نجات از انحلال
درباره انتخابات هیئت‌مدیره دوره دهم انجمن صنفی طراحان گرافیک ایران
درباره انتخابات هیئت‌مدیره دوره دهم انجمن صنفی طراحان گرافیک ایران
برگزاری مجمع عمومی فوق‌العاده نوبت سوم و انتخابات هیئت‌مدیره دوره دهم انجمن صنفی طراحان گرافیک ایران، در روز چهارشنبه ۱۰ آبان‌ماه ۱۴۰۲، در خانه هنرمندان ایران با شرکت ۵۴۱ نفر از اعضای رسمی انجمن و با تأیید نماینده وزارت کار از آن لحاظ اهمیت داشت که پیش از آن چنان اتفاقات ناامیدکننده‌ای رخ داده بود که بیم انحلال انجمن می‌رفت؛ اتفاقاتی چون استعفای هیئت‌مدیره دوره نهم در پی اختلافات درونی پیش‌آمده و عدم تفاهم برای ادامه همکاری در ۱۷ مهرماه سال ۱۴۰۱، سپس تلاش برای برگزاری انتخابات در ۲۲ آبان‌ماه همان سال که به دلیل شرایط اجتماعی به تعویق افتاد؛ اتفاقی که برای مجمع روز ۱۲ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۲ رخ داد، تکمیل‌کننده این پازل بود. مطابق تایید اولیه نماینده وزارت کار و امور اجتماعی، ظاهراً مجمع به حد نصاب رسیده بود اما اندکی بعد اعلام شد که مجمع به حد نصاب نرسیده و مصوبات آن تایید نمی‌شود.
اشکال وارده آن بود که در سال‌های اخیر کسانی که حق عضویت‌شان را پرداخت نکرده بودند و مطابق اساسنامه باید تعلیق عضویت می‌شدند، به دلیل عدم انجام تشریفات قانونی (لغو عضویت در مجامع پیشین و اعلام آن به وزارت کار و امور اجتماعی)، به‌طور رسمی لغو عضویت نشده بودند و همین امر موجب اختلاف در تفسیر تعداد اعضاء، میان انجمن و نهاد ناظر شده است. با این حساب مجمع عمومی به‌طور فوق‌العاده نوبت اول به حد نصاب نرسید چراکه اگرچه ۱۲۸ نفر از اعضای انجمن حضور داشتند اما با توجه به تعداد بالای اعضای واجد شرایط شرکت در مجمع (۱۳۳۶ نفر) و الزام حضور یک‌دوم به‌علاوه یک‌نفر (۶۶۹ نفر)، این تعداد برای برگزاری مجمع کافی نبود. پس از آن مجمع عمومی به‌طور فوق‌العاده نوبت دوم هم به حد نصاب نرسید، چراکه باز هم اگرچه ۹۷ نفر از اعضای انجمن حضور داشتند اما الزام حضور یک‌سوم اعضاء (۴۴۶ نفر) رعایت نشده بود. این طلسم سرانجام در مجمع عمومی به‌طور فوق‌العاده‌ی نوبت سوم انجمن صنفی طراحان گرافیک ایران، در روز چهارشنبه ۱۰ آبان‌ماه ۱۴۰۲ شکسته شد و با شرکت ۵۴۱ نفر از اعضای رسمی انجمن و با تأیید نماینده وزارت کار، مجمع و انتخابات برگزار شد و بهرام کلهرنیا، سعید باباوند، عادل صدرممتاز، حامد بیدی، محمدرضا خاکساری، نواب قزلباش و بهداد صالحی به‌عنوان اعضای اصلی هیئت‌مدیره‌ی دوره‌ی دهم انجمن صنفی طراحان گرافیک ایران انتخاب شدند.
معضلات آسان‌گیری در پذیرش عضو
ابراهیم حقیقی، گرافیست شناخته‌شده و پیشکسوت و از بنیانگذاران انجمن صنفی طراحان گرافیک ایران در گفت‌وگو با هم‌میهن این اتفاق را -حضور گسترده اعضای انجمن صنفی در مجمع عمومی فوق‌العاده نوبت سوم و برگزاری انتخابات هیئت‌مدیره دوره دهم که مانع از انحلال انجمن شد- موجب خوشحالی و قابل تقدیر ارزیابی کرد و گفت: «این حضور جمعیِ دوستان باعث خوشحالی و قابل تقدیر است، اما اینکه چرا این اتفاق در دو مجمع قبلی رخ نداد هم جای سوال است. بخشی از علت کشیده‌شدن کار به مجمع دور دوم و سوم به‌دلیل به حد نصاب نرسیدن تعداد اعضاء، حاصل تعدد بیش از اندازه اعضاء و آسان‌گیری انجمن در پذیرش اعضاست.»
حقیقی با اشاره به شرایط عضویت در انجمن صنفی طراحان گرافیک ایران؛ داشتن حداقل ۲۵ سال سن تمام و داشتن حداقل ۲٠ نمونه کار منتشرشده و آسان خواندن این شرایط، ادامه داد: «درست است که بالا بودن تعداد اعضای هر انجمنی می‌تواند موجب خوشحالی یا افتخار آن انجمن باشد، اما دوستان هیئت‌مدیره هیچ‌گاه به این نگرانی توجه نکرده‌اند که وقتی تعداد اعضاء بالا باشد حضور یک‌دوم به علاوه یک نفر از اعضاء (مجمع اول) یا حضور یک‌سوم اعضاء (مجمع دوم) برای رسمیت قانونی پیدا کردن، آسان نخواهد بود. دوستان هنگام آسان‌سازی شرایط پذیرش عضو به این نکته توجه نکردند درحالی‌که ما همیشه نگران این قضیه بودیم و می‌دانستیم در میان این اعضاء احتمالاً آن‌قدر عضو دلسوز پیدا نخواهد شد که حضور در مجامع را وظیفه خودشان بدانند.»
