درباره آرای باطله

پس از گذشت هشت روز از پایان انتخابات، هنوز هیچ آمار رسمی و دقیق و رسمی‌ای درباره کل آرای مأخوذه، آرای صحیح، آرای افراد منتخب، بر حسب هر حوزه و کل استان‌ها و کشور ارائه نشده است و این از عجایب انتخابات است که فقط در این دوره رخ داده است و این مسئله، ظن و گمان منفی مردم را نسبت به ادعاهای ستاد انتخابات افزایش می‌دهد. جالب‌تر اینکه برخی از آمارهای منتشرشده به‌کلی نادرست است. برای نمونه اعلام کردند که میزان مشارکت در تهران ۳۴/۲۶درصد است، درحالی‌که واقعیت آن ۲۶/۳۴درصد بوده و هیچ‌گاه هم آن را توضیح نداده‌اند یا اصلاح نکردند. همچنین، وزیر کشور کل آرای باطله را 5درصد اعلام کرد که به‌احتمال قوی نادرست است و آرای باطله را باید براساس آمار رسمی هر استان و حوزه به‌طور دقیق محاسبه و اعلام کرد که انجام نشده است. جالب است که اگر مشارکت در تهران برابر 34درصد باشد، آرای باطله آن به حدود 44درصد خواهد رسید. ولی در هر حال، نکته مهم این است که برخلاف گذشته و تقریباً مشابه انتخابات1400، درصد آرای باطله خیلی زیاد است و این معنا و پیام روشنی دارد. در برخی از حوزه‌ها آرای باطله خیلی بالاتر از همه رقبای فرد پیروز هستند. در تهران نیز آرای باطله از حداقل 16 تا بالای 20درصد هم گفته می‌شود. پیام آن چیست؟ حکومت باید پیام این آرا را از طریق نظرسنجی و پژوهش‌های علمی به دست آورده و اعلام دارد. ولی قدر مسلم است که آنان را نمی‌توان در زمره مشارکت‌کنندگان واقعی به حساب آورد، زیرا انتخابات وضعیت و امکانی است برای انتخاب بهترین‌ها و اگر کسی رای خود را باطله بیاندازد، یعنی کارکرد و کارآیی صندوق را قبول ندارد. پس چرا برخلاف دیگران که پای صندوق نیامدند، آنان آمده‌اند ولی رای باطله داده‌اند؟ بخش مهمی از آنان کسانی هستند که موافق رای دادن نیستند، ولی به عللی گمان می‌کنند که مجبورند یا به سودشان است که رای دهند. برخی دیگر رای دادن را در کلیت به سود کشور می‌دانند؛ ولی کارکرد صندوق را قبول ندارند. برخی دیگر به لحاظ شرعی و اسلامی پای صندوق می‌آیند، ولی رای باطله می‌دهند. در هر حال، همه اینها نوعی آسیب است. از آنجا که اجباری بودن رای دادن هم مطرح بود، اتفاقاً چنین پدیده‌ای می‌تواند درصد آرای باطله را تا 75درصد بالا ببرد و کل انتخابات را بلاموضوع و بی‌اعتبار کند. البته اگر اعلام شود.

واقعیت این است که عدم انتشار آمار تفکیکی صندوق‌های هر حوزه‌ برحسب تعداد کل آرا، آرای باطله، رای برندگان، نوع صندوق (ثابت یا سیار) امری ضروری است. عدم انتشار اینها نه‌تنها مشکلی را حل نمی‌کند، بلکه بدبینی و سوءظن را نسبت به نتایج اعلام‌شده تشدید می‌کند؛ به‌ویژه آنکه اخبار متواتری شنیده می‌شود که امکان رای دادن به نام دیگران با کد ملی و بدون حضور فرد یا با حضور افراد دیگر،‌ به‌ویژه از ساعت هشت شب به بعد فراهم بوده است. گرچه همه اینها لزوماً غیرواقعی و جعلی و یا با سوء‌نیت نیست، ولی در هر صورت اجرای آنها مطابق قانون نیست و باید رسیدگی شود.