی فرهنگی و عمومی است. بینشی که تا عمیق‌ترین لایه‌های تصمیم‌گیری نظام مقدس نفوذ کرده و جای‌گیر شده است. چنین رویکردی، یعنی انتقاد و هشدار، گرچه برای معدودی می‌تواند تکان‌دهنده باشد، اما در وضعیتی که بینش‌ها تبدیل به سیاست‌ها و سیاست‌ها تبدیل به رویه‌ها و رویه‌ها تبدیل به اقدامات تکرارشونده و رسوب‌یافته شده‌اند و گزینش‌های منفعلانه فرصت‌ها را یکی پس از دیگری بر باد می‌دهند، چون موقعیت‌های پیش‌آمده را اصلاً فرصتی نمی‌دانند، تذکر و هشدار و انتقاد نمی‌تواند کار اصلی باشد.»
و در ادامه نتیجه گرفته است: « ورود ائتلاف در عرصه سیاسی گام دوم خواهد بود. امری که در صحنه داخلی می‌تواند با به رقابت کشیدن تشیع ملی‌گرایانه و هویتی در قالب سازوکارهای انتخاباتی و بسیج عمومی از انتخابات دور دوازدهم مجلس شورای اسلامی آغاز گردد؛ و در عرصه جهانی نیز با توسعه مناسبات سیاسی با گروه‌های مستعد برون‌مذهبی تداوم یابد.
