بررسی تبلیغات اصولگرایان در گفتوگو با حسین کنعانیمقدم و غلامعلی رجایی
اعزام به لبنان؟
طی روزهای گذشته، بین برخی سیاسیون اصلاح طلب و تندرو در فضای مجازی بحث هایی مبنی بر اعزام شان به لبنان شکل گرفت.این رفت و برگشت ها بیشتر بر این استوار بـود که بعد از عملیات هفت اکتبر، تبلیغات سیاســی اوج گرفت و برخی سیاسیون جریان موسوم به انقلابی خواســتار اعزام به غزه شدند.
گروه خبر: بالا گرفتن حملات اسرائیل به لبنان و ترور ردهبالاترین فرماندهان نظامی حزبالله، باعث طرح درخواستهایی مبنی بر واکنش مستقیم ایران و اعزام نیرو به منطقه درگیری شده است. طی روزهای گذشته، بین برخی سیاسیون اصلاحطلب و تندرو در فضای مجازی بحثهایی مبنی بر اعزامشان به لبنان شکل گرفت. این رفت و برگشتها بیشتر بر این استوار بود که بعد از عملیات هفت اکتبر، تبلیغات سیاسی اوج گرفت و برخی سیاسیونِ جریان موسوم به انقلابی خواستار اعزام به غزه شدند.
حمید رسائی، نماینده مجلس که در جریان هفت اکتبر خواستار اعزام به غزه شده بود، در پاسخ به انتقاداتی که به او شد، نوشت: «با بازنشر این پیام، نوشتهاند که چرا رسائی برای اعزام به لبنان اعلام آمادگی نکرده؟ احمقها به خیالشان ما را تمسخر میکنند. آرزوی ما شهادت در صفوف جنگ برای نابودی اربابان شماست. در همین متن هم برای کمک به رزمندگان جبهه مقاومت (از یمن تا لبنان و سوریه و غزه) اعلام آمادگی شده. ما همواره پیگیر اعزام هستیم ولی به دو دلیل از انجامش امتناع کردهاند: 1.حزب الله به تنهایی از پس رژیم جعلی برمیآید، نیازی به اعزام از ایران نیست. 2.عناصر مزدور و نفوذی آمریکا و اسرائیل به اسم اعتدال و اصلاحات در داخل کشور در حال توطئه هستند، نباید میدان را برایشان خالی کرد.»
کاربران بیشمار ناشناسی نیز در فضای مجازی به این مسئله پرداختند. برخی معتقد بودند که ایران نباید وارد این درگیری شود و برخی دیگر مطرح میکردند که ایران باید به منطقه نیرو اعزام کند و آنها آماده هستند. در حال حاضر به نظر میرسد که سیاستِ انتخابی، عدم ورود درگیری مستقیم به جنگ در حاشیه مدیترانه است. پیش از این برخی ائمه جمعه مانند احمد علمالهدی از عدم ورود به درگیری انتقاد کرده بودند: «متأسفانه بعضی از جریانهای سیاسی اعتقاد دارند که باید تنها به اظهار تأسف بسنده کنیم و از هر نوع درگیری و مبارزه صرفنظر کنیم اما این اظهارات با منطق اسلامی و فرهنگ آن سازگار نیست.»
تجمع در سراسر کشور
روز گذشته پس از پایان مراسم نماز جمعه، راهپیمایی «جمعههای خشم» در سراسر کشور برای حمایت از مردم لبنان و فلسطین و محکومیت جنایتهای اسرائیل برگزار شد. سردار علی فدوی، جانشین فرمانده کل سپاه سخنران اصلی این تجمع در میدان انقلاب تهران بود. فدوی با بیان اینکه اسرائیل جرأت رویارویی با رزمندگان حزبالله و حماس را ندارد و به همین دلیل کودکان و زنان را به شهادت میرساند، عنوان کرد: «حزبالله لبنان بسیار مقتدر و قوی شده است و رژیم صهیونیستی نمیتواند اقدامی علیه آنها انجام دهد.» وی افزود: «حزبالله آرزوی آن را دارد سربازان صهیونیست وارد جنگ زمینی شوند؛ چراکه برای آنها مطلوب است و شکستی عجیب خواهند خورد.»
در قطعنامه پایانی این تجمع نیز آمده بود: «ما ضمن تجدید پیمان با آرمانهای جبههی مقاومت اسلامی، به رژیم تروریست صهیونیستی اعلام میکنیم که تجاوز گسترده علیه لبنان و غزه و به خاک و خون کشیدن هزاران انسان بیگناه و ترور میهمان مجاهد شهید اسماعیل هنیه هرگز بیپاسخ نخواهد ماند و مقاومت در برابر نظام سلطه و رژیم بنیان نهادهشده بر آپارتاید و نسلکشی، همچنان اولویت اصلی ماست و تا تحقق آزادی کامل قدس شریف و سرزمینهای اشغالی، در کنار ملتهای مظلوم منطقه خواهیم ایستاد و آمادگی خود را برای هر گونه حمایت از غزه مظلوم و حزبالله لبنان اعلام میکنیم.»
