آزمون دموکراسی بـهسبک کره جنوبی / درباره یون سوک یول، رهبری که با اتهـام شورش و استیضاح روبهرو شده است
تحقیقات و بررسی آینده یون سوک یول از سوی دادگاه قانون اساسی بهواسطه عامل دیگری پیچیدهتر شده است: دادگاه ۹ عضوی هماکنون فقط شش قاضی دارد که دلیل آن تاخیر در انتخاب جانشینان قضات بازنشسته شده است.
در آخر هفتهای که گذشت، پارلمان کره جنوبی به استیضاح یون سوک یول، رئیسجمهور این کشور رای داد. دلیل این استیضاح اعلام حکومت نظامی از سوی رئیسجمهور در ساعت 10:30 شب بهوقت محلی در سوم دسامبر بود. همانطور که کرهایها در سراسر کشور حیرتزده و سردرگم به تلویزیونهای خود خیره شده بودند، حزب لیبرال اپوزیسیون موسوم به حزب دموکراتیک این اقدام یون را محکوم کرد و حدود ساعت 10:45 دقیقه هان دانگ-هون، رهبر حزب حاکم قدرت مردم، از تصمیم یون انتقاد کرد و گفت که «بههمراه شهروندان کره» جلوی این دستور را خواهد گرفت. در آن زمان هیچکس نمیدانست چه اتفاقی افتاده است.
2 ساعت و نیم بعد، از میان 300 کرسی مجلس ملی190 نماینده که در آن زمان در پارلمان حضور یافتند به لغو حکومت نظامی رای دادند؛ تصمیمی که یون باید آن را میپذیرفت.
در تاریخ سیاسی کره جنوبی، استعفای برخی از اعضای کابینه یا کل کابینه در جهت پذیرش مسئولیت بحرانی که بهراه افتاده، امر جدیدی نیست. بهنمایش گذاشتن مسئولیتپذیری جمعی عنصر مهمی از فضای سیاسی کره بهشمار میآید. چانگ مین لی، عضو ارشد برنامه آسیا در اندیشکده کارنگی مینویسد: «یون هیچوقت نباید اعلام حکومت نظامی میکرد اما این کار را در متزلزلترین لحظه ریاستجمهوریاش و در بحبوحه چالشهای خارجی انجام داد.»
صدها هزار نفر از معترضان رای استیضاح رئیسجمهور کره را بیرون ساختمان پارلمان این کشور جشن گرفتند. یون هماکنون منتظر دادگاه عالی است تا طرح استیضاح را بررسی کند و تصمیم بگیرد که رسماً از ریاستجمهوری حذف شود یا باقی بماند؛ روندی که میتواند 6 ماه طول بکشد.
یون در سال 2022 با اختلاف بسیار کم (7/0درصد) توانست در انتخابات پیروز شود تا سکاندار کشوری را بهدست بگیرد که با شکافهای بسیار عمیق سیاسی و جمعیتی ناامید از توزیع نابرابر درآمد دستوپنجه نرم میکرد. یون قول داد تا دولت او عملکرد شفافتری داشته باشد و وعده داد تا آنچه را که از نظر او کوتاهیهای دولت ترقیخواه سلف خود بهرهبری رئیسجمهور «مون جائه این» بود، اصلاح کند.
یون بهسرعت ائتلاف حیاتی کره جنوبی با ایالات متحده را تقویت کرد و روابط کرهجنوبی با ژاپن را بهرغم واکنشهای منفی سیاسی در خانه بهبود بخشید. یون همچنین سیاست انرژی غیرهستهای را لغو کرد و پاسخهای قویتری را در قبال ادامه برنامه تسلیحات هستهای کره شمالی اعمال کرد. او از ابتدای ریاستجمهوری خود اهمیت آزادی، دموکراسی و حقوق بشر را برجسته کرد و اولین رئیسجمهور کره جنوبی بود که روز جداشدگان کره شمالی را در 14 جولای 2024 به تصویب رساند تا نقض حقوق بشر در کرهشمالی را برجسته کند.
محبوبیت یون در دوسال و نیم گذشته بهندرت از 20درصد بالاتر رفته است که پایینترین رکورد محبوبیت در تاریخ رؤسایجمهور کره جنوبی از زمان احیای دموکراسی در سال 1987بهشمار میآید.