اعضایی که حق عضویت نمی‌دهند
درحالی‌که در ماده ۹ اساسنامه انجمن صنفی طراحان گرافیک آمده است که چنان‌چه هر يک از اعضاء در مدت حداكثر ۳ ماه بدون عذر موجه از پرداخت حق عضويت خودداری نمايد، از طرف خزانه‌دار به او اخطار كتبی داده می‌شود و چنان‌چه از تاريخ اخطار، حداكثر ظرف يک ماه اقدام به پرداخت حق عضويت عقب افتاده ننمايد، با تصويب هيئت‌مديره، عضويت شخص مذكور در انجمن صنفی، به حالت تعليق درمی‌آيد با این حال اختلاف در تفسیر تعداد اعضاء، میان انجمن و نهاد ناظر (وزارت کار) بود که موجب لغو مجمع اول و دوم این انجمن شد. حقیقی با اشاره به عدم پرداخت حق عضویت -سالانه ۵۰۰ هزار تومان- از سوی برخی اعضای انجمن صنفی طراحان گرافیک ایران برای مدت‌های طولانی، قریب به سه یا چهار سال می‌افزاید: «این افراد مطابق اساسنامه می‌بایست تعلیق عضویت می‌شدند اما به دلیل عدم انجام تشریفات قانونی (لغو عضویت در مجامع پیشین و اعلام آن به وزارت کار و امور اجتماعی)، عضویت‌شان به طور رسمی لغو نشد و همین امر موجب اختلاف در تفسیر تعداد اعضاء، میان انجمن و نهاد ناظر شده بود. با این حال موجب خوشحالی است که مجمع سوم با اطلاع‌رسانی گسترده به همه اعضاء در پی نگرانی از اینکه مبادا انجمن منحل شود برگزار و غیرت و همیت همکاران مانع از وقوع این اتفاق تلخ شد.» این گرافیست پیشکسوت معتقد است، وقتی افرادی با سابقه اندک و با ارائه تنها ۲٠ نمونه کار، آن هم بدون اینکه مورد نقد حرفه‌ای قرار بگیرند و با پرداخت یا بعضاً عدم‌پرداخت حق عضویتی اندک، به عضویت مجمع درمی‌آیند مشخص است که دلسوز نخواهند بود و دلسوز باقی نخواهند ماند و ضرر و زیان این عدم‌دلسوزی در به حد نصاب نرسیدن مجمع دیده می‌شود. حقیقی همچنین به مهاجرت گسترده رخ‌داده در میان اعضای انجمن صنفی طراحان گرافیک، چنان‌چه در میان دیگر اقشار جامعه شاهدش هستیم، اشاره می‌کند و می‌افزاید: «هیئت‌مدیره باید مراقب باشد و این مراقبت در دو دوره قبل اتفاق نیفتاد و موجب شد به‌‌رغم صراحت و چاره‌اندیشی صورت‌گرفته در ماده ۹ اساسنامه، تعلیقی رخ ندهد. هرچند آن‌چه سرانجام در مجمع سوم رخ داد، نشان از آن داشت که همیتی جمعی در انجمن موجود است و حداقل کسانی که در مجمع شرکت کردند، دلسوز انجمن‌شان هستند.»
معضلاتی دیگر ازجمله هوش مصنوعی
در کنار همه نکاتی که ابراهیم حقیقی به‌عنوان وظایف هیئت‌مدیره انجمن صنفی طراحان گرافیک ایران و معضلات پیش‌آمده در پی عدم انجام تمام و کمال این وظایف به آن اشاره می‌کند، طراحان گرافیک با مشکلات دیگری هم دست به گریبانند؛ مشکلاتی که بخشی از آن حاصل پیشرفت روزافزون نرم‌افزارهای طراحی گرافیک و دشوار شدن تشخیص سره از ناسره است؛ مشکلی که با همه‌گیری بیش‌ازپیش هوش مصنوعی قطعاً تشدید خواهد شد. حقیقی در پاسخ به این پرسش می‌گوید: «هرچند اشاره به این نکته درست است اما کار طراحان گرافیک، بسیار پیش‌ازاین و از زمان همه‌گیری و در دسترس همگان قرار گرفتن نرم‌افزارهای طراحی با مشکل مواجه شد و آثاری خالی از خلاقیت به بازار آمد. به‌گونه‌ای که بسیاری تنها به اجراکننده درخواست‌های مشتری تبدیل شدند و چون انواع مثال‌های گوناگون از خواسته مشتری در اینترنت موجود بود، با کمی تغییر و دستکاری در اثر اصلی همان را به او تحویل دادند. نمونه این اتفاق که همگان با آن سروکار دارند بسته‌بندی‌هایی است که مربوط به برندهای شاخص نیست و شامل انواع چای، بیسکوئیت، شکلات و... است که اکثراً کپی نمونه‌های خارجی است و این حاصل عدم‌نظارت است و شاخک‌های انجمن باید نسبت به آن فعال‌تر باشد. در مورد هوش مصنوعی هم به همین صورت است و نگرانی‌های پیشین بیش‌ازپیش تقویت می‌شود و طبیعتاً به نظارت بیشتری نیاز دارد و این یعنی وظیفه هیئت‌مدیره انجمن صنفی طراحان گرافیک ایران سنگین‌تر است.»
