نباید فرصت دیپلماسی را از دست داد

غلامعلی رجایی، استاد دانشگاه و فعال سیاسی اصلاح‌طلب در تحلیل موارد مطرح‌شده از سوی مقام رهبری به هم‌میهن گفت: دشمن می‌داند کدام نقاط را هدف قرار داده است. بنابراین انتشار اطلاعات درباره عملیاتی که آنها انجام دادند و در میان گذاشتن آن با مردم، نمی‌تواند مورد سوءاستفاده قرار بگیرد. برای ترسیم توانایی دشمن و پرهیز از کوچک‌انگاری یا بزرگ‌نمایی، باید مشخص شود چه نقاطی هدف قرار گرفتند.

ما به غیر از اطلاعیه مکتوبی که صادر شد و به بعضی سوالات پاسخ داد، نیازمند سخنگویی هستیم که در حد مقدور این مسئله را بشکافد. دوری از کوچک‌انگاری به معنی تمسخر دشمن نیست. چند ماه قبل و پس از عملیات وعده صادق ۱، گفته شد حادثه‌ای که در اصفهان رخ داد به خاطر پرواز ریزپرنده‌ها بود. درحالی‌که یک مقام نظامی چند روز قبل روایت دیگری از حمله به سایتی در اصفهان ارائه داد. نباید دشمن را تمسخر کنیم و اتفاقاً در این قضیه باید توان اسرائیل را جدی بگیریم. 

وی افزود: «در اطلاعیه ستاد کل نیروهای مسلح، اطلاعات قابل توجهی وجود داشت که باید مورد تحلیل قرار بگیرد. داده‌هایی مانند اینکه این حمله از منطقه تحت کنترل آمریکا در آسمان عراق و بیرون از مرزهای ایران صورت گرفت. فکر می‌کنم که باید ماحصل این قضیه را تحلیل کنیم و آن نیز این است که ادامه این برخورد پینگ‌پنگی به نفع منطقه و ما نیست. حریم ایران تاکنون چندبار شکسته شده و ما باید برتری خود را در منطقه حفظ کنیم. می‌توانیم از راه‌های دیگر با اسرائیل مقابله کنیم و درگیر تهدید نظامی نشویم. آمریکا چند روز قبل یک اسکادران هواپیما در منطقه و سیستم ضدموشکی تاد را در اسرائیل مستقر کرد. نیروهای آن‌ها هم به همین دلیل در اسرائیل پیاده شدند.

در حقیقت ما به شکلی با آمریکا درگیر هستیم. آیا در حال حاضر توان مقابله با آمریکا را به لحاظ نظامی و تسلیحاتی داریم؟ باید با روش‌های دیگر با آمریکا مقابله کنیم. نباید فراموش کنیم که قدرت دیپلماسی در این فرصت‌ها خود را نشان می‌دهد. بالاخره در آمریکا چند روز دیگر انتخابات ریاست‌‌جمهوری و پس از آن انتخابات سنا و مجلس نمایندگان است. رای مسلمان‌ها و یهودیان اهمیت دارد. همین مسئله فرصت را برای ما فراهم می‌کند که بتوانیم آسیب‌های خودمان را در این جریان کمتر کنیم.»

رجایی ادامه داد: «خوب است در چنین مسائلی، از ظرفیت‌های دیپلمات‌ برجسته‌ای مثل آقای ظریف استفاده کنیم تا دچار خطای دوران پایان جنگ نشویم. ایران دیپلماسی را فعال نکرد تا به قطعنامه رسید. آن زمان فهمیدند که دیپلماسی هم یک ابزار است و از آن استفاده کردند. ما باید بپذیریم که در این شرایط هیچ‌کس به ما کمک نمی‌کند. سفرهای زیادی از سوی وزیر خارجه انجام شد برای این که بگویند اجازه استفاده از فضای جوی را ندهید و ایران را تنها نگذارید. ولی عملاً دیدیم بیانیه‌هایی دادند و محکوم یا ابراز نگرانی کردند و تمام. ترکیه نزدیک‌ترین همسایه ماست که کوچک‌ترین تغییری در مراودات تجاری خود با اسرائیل و حمایت از تل‌آویو ایجاد نکرد.

به نظر من این سیاست پینگ‌پنگی و رفت و برگشتی باید متوقف شود و دنبال سازوکارهای دیگری برویم. با افزایش قدرت خود بازدارندگی ایجاد کنیم. به مسئله نفوذ در داخل بپردازیم. انگار ما این مسئله‌ی نفوذ را جدی نمی‌گیریم. ضرباتی که از ناحیه نفوذ خوردیم، بیشتر از حمه به چند سایت موشکی و پدافندی به ما ضربه زده است. ما افرادی را از دست دادیم که به سادگی نمی‌توانیم آن‌ها را جایگزین کنیم. این مسئله باید مورد توجه قرار بگیرد.»

این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: «برداشت من این است که ایران نمی‌خواهد این فضا را ادامه دهد. در این میان نیروهای افراطی تلاش می‌کنند به فضای جنگی دامن بزنند. حرف‌های ناپخته می‌زنند. مثلاً چند وقت پیش گفتند ما باید بحرین را به ایران برگردانیم. یا این صحبت‌هایی که در صداوسیما و کیهان درباره جنگیدن مطرح می‌شود. دولت باید این فضا را مهار کند. مواضع نیروهای افراطی هیچ‌وقت به درد ملت نخورده و جز دردسر هم سود دیگری نداشته است. مثلاً مجری صداوسیما می‌آید در فضایی احساساتی می‌گوید ما می‌خواهیم با کل منطقه فلان کار را بکنیم و فلان جا را بزنیم.

فکر می‌کنم در این شرایط، باید به صداوسیما کارت زرد یا حتی کارت قرمز بدهند که چرا شما دارید بر طبل افراط و تفریط می‌کوبید! اگرچه تصمیم‌گیری در این مسائل بالاتر از دولت است و صرفاً در دست قوه مجریه نیست اما سیاست دولت پزشکیان و شخص رئیس‌جمهور به عنوان رئیس شورایعالی امنیت ملی باید این باشد که این فضا را کنترل کند و نگذارد این نیروهای سیاسی کشور را وارد جنگی نیمه‌بلند کنند.»