دوران ریاستجمهوری یون با رسواییها و انتخابهای نامحبوب او همراه شد و دولت یون با اعلام حکومت نظامی به آستانه فروپاشی رسید. بسیاری از شهروندان کره که این اقدام را نشانهای از بازگشت ناخوشایند خودکامگی دهههای گذشته میدانستند، خشمگین شدند. یون پس از روی کار آمدن نتوانست با مردم عادی کره ارتباط برقرار کند و برخلاف وعدههای اولیه خود، نشستهای خبری خود را بهطور مرتب برگزار نمیکرد.
پس از اعلام حکومت نظامی بیش از یک میلیون معترض در سرمای استخوانسوز، ساختمان پارلمان را در سئول احاطه کردند، شعار دادند، ترانههای گروه کیپاپ را خواندند، قلمهای نوری و پلاکاردهایی را تکان دادند که روی آنها نوشته شده بود: «یون سوک یول را بهخاطر خیانت دستگیر کنید!» دوسوم بدنه قانونگذاران، شامل حداقل 12 عضو حزب یون، به استیضاح او رای مثبت دادند.
لی چانگگون، کارمند کارخانه خودروسازی و سازماندهنده اتحادیهها برای شرکت در تظاهرات از استان دیگری به سئول آمده. او به خبرنگار نیویورکر میگوید: «از نظر تاریخی، سیاست از جمعیت تبعیت کرده است. این شرایط خطرناک است اما من به دموکراسی کرهای، به عملکرد اساسی سیستم اعتقاد دارم.»
مسیر طولانی تا برکناری
طرح استیضاح رئیسجمهور کره جنوبی حالا به دادگاه قانون اساسی میرود که بازبینی و اعلام تصمیم نهایی میتواند 180 روز طول بکشد. در این مدت، هان دوکسو، نخستوزیر کره بهطور موقت جانشین یون خواهد شد. یون در سخنرانی تلویزیونی خود گفت: «ممکن است الان کار نکنم اما هیچوقت تسلیم نخواهم شد.»
روز دوشنبه برای اولین بار دادگاهی تشکیل شد تا پرونده یون را بررسی کند که سپس اعلام کرد اولین جلسه پیش از دادگاه (تحقیقات مقدماتی) در 27 دسامبر برگزار خواهد شد. این دادگاه همچنین وعده داد تا در میان تمام پروندههای استیضاح که احزاب اپوزیسیون علیه دولت یون از جمله وزیر دادگستری، دادستانها و دیگر مقامات ارشد دولت ارائه کردهاند، پرونده استیضاح رئیسجمهور را در اولویت قرار دهد.
از سال 2022 که یون روی کار آمد، پشتسرهم با بحران روبهرو شد. بهعنوان نامزد ریاستجمهوری از حزب قدرت مردم، او توانست نظر رایدهندگانِ مرد را با وعده منحل کردن وزارتخانهای که در اواخر 1990 برای تقویت جایگاه زنان در جامعه کره تشکیل شده بود، جلب کند. او دفتر ریاستجمهوری را به مقر وزارت دفاع منتقل کرد و کمپینی را برای «حملات پیشگیرانه» احتمالی در صورتی که کره شمالی موشکهایی را به سمت جنوب پرتاب کند، بهراه انداخت.
یون در مقام رئیسجمهور، بر پیگردهای قانونی لیجه میونگ، رقیب اصلی او در حزب دموکرات، نظارت میکرد؛ در پروندهای مربوط به مراسم هالووین در سال 2022 که بیش از 150 نفر شرکتکننده کشته شدند، او و همسرش به دریافت هدایا و مداخله در انتخابات محلی متهم شدند که آن را انکار میکنند. اکثریت کرهایها پیش از این کودتای اخیر شکستخورده، درخواست استیضاح او را داشتند.
سال 2016، سه ماه طول کشید تا دادگاه قانون اساسی تصمیم بگیرد تا پارک گونهه، اولین رهبر زن کره جنوبی و رئیسجمهور وقت استیضاحشده را برکنار کند. پارک به اتهام فساد و سوءاستفاده از قدرت ابتدا به 20 سال زندان محکوم اما بعدها عفو شد. رو مو هیون، نهمین رئیسجمهور کره جنوبی بود که سال 2004 از استیضاح نجات پیدا کرد. دادگاه قانون اساسی درخواست استیضاح را پس از دو ماه بررسی، رد کرد و او توانست دوره 5 ساله خود را بهپایان برساند.
