ترور حسنعلی منصور

حسنعلی منصور، نخست‌وزیر وقت ایران، یکم بهمن‌ماه 1343 در مقابل مجلس شورای ملی به دست محمد بخارایی، از اعضای هیئت‌های موتلفه اسلامی و از نزدیکان سیدمجتبی نواب‌صفوی ترور شد و پنج‌روز بعد در بیمارستان پارس درگذشت. درباره صدور فتوای حکم ترور منصور در سال‌های اخیر، اختلاف‌نظرهایی حتی در میان اعضای هیئت موتلفه دیده می‌شود.

برای نمونه اسدالله بادامچیان مهمترین کار سیدتقی خاموشی را «گرفتن حکم فتوای مجازات الهی حسنعلی منصور، عامل تصویب قانون ننگین کاپیتولاسیون از آیت‌الله سیدمحمدهادی میلانی» دانسته است. در برابر اعضای دیگر حزب موتلفه اسلامی چون محمدنبی حبیبی و حبیب‌الله عسگراولادی از نقش موثر مرتضی مطهری در این زمینه سخن گفته‌اند. علی‌اکبر هاشمی‌رفسنجانی نیز یک‌بار در مراسم سالگرد شهادت مطهری بدین نکته اشاره کرده و گفته بود: «آیت‌الله مطهری در یک حرکت سری، فتوای ترور منصور را داده بودند و این خیلی سری بود. من هم آن روز به مدرسه مروی رفتم و قیافه آقای مطهری را دیدم. هیچ‌گاه از ایشان این خوشحالی و خنده‌های بی‌اختیار را ندیده بودم، طوری‌که می‌دانست موفق بوده و کار اصیلی انجام شده است.»