نگاهی به شماره ۱۷۱ ماهنامه مدیریت ارتباطات
از سکوت ۵۰ درصدی تا نسبت نسل زد با انتخابات
در شماره صدوهفتادویکم ماهنامه «مدیریت ارتباطات» در پروندهای ویژه با عنوان «ارتباطات سیاسی و انتخابات»، بر نسبت اینترنت و سیاست در انتخابات اخیر تمرکز شده است. کم نیستند کسانی که معتقدند اگر اولویت دولت برآمده از چهاردهمین انتخابات ریاستجمهوری، شنیدن فریاد سکوت بیش از ۵۰ درصدی نباشد که نسبت به انتخابات ناامید شدهاند، دچار خسران بزرگی خواهد شد.
به عقیده آنها، حوادث تلخ ۱۳۹۸ به این سو بخش بزرگی از جامعه را به جایی رسانده که هیچ آیندهای در سپهر سیاسی و اجتماعی برای خود نمیبینند. آنها همچنین تحلیل میکنند حضور بخشی از این افراد در پای صندوقهای رأی در انتخابات چهاردهم، برخلاف انتخابات سال ۱۳۹۶ بهواسطه آن چیزی بود که نخست با تاکید صلاحیتها در عرصه سیاست، سپس در عرصه جامعه رخ داد. به عقیده آنها، شروع آنچه منتج به انتخاب مسعود پزشکیان شد، از شبکههای اجتماعی نبود بلکه از سیاست و جامعه بود، اما شبکههای اجتماعی بر افکار عمومی اثر گذاشت.
درنتیجه پرونده «نسبت اینترنت و سیاست» ازجمله شامل گفتوگو با حسن نمکدوستتهرانی، پژوهشگر رسانه و ارتباطات، محمد رهبری، جامعهشناس سیاسی و پژوهشگر شبکههای اجتماعی و گزارشی از نشست مجازی «اینترنت و سیاست: تأثیر فضای مجازی بر انتخابات ریاستجمهوری تیر ۱۴۰۳» است. امیرعباس تقیپور، مدیرمسئول «مدیریت ارتباطات» پس از انجام ۹ گفتوگو درباره «گفتوگو»، همنشینی با ژاله آموزگار را پایانی خوش بر این سلسلهگفتوگوها دانسته است. دهمین گفتوگو درباره «گفتوگو» بعد از حضور هنرمندان، استادان دانشگاه، مدیران فرهنگی و پژوهشگران با حضور این معلم نامآشنا و اعتبار پژوهش ایران به پایان رسیده است.
ژاله آموزگار در این گفتوگو، نه در مقام یک زبانشناس، بلکه در مقام یک معلم و حتی مادری دانا از تجربه زیستهاش گفته است و از آنچه به کار جوانان و حتی بزرگترها میآید. مهمترین سخن او در این گفتوگو شاید این باشد که همیشه باید یک چیز را برای خود پیدا کنیم که با آن التیام یابیم؛ یک مأمن و پناه مثل دانش یا هنر. آموزگار میگوید، خودش همیشه از شر سیاهیها به اسطوره پناه برده است. رفتار انتخاباتی نسل زد در ایران و میزان حساسیت گروههای تازهجوان و جوان نسبت به مسائل سیاسی، موضوع دیگری است که در شماره صدوهفتادویکم ماهنامه «مدیریت ارتباطات» مورد بررسی قرار گرفته است.
از همین رو علیاصغر سیدآبادی، پژوهشگر و فعال حوزه کودک و نوجوان و از چهرههای فعال در انتخابات اخیر به سوالاتی از این دست پاسخ داده که آیا درست است که این نسل شناخت و آگاهی کافی از جریانها و رویدادها و تاریخ سیاسی کشور ندارند؟ آیا درست است که این گروه علاقهای هم به شناخت این موضوعات ندارند؟ میزان درک و شناخت سیاستمداران و فعالان سیاسی از این نسل چقدر است؟ آیا اینکه یک وزیر سابق با چند توئیت بکوشد مثلاً شبیه آنها حرف بزند، شکاف میاننسلی را پُر و در میان جوانان اعتماد ایجاد میکند؟ علیاصغر سیدآبادی در سالهای اخیر روی نسل زد متمرکز شده و در این زمینه آثاری نیز پدید آورده است.
این تصویر که بهواسطه شبکههای اجتماعی و امکانات عریض و طویلی که پلتفرمهای عمده در فضای اینترنت در اختیارمان قرار میدهند، میتوانیم از سلطه رسانههای جریان اصلی ـ چه در عرصه مطبوعات و چه در عرصه شبکههای تلویزیونیِ عمده ـ بکاهیم، برای ما تصویری آشناست اما منطق مخوف سانسور و حذف در شبکههای اجتماعی اصلی، اخیراً و پس از نسلکشی فلسطینیان در غزه توسط رژیم آپارتایدی اسرائیل، چنان ابعاد موحش و رذیلانهای به خود گرفته که خوشبینترین مدافعان وضعیت انضمامی امروز جهان اینترنت را نیز به هراس انداخته است. این موضوعی است که فرهاد محرابی، پژوهشگر فلسفه سیاسی و ادبیات تطبیقی در بخش دیگری از تازهترین شماره «مدیریت ارتباطات» به آن پرداخته است. از دیگر مطالب این شماره گفتوگویی با دکتر موسی اکرمی، استاد فلسفه در باب مفهوم مناظره و آداب آن است. جز اینها در این شماره مطالبی از مسعود سپهر، میلاد نوری، نیوشا طبیبیگیلانی، سعید صدقی، پیمان طالبی، علی مجتهدزاده، مریم بهریان، پریسا صادقیه و... میخوانید.