صدای خاموش شده کودک فلسطینی که بی‌بی‌سی جرئت پخش صدایش را نداشت
حذف مستند "چگونه در منطقه جنگی زنده بمانیم" از بی‌بی‌سی
شبکه بی‌بی‌سی با وجود تأیید صحت محتوای مستند غزه، به دلیل فشارهای سیاسی روایت کودکان جنگ‌زده فلسطینی را سانسور کرد.
به گزارش هم میهن آنلاین و به نقل از ایرنا، ارزیابی داخلی بی‌بی‌سی درباره مستند جنجالی «غزه؛ چگونه در منطقه جنگی زنده بمانیم» نشان می‌دهد که این شبکه در مواجهه با واقعیات جنگ غزه، حتی از پخش صدای یک کودک فلسطینی نیز عاجز بوده و به‌جای دفاع از اصول حرفه‌ای، تسلیم فشارها شده است؛ تا جایی‌که مستندی با روایت انسانی از فاجعه غزه به بهانه‌های واهی از دسترس خارج شد.
در این مستند که زمستان گذشته از بی‌بی‌سی پخش و سپس به‌دنبال جنجال‌های رسانه‌ای از تارنمای این شبکه حذف شد، کودک ۱۳ ساله‌ای از غزه با صدای خود، روایت زندگی در میان بمباران و وحشت را بازگو می‌کند. اکنون ارزیابی رسمی بی‌بی‌سی تأیید کرده است که این مستند تنها در یک مورد دچار «نقص در دقت» شده و آن هم عدم اطلاع‌رسانی درباره نسبت خانوادگی راوی با یکی از مقامات حماس بوده است. با این حال، همین بهانه به حذف کامل برنامه انجامید؛ تصمیمی که منتقدان آن را نشانه بارز سانسور ساختاری در این شبکه می‌دانند.
ارزیابی صورت گرفته که به دستور مدیرعامل بی‌بی‌سی «تیم دیوی» تهیه شده، اذعان دارد که شرکت تولیدکننده از نسبت خانوادگی کودک با معاون وزیر کشاورزی حماس مطلع بوده، اما این موضوع به سردبیران بی‌بی‌سی اطلاع داده نشده بود. با این حال، در متن گزارش تأکید شده که «هیچ شواهدی وجود ندارد که این رابطه بر محتوای مستند تأثیر گذاشته باشد». بر اساس این گزارش هیچ‌یک از افراد درگیر در تولید مستند نیز مشمول تحریم نبوده‌اند.
با وجود این نتایج، مستند از دسترس خارج شد، بدون آن‌که بی‌بی‌سی درباره بازگشت آن تصمیمی بگیرد. برخی تحلیل‌گران این اقدام را گامی در جهت رضایت‌دادن به فشارهای سیاسی و رسانه‌ای برشمرده‌اند؛ فشارهایی که اساساً با هدف محدودکردن روایت رنج فلسطینیان از رسانه‌های غربی اعمال می‌شود.
این حادثه در بحبوحه انتقادات گسترده به جانبداری بی‌بی‌سی از رژیم صهیونیستی رخ می‌دهد. پیش‌تر، ده‌ها چهره رسانه‌ای، دانشگاهی و نهاد حقوق بشری، سیاست‌های خبری این شبکه را به جانبداری کامل از اسرائیل و حذف روایت فلسطینی‌ها متهم کرده بودند. اعتراض‌هایی که در ماه‌های گذشته به اشکال مختلفی همچون استعفای کارکنان، کمپین‌های مردمی، نامه‌های سرگشاده و حتی تظاهرات مقابل ساختمان این رسانه، بروز یافته‌اند.
در همین زمینه، هفته‌نامه آبزرور از «افزایش شکاف میان کارکنان بی‌بی‌سی و مدیران عالی‌رتبه این شبکه» خبر داده و بی‌اعتمادی درون‌سازمانی را «بی‌سابقه» توصیف کرده است.
واکنش‌های مردمی در فضای مجازی به این اتفاق نیز بار دیگر بی‌بی‌سی را به دلیل ناتوانی در انعکاس بی‌طرفانه رنج فلسطینی‌ها مورد انتقاد قرار داده است. بسیاری کاربران یادآور شده‌اند که این شبکه حتی زمانی‌که کودکی از قربانیان جنگ تنها از زندگی‌اش می‌گوید، حاضر به تحمل صدای او نیست، تنها به این دلیل که پدرش در دولت حماس فعالیت دارد؛ در حالی‌که روایت‌های دولتی از تل‌آویو بی‌هیچ محدودیتی در بخش‌های مختلف خبری و مستندات بی‌بی‌سی بازتاب می‌یابند.
در نهایت، مستند «غزه، چگونه در منطقه جنگی زنده بمانیم» نه به دلیل محتوای خلاف واقع، بلکه به دلیل نمایش چهره انسانی جنگ، به حاشیه رانده شد. آن هم درست زمانی‌که اعتماد عمومی به رسانه‌های جریان اصلی، بیش از همیشه در معرض تردید قرار دارد.
حذف این مستند شاید تصویر و صدای کودکی جنگ‌زده را از صفحه بی‌بی‌سی پاک کرده باشد، اما نمی‌تواند حقیقت رنج کودکان غزه را پنهان کند. آنچه خاموش شد، نه صدای کودک، بلکه اعتبار رسانه‌ای بود که بار دیگر نشان داد سانسور و فشار سیاسی بر حقیقت می‌چربد.
