عاشقِ ابدیِ سینما

شاپور عظیمی، مترجم، نویسنده و منتقد سینما متولد سال ۱۳۴۲ در تهران بود. او از دهه ۷۰ با نوشتن مقاله و نقد در نشریات تخصصی به عرصه سینما راه یافت و بیش از ۳۰ سال به انتشار مقالات متعدد در نشریات مختلف تخصصی سینما پرداخت؛ از فیلم‌نگار و صنعت سینما تا دنیای تصویر. از ویژگی‌های نوشتارهای او می‌توان به نوشتن  نقد به‌دور از کلیشه‌، تکیه بر نظریه‌های روان‌شناسی، فلسفی و زیبایی‌شناسی، کشف و توجه به ابعاد تازه‌ای از فیلم‌ها و عیان کردن جزئیات بیشتر برای خوانندگان اشاره کرد.

ترجمه آثار متعدد در عرصه سینما از دیگر فعالیت‌های شاپور عظیمی بود؛ ازجمله «معناسازی» نوشته دیوید بوردول، «بازیگردانی» نوشته جودیت وستون، «طراحی و نوشتن داستان‌های معمایی» نوشته پاتریشیا های‌اسمیت، «شهامت مورد تنفر بودن» نوشته ایچیرو کیشیمی و... شاپور عظیمی علاوه بر فعالیت‌های نویسندگی و ترجمه، سال‌ها در دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزشی تدریس، همچنین کارگاه‌های آموزشی متعددی نیز در عرصه سینما برگزار ‌کرد. این منتقد، مترجم و مدرس سینما ۲۸ بهمن‌ماه به‌دلیل عارضه قلبی در بیمارستان درگذشت.