| کد مطلب: ۵۷۰۱۳

می‌پذیریم ولی کافی نیست

انگیزه خوب نه شرط لازم است و نه کافی؛ هرچند فضیلت است. شرط لازم نیست، همچنان که پزشکانی هستند که با انگیزه مادی عمل جراحی می‌کنند و کار خودشان را با همین هدف به بهترین شکلی انجام می‌دهند. بنابراین، ادعای شما درباره انگیزه‌هایتان پذیرفتنی است؛ ولی کافی نیست.

آقای پزشکیان در سخنرانی اخیر خود به نکات مهمی درباره انگیزه‌های شخصی خود اشاره کرد و گفت: «من برای پست و مقام نیامده‌ام، نه برای این آمده‌ام که قوم و خویش خود را بر سر کار بیاورم و نه برای اینکه اسم و رسمی درست کنم. خودم را برای این مسئولیت نکشته‌ام، بلکه آمده‌ام تا هرچه از دستم برمی‌آید برای مردم و کشورم انجام بدهم و صادقانه خدمت کنم. من کسی نیستم که در برابر مردم بایستم، بار‌ها گفته‌ام اگر قرار باشد کسی مقابل مردم قرار بگیرد من در آن صف نخواهم بود، اما باید با مردم نشست، حرف زد و برای آینده تصمیم‌های درست گرفت.»

تاکنون و برحسب وظیفه سیاست‌های دولت و شخص رئیس‌جمهور را نقد کرده‌ایم و همچنان ادامه خواهیم داد، درعین‌حال، در صداقت گفتاری و اصول انگیزشی آقای پزشکیان شکی نداریم. ولی دو نکته مهم وجود دارد که بد نیست ایشان به آنها نیز بپردازد.

اولین نکته، عدم کفایت انگیزه خوب برای انجام اقدامات مفید است. انگیزه خوب نه شرط لازم است و نه کافی؛ هرچند فضیلت است. شرط لازم نیست، همچنان که پزشکانی هستند که با انگیزه مادی عمل جراحی می‌کنند و کار خودشان را با همین هدف به بهترین شکلی انجام می‌دهند. بنابراین، ادعای شما درباره انگیزه‌هایتان پذیرفتنی است؛ ولی کافی نیست.

باید مجموعه دولت شما از مسائل کشور نیز شناخت کافی داشته باشد و مهم‌ترین آنها را بدانید و با مردم درباره آن و راه‌حلش حرف بزنید. مسائلی که شما تکرار می‌کنید، درعین‌حال که مسئله مردم هستند؛ ولی ریشه‌ای نیستند. شما هنوز نتوانسته‌اید ایده روشنی برای برون‌رفت از وضع کنونی را به مردم نشان دهید. هنوز حاضر نیستید ریشه‌ای‌ترین مسائل کشور را معرفی کنید.

هنوز درباره انرژی هیچ سیاست کارساز و مورد قبولی را ارائه نکرده‌اید. جالب اینکه مکرر تاکید می‌کنید که بدون کارشناسی تصمیم نخواهید گرفت. درحالی‌که امر سیاسی فراتر از کارشناسی است. نگاه و تاییدیه کارشناسی در مسائل سیاسی لازم است؛ ولی کافی نیست. باید اولویت‌های سیاسی را هم در نظر گرفت.

اینجاست که به دومین نکته و ابهام درباره انگیزه‌های شما می‌رسیم. شما هر کاری کنید و هر تصمیمی بگیرید، به اندازه کافی کارشناس پیدا می‌شوند که زیر آن کار و تصمیم را امضا کنند. فراموش نکنیم که کارشناسان هم استخدام دولت هستند. بنابراین، مرجع تشخیص انطباق عمل و تصمیمات شما با انگیزه‌های پیش‌گفته، خودتان هستید و نه هیچ‌کس دیگر. اگر از این زاویه نگاه کنیم، آنگاه متوجه می‌شویم که به‌‌رغم برداشت شما از این که خود را متعهد به وعده‌های داده‌شده می‌دانید، افکارعمومی چنین برداشتی از عملکرد شما ندارد.

آقای پزشکیان! برای سنجش ادعای شما پرسشی را که تاکنون چندین بار مطرح کرده‌ایم با دقت و صراحت بیشتری مطرح می‌کنیم. شما به امر کارشناسی ارجاع می‌دهید. لطفاً گزارش کارشناسی دفاع از فیلترینگ را منتشر کنید. البته اگر چنین گزارشی وجود داشته باشد. در نقطه مقابل، آن دسته از گزارش‌های رسمی که فیلترینگ را نقد کنید و زیان‌های آن را برشمارید، بدون اینکه کوچکترین سودی برای فیلترینگ داشته باشد نیز در اختیار شما هست. آنها را نیز منتشر کنید.

خُب! از نظر کارشناسی چه حجتی حتی در کمترین مقدار وجود دارد که شما هنوز دستور رفع فیلترینگ را نداده‌اید؟ پاسخ مکتوب و صریح دهید.از امر کارشناسی می‌گذریم که قطعاً پاسخی درخور و حداقلی هم وجود ندارد. اجازه دهید به عدالت نهج‌البلاغه‌ای ورود کنیم. لطفاً دستور دهید وضعیت خط اینترنت کلیه اعضای شورای‌عالی فضای مجازی و کارکنان این شورا و حتی دوستان و اقوام و خانواده آنان را بررسی کنند تا ببینید آیا عضوی هست که خودش و در مرحله بعد خانواده‌اش و یا نزدیکانش فیلتر باشند؟ 

اگر حتی یکی از آنان سفید باشد درحالی‌که رای‌اش به رفع فیلترینگ منفی است، مسئولیت این تبعیض و بی‌عدالتی متوجه شماست. شما رئیس این شورا هستید. بفرمایید گزارشی از تعداد خط‌های سفید موجود در کشور در اختیارتان قرار دهند و آن را منتشر کنید.

اینها درخواست‌هایی عادی است؛ ولی متأسفانه هیچ‌کدام از این کارها را نخواهید کرد، چون اولویت‌های شما فرق دارد. اگر همین چند کار ساده را درباره فیلترینگ انجام دادید آنگاه نوبت به مسائل مهم‌تر می‌رسد. امروز رفع فیلترینگ کم‌اهمیت‌ترین خواسته عمومی است که به‌سادگی قابل انجام است. اتفاقاً تداومش خیلی سخت‌‌تر از رفع آن است‌.

به کانال تلگرام هم میهن بپیوندید

دیدگاه

پربازدیدترین
آخرین اخبار