اما این بار تحقیقات و بررسی آینده یون از سوی دادگاه قانون اساسی بهواسطه عامل دیگری پیچیدهتر شده است: دادگاه 9 عضوی هماکنون فقط شش قاضی دارد که دلیل آن تاخیر در انتخاب جانشینان قضات بازنشستهشده است. طبق قانوناساسی کره جنوبی، حداقل 6 قاضی باید استیضاح را تایید کنند تا اعمال شود. این بدان معنی است که تمام قضات کنونی دادگاه باید به استیضاح رای مثبت دهند تا یون برکنار شود، یا اینکه کرسیهای خالی در هفتههای آینده پر شوند. احزاب مخالف و حزب حاکم بهدنبال انتصاب سه قاضی تا پایان این ماه هستند.
اگر دادگاه قانون اساسی از استیضاح یون حمایت کند، او به کوتاهمدتترین رئیسجمهور تاریخ دموکراتیک کره جنوبی تبدیل خواهد شد. انتخابات ریاستجمهوری جدید باید طی 60 روز برگزار شود.
تحریک به شورش
درحالیکه ادامه فعالیتهای یون تعلیق شده، او رسماً از دفتر ریاستجمهوری حذف نشده است. این بدان معنی است که او همچنان از مصونیت قضایی ریاستجمهوری در برابر بیشتر اتهامات کیفری بهجز تحریک به شورش یا خیانت، برخوردار است. پلیس کره جنوبی، پارلمان، دادستانها و نهاد مبارزه با فساد، تحقیقات جداگانهای را درباره اتهامات خیانت یون در مورد ماجرای حکومت نظامی راهاندازی کردهاند.
تیم مشترک تحقیقاتی شامل پلیس، دفتر مبارزه با فساد و وزارت دفاع، یون را به «رهبری شورش» و سوءاستفاده از قدرت متهم کردهاند. روز دوشنبه، این تیم تلاش کرد تا احضاریهای را برای یون ارسال کند تا روز چهارشنبه برای سوال و جواب حاضر شود اما یکی از مقامات این تیم به خبرنگاران گفت که دفتر ریاستجمهوری این احضاریه را به یون منتقل نکرده است.
هفته گذشته، رئیس آژانس مبارزه با فساد کره جنوبی گفت که اگر شرایط فراهم شود، این سازمان بهدنبال بازداشت یون خواهد بود. اوه دانگ وون، رئیس دفتر تحقیقات فساد درباره مقامات عالیرتبه در یک جلسه پارلمانی گفت: «اگر شرایط اجازه دهد، تلاش میکنیم بازداشت اضطراری یا بازداشت بر اساس حکم دادگاه را انجام دهیم.» در همان روز، پلیس کره جنوبی تلاش کرد تا به دفتر ریاستجمهوری حمله کند اما جلوی ورود آنها گرفته شد.
دادستانهای کره جنوبی کمی قبل کیم یونگ هیون، وزیر دفاع پیشین را بازداشت کردند که متهم است پیشنهاد حکومت نظامی را مطرح کرده و در پی این رسوایی استعفا داده. بهگفته رئیس زندانهای کره جنوبی، کیم هفته گذشته تلاش کرد تا در بازداشت اقدام به خودکشی کند.
نسلهای پیشین کره تجربه زندگی در دوران خشونتبار دیکتاتورهای نظامی در دهههای 60، 70 و 80 را دارند و جوانان امروزی از میراث آن دوران آگاهی دارند (هان کانگ، رماننویس کرهای در کتابهایش درباره دوران پس از جنگ نوشته است و جایزه نوبلی که اخیراً دریافت کرده باعث شد تا صحبتها درباره آن جان دوبارهای بگیرد.) حتی تندترین منتقدان یون هم نمیتوانند تصور کنند که او تا این مرحله پیش برود.
بهگزارش نیویورکر از آن زمان یون با مشاوران نظامی خود برای چندین هفته برنامهریزی کرده بود تا علاوه بر اعزام سربازان برای مسدود کردن مجلس ملی (تلاشی شکستخورده برای جلوگیری از ورود قانونگذاران به ساختمان پارلمان برای رایگیری درباره لغو دستور حکومت نظامی)، دستور حمله به دفاتر دولتی و همچنین اجازه بازداشت یک قاضی، یک روزنامهنگار، سیاستمداران اپوزیسیون و حتی رئیس حزب خود را هم صادر کرده بود.
