تصویب قانون تابعیت ایران

شانزدهم شهریورماه ۱۳۰۸، نخستین قانون تابعیت ایران در ۱۵ ماده، به تصویب مجلس شورای ملی رسید و مبنای تابعیت خون و خاک تعیین شد. براساس ماده اول این قانون، همه ساکنان ایران، جز کسانی که تابعیت خارجی آنان محرز باشد، ایرانی محسوب می‌شوند. همچنین فرزندان پدر ایرانی، افراد متولد در ایران با والدین نامعلوم، یا کسانی که از والدین خارجی اما با پیوند تولدی در ایران به دنیا آمده‌اند، تبعه ایران شناخته می‌شوند.

زنان خارجی با ازدواج با مرد ایرانی و نیز اتباعی که تابعیت ایران را تحصیل کنند، مشمول این قانون‌اند. این قانون همچنین شرایط گرفتن تابعیت (سن، اقامت، عدم‌سوء‌پیشینه و عدم‌فرار از خدمت نظامی) و موارد استثنایی خدمت به منافع عمومی را مشخص و محدودیت‌هایی مانند محرومیت از وزارت، مأموریت سیاسی و عضویت در مجالس برای تازه‌تابعیت‌ها وضع کرد. براساس قانون مصوب، ترک تابعیت تنها با اجازه هیئت‌وزرا و انتقال اموال غیرمنقول ممکن است. در این قانون که از ۲۰ شهریورماه ۱۳۰۸ اجرایی شد، امکان رجوع به تابعیت اصلی برای برخی افراد و شرایط بازگشت به تابعیت ایران پیش‌بینی شد.

به کانال تلگرام هم میهن بپیوندید