در پایان، ارتش از این دستورها پیروی نکرد: آنها هیچ بازداشتی انجام ندادند یا یورشها را بهطور کامل اجرا نکردند. آنها برای جلوگیری از ورود نمایندگان به مجلس ملی به زور متوسل نشدند. برخی از سربازان، زمانی که برای زیر و رو کردن یکی از دفاتری که بر انتخابات نظارت میکند، فرستاده شدند، به مغازهای رفتند تا نودل رامن بخورند. سه روز بعد، یون بابت این ماجرا عذرخواهی کرد سپس نظرش را عوض کرد و اعلام کرد که اپوزیسیون «دیوانه شده» و برخلاف درخواستهای فزاینده مبنی بر کنارهگیری، او «محکم ایستاده» و «تا پایان مبارزه خواهد کرد».
پایان یعنی سال 2027، زمانی که دور اول ریاستجمهوری او تمام میشود، بسیاری از مشاوران و اعضای کابینه یون استعفا دادهاند. مقامات دفاعی و مجریان قانون هم بابت ایفای نقش در هرج و مرج بازداشت شدهاند. رهبران ارشد در حزب یون استعفا دادهاند و عملکرد آن را بیثبات کردهاند.
چا جی-هو، قانونگذار حزب دموکرات پس از رای استیضاح به خبرنگار نیویورکر میگوید: «ما خوششانسیم که میتوانیم این بحران را بهروشی صلحآمیز حل کنیم. از ابتدا، این شهروندان بودند که بیرون آمدند و جلوی ورود سربازان به مجلس ملی را گرفتند، سربازان و پلیس هم مثل شهروندان عمل کردند. این درک مشترک وجود داشت که نمیتوانیم بگذاریم این اتفاق بیفتد، باید مقاومت کنیم.»
روز شنبه هان دوکسو نخستوزیر کره جنوبی که حالا در جایگاه ریاستجمهوری قرار گرفته وعده داد تا فضای جامعه را بهثبات برساند «تا مردم بتوانند به روزمرهگی گرانبهای خود بازگردند.» محبوبیت هان که از اهداف یون برای اعلام حکومت نظامی خبر داشت اما در متوقف کردن آن شکست خورده بود، بسیار پایین است اما برخلاف یون، او یک سیاستمدار حرفهای است و در کنترل هرج و مرج تجربه دارد.
یکی از اولین اولویتهای او ممکن است پر کردن سه کرسی خالی در دادگاه قانون اساسی باشد. (طبق قوانین کره جنوبی، مجلس ملی، رئیسجمهور و رئیس قوه قضائیه هر کدام میتوانند 3 قاضی را پیشنهاد کنند که رئیسجمهور آنها را منصوب میکند. این سه کرسی از ماه اکتبر خالی ماندهاند).
اوایل هفته گذشته، یک نظرسنجی نشان داد که 75درصد از پاسخدهندگان از استیضاح یون حمایت میکنند. تظاهرات، کمپینهای جمعآوری امضا و در فضای مجازی اجماعی را در میان مردم از نظر جنسیت، سن، طبقات اجتماعی و سیاسی نشان میداد. حضور گسترده زنان جوان بهویژه خیرهکننده بوده است. بهگفته لارا گامبوآ، کارشناس علوم سیاسی در دانشگاه نوتردام و نویسنده کتاب «مقاومت در برابر لغزش» که استراتژیهای مورد استفاده برای مخالفت با چرخشهای استبدادی در کلمبیا، ونزوئلا و دیگر کشورها را بررسی میکند، مشارکت مردمی امری بسیار حیاتی است.
او به خبرنگار نیویورکر میگوید: «اگر دلایل استیضاح ضعیف باشد، مثل مورد دونالد ترامپ و استیضاح شکست بخورد، میتواند به آن رهبر کمک کند تا خود را بهعنوان یک اسطوره نشان دهد. اگر این روایت خریدار داشته باشد، توجیهات دموکراتیک قوی باشند و استیضاح موفقیتآمیز باشد، این روش خوبی برای پیشگیری از لغزشهای دموکراتیک است.
در مورد کره جنوبی، این روایت که یون واقعاً قانونشکنی قابل تنبیهی مرتکب شده نسبتاً قوی است.» آیا یک دموکراسی میتواند همزمان هم قوی باشد و هم شکننده؟ یک مرد بهتنهایی توانست جمعیتی 52 میلیونی را به گذشته و به سمت اقتدارگرایی برگرداند. با این حال مردم عادی کره مقاومت کردند و طیفی از سازمانها نیز حمایت خود را نشان دادند.
مارک توشنت، استاد دانشگاه حقوق هاروارد به نیویورکر میگوید: «دادگاههای قانون اساسی، فدرالیسم و نهادهای بینالمللی، تقریباً هر کدام از اینها در شرایط درست، میتوانند جلوی تقویت قدرت استبداد را بگیرند. مشکل این است که هیچوقت نمیدانید کدام قرار است کار کند.» مثلاً هم در کره جنوبی و هم در ایالات متحده، رئیسجمهور فردی غیرنظامی است که فرماندهی ارتش را برعهده دارد، تا نیروهای مسلح را تحت کنترل داشته باشد.
توشنت توضیح میدهد: «سپس کسی مثل یون میآید» که حاضر است برای هدفی غیرقانونی از ارتش استفاده کند. یا ترامپ «که میخواست نظامیان را در ششم ژانویه اعزام کند.» داشتن فرمانده کل قوایی که غیرنظامی است در اینجور مواقع واقعاً بهنفع دموکراسی نیست. این حقیقت که هیچ خشونتی در دوران کوتاه حکومت نظامی یون، در سوم دسامبر رخ نداد، امری شانسی بود.
حکومت نظامی بهچه معناست؟
طبق قانون اساسی کره جنوبی رئیسجمهور زمانی میتواند اعلام حکومت نظامی کند که «با یک الزام نظامی یا حفظ امنیت ملی و بسیج نیروهای نظامی در زمان جنگ، درگیریهای مسلحانه و شرایط اضطراری ملی مشابه» مواجه شود.
ژنرال پارک آنسو که از سوی یون بهعنوان فرمانده حکومت نظامی منصوب شده بود «تمام فعالیتهای سیاسی» شامل فعالیتهای احزاب سیاسی و اعتراضات شهروندان را ممنوع اعلام کرده بود. ژنرال پارک گفت: «تمام رسانههای خبری و چاپی ذیل دستور حکومت نظامی قرار دارند.»
براساس آژانس خبری کرهجنوبی یونهاپ، این فرمان همچنین فعالیتهای کارگران و انتشار «اخبار فیک» را ممنوع کرد. این دستور به تمام پزشکان از جمله پزشکان کارآموز، که بسیاری از آنها در اعتصاب بودند اعلام شد تا طی 48 ساعت به کار خود برگردند. آنهایی که از قانون حکومت نظامی تخطی کردند ممکن است بدون هشدار بازداشت شوند. درحالیکه چهارمین اقتصاد بزرگ آسیا که در همسایگی خود کشوری متخاصم و مجهز به سلاح هستهای کره شمالی را دارد بهنظر میرسد فقط استعفای یون میتواند از اینکه او را به دومین رئیسجمهور برکنارشده کره جنوبی از زمانی که کمتر از 4 دهه پیش به کشوری دموکراتیک تبدیل شده، جلوگیری کند.
درحالیکه یون، لی جائه میونگ، رقیب خود را در انتخابات ریاستجمهوری مارس 2022 شکست داد، حالا جریان به سمت «لی» است که در اوایل روز چهارشنبه بحران چالشبرانگیزی را در تقابل با دستور حکومت نظامی، رهبری کرد. یون تلاش کرد تا تحمیل حکومت نظامی را حضور «نیروهای بیشرم حامی کره شمالی و ضددولتی» که هدفشان نابودی دموکراسی (کره جنوبی) است، برشمارد اما هیچ شواهدی برای این ادعا ارائه نکرد. به گزارش گاردین به احتمال زیاد دلایل دیگری هم پشت این تصمیم او بودهاند.
یون شخصیتی جنجالی است. شایعات نشان میدادند قبل از اعلام تصمیم یون مبنی بر عدم نقل مکان به اقامتگاه رسمی ریاستجمهوری موسوم به کاخ آبی، با شفابخشهای شمنباور (افرادی که در تماس با اروح میتوانند بیماری و رنج افراد را شناسایی کنند) مشورت کرده بود. او وعده داد تا موضع سختگیرانهای را در قبال کره شمالی پیش بگیرد و به تلاشهای سلف لیبرال خود، «مون جائهاین»، مبنی بر تعامل با رژیم کیم جونگاون از طریق برگزاری نشستها پایان دهد.
یون، پیروزی خود در انتخابات را مدیون رایدهندگان جوانان مرد بود که بهرغم شواهدی از سابقه ضعیف کره جنوبی در مسئله برابری جنسیتی، ادعا میکردند حمایت سریع کشور از قدرت زنان، آنها را ناراضی کرده است. یون که یک «ضد فمینیست» دوآتشه است وعده داد تا وزارت برابری جنسیتی و خانواده را منحل کند و ادعا میکرد که زنان کره جنوبی از تبعیض سیستماتیک رنج نمیبرند. در حالی که این وزارتخانه پابرجا باقی مانده، سمت وزیر آن از ماه فوریه خالی مانده است.
یون که سال 1960 در سئول بهدنیا آمده، در دنیای سیاست نسبتاً تازهوارد است. پیش از شرکت در رقابت ریاستجمهوری بهمدت 27 سال دادستان کره جنوبی بود. پس از تحصیل در رشته حقوق او ابتدا دادستان عمومی شد که به مبارزه با فساد پرداخت. سال 2019، در حالی که دادستان کل کره جنوبی بود، پس از متهم کردن یکی از دستیاران ارشد رئیسجمهور وقت، مون جائه این، به کلاهبرداری و رشوه، اعتبار او بهعنوان مغز متفکر قانون ارتقا پیدا کرد.
اما از زمانی که روی کار آمد محبوبیت او بهدلیل مجموعهای از رسواییها و جنجالها کاهش پیدا کرد. خشم عمومی از شرایط اقتصادی، افزایش قیمتها و شکست در تصویب قوانین در پارلمان ملی که در کنترل مخالفان است، شدت گرفته بود. یکی از دلایل محبوبیت بسیار کم یون پیش از ماجرای حکومت نظامی امتناع او از تحقیقات درباره رسواییهای مربوط به همسرش کیم کئون هی بود.
کیم که 12 سال پیش با یون ازدواج کرده ابتدا با ایفای نقش در امور مردمی حامیانی پیدا کرد. او از جایگاه خود برای ترویج هنر، فرهنگ و مُد کره استفاده کرد. اما علاقه او به کیفهای گرانقیمت و پذیرفتن کیف دیور به ارزش 3 میلیون وون از یک رهبر روحانی کیم را بهدردسرهای بیشتری انداخت. قوانین مبارزه با رشوهخواری، همسران مقامات را از دریافت هدایایی بیش از یک میلیون وون ممنوع میکند اما این موضوع باید در ارتباط با وظایف عمومی باشد.
یون و حامیانش این ادعاها را رد میکنند. در اکتبر 2024، مجله دیپلمات در گزارشی نوشت: «تصویر بیباک یون بهعنوان دادستانی انعطافناپذیر که تحقیقات بسیار سنگینی را درباره الیتهای سیاسی و تجاری انجام داده، امروز دیده نمیشود. زمانی که اتهاماتی مبنی بر اقدامات غیرقانونی اعضای خانوادهاش را هدف قرار میدهند، رئیسجمهور ظاهراً با معیارهای متفاوتی عمل میکند. یون 2 بار (بار دوم در اکتبر) لایحهای که تحقیقات بازپرس ویژه درباره اتهاماتی علیه کیم مطرح کرده بود را بهرغم حمایتهای فراگیر عمومی، وتو کرد.»
طبق گزارشها اقدام یون برای اعمال حکومت نظامی بدون اطلاع مهمترین متحد کره یعنی آمریکا انجام شد که حتی نارضایتی اعضای حزب او را هم در پی داشت و رئیس حزب قدرت مردم اقدامات یون را «غیرقانونی» خواند.
بهگفته جیمی دوست و جنسو لی، کارشناسان امور کره در دانشگاه منچستر در شرایطی که جهان از اقدامات رئیسجمهور کره جنوبی شگفتزده شد، واضح بود که یون مدتی قبل برای رخدادی خارقالعاده برنامهریزی کرده بود. اگر طرح استیضاح یون بهنتبجه نرسد به این معنی نیست که توانایی یون برای ماندن در قدرت تقویت خواهد شد. فارغ از نتیجه استیضاح، درخواستها برای استعفای او در سراسر طیفهای سیاسی افزایش خواهد یافت و بوروکراسی در حاشیه منتظر میماند.