اعلام جنگ و صلح بر عهده رهبر انقلاب است
حسین کنعانیمقدم، تحلیلگر سیاسی اصولگرا درباره مطرح شدن درخواست اعزام نیرو برای شرکت در جنگ لبنان، به خبرنگار «هممیهن» گفت: «قطعاً هر مسلمانی در چنین شرایطی آرزو میکند که در کنار ملت فلسطین و لبنان بایستد و در جنگ حضور داشته باشد. در اعتقادات ما این وجود دارد که اگر کسی شب را صبح کند و در فکر مسلمانانی که در رنج و عذاب هستند نباشد، مسلمان نیست. آرزوی همه ما است که در کنار مبارزین فلسطین و لبنان باشیم و در آخر به شهادت برسیم. اما در بحث مسائل کلان سیاسی کشور و تدابیری که اتخاذ میشود، اعلام جنگ یا صلح براساس اصل ۱۱۰ قانون اساسی در حیطه اختیارات مقام معظم رهبری است.
ما تحت فرمان رهبری هستیم؛ چه چپ و چه راست، اصولگرا و اصلاحطلب اگر میثاقمان قانون اساسی است، باید به این مسئله توجه داشته باشیم. نمیشود که هر کس براساس فتوای خودش عمل کند و وارد این معرکه شود. همانطور که رهبری و دیگر مراجع عظام تقلید قم و نجف اعلام کردند، این تکلیف بر دوش ماست که به مردم فلسطین و لبنان کمک کنیم. این کمک هم اقسام مختلفی دارد و میتواند شامل کمکهای مالی تا تبلیغاتی و سیاسی باشد. اما وقتی بحث اعزام نیرو مطرح میشود، باید تابع رهبری باشیم.»
او تاکید کرد: «حضور نیروهای ایران در سوریه، به صورت مستشاری و بنا به درخواست بشار اسد بهعنوان رئیسجمهور قانونی آن کشور شکل گرفت. در عراق هم به همین صورت بود. به نظر میرسد که در حال حاضر با تدبیر و فرمان رهبری، حضور مستشاری و پشتیبانی کفایت میکند. اما اینکه بخواهیم نیرو اعزام کنیم، باید گفت آنقدر آنجا نیرو و امکانات هست که به قول سیدحسن نصرالله، حزبالله برای مقابله با اسرائیل کفایت میکند. از همین لحاظ، به نظر میرسد که سیاستمداران و احزاب سیاسی ما در حال حاضر باید انسجام و وحدت داخلی را حفظ کنند و به حمایتهای خود ادامه دهند.»
این تحلیلگر سیاسی در پاسخ به این نکته که ورود به جنگ با اسرائیل بهعنوان یک دولت با ورود به جنگ با تروریسم بینالمللی مثل داعش در عراق و سوریه تفاوت دارد، اظهار داشت: «اسرائیل هم تروریست بینالمللی و دولتی است. مشروعیتی ندارد. یک دولت جعلی است و تفاوتی ندارد.»
کنعانیمقدم تاکید کرد: «ایران برای مقابله با رژیم صهیونیستی نقشه راه دارد و این نقشه راه، نیازمند این است که در زمانهای خاص با تاکتیکهای مختلف وارد عمل شویم. یک موقع وعده صادق است، موقع دیگر باید کمک به حزبالله و یمن و مردم فلسطین را در دستور کار قرار بدهیم. زمان دیگر باید در صحنههای دیپلماسی حضور فعال داشته باشیم و حمایت کنیم. به نظر میرسد که ایران در حال حاضر تاکتیک خود را تغییر داده و نمیخواهد بهانهای به اسرائیل بدهد که میخواهد آمریکا را وارد یک درگیری مستقیم با ایران کند. ایران با این موضوع، تحت تدابیر رهبری بسیار مدبرانه برخورد کرده و خود را از یک درگیری گسترده منطقهای و جهانی دور نگه داشته است.
البته رهبری به هر حال در شرایط خاص با مقتضیات خاص، تصمیماتشان را خواهند گرفت. این نکته را هم باید اضافه کنم که گروههای مقاومت مثل حزبالله، انصارالله، حشدالشعبی و گروههای دیگر به نیابت از ما نمیجنگند. آنها خودشان تشکیلات، سازمان، هدف و امکانات خاص خود را دارند و پاسخگوی ملتهای خود هستند. اما بهعنوان یک پیکر مشترک، هماهنگیهای لازم را میان خود و ایران انجام میدهند. استراتژی ثابت همان چیزی است که امام گفتند؛ این غده سرطانی باید از کره زمین حذف شود. چون الان امنیت جهان و امنیت منطقه را به خطر انداختند و نماد تروریسم دولتی هستند.»
برای ایران تله گذاشتند
غلامعلی رجایی، فعال سیاسی اصلاحطلب درباره مسئله اعزام نیرو به لبنان، به «هممیهن» گفت: «شرایط ایران شرایط بسیار حساسی است و تجربه دو انتخابات اخیر نشان میدهد که از لحاظ مقبولیت در وضعیت شکنندهای قرار داریم. امروز دیگر فضای دهههای ۶۰ و ۷۰ و حتی ۸۰ وجود دارد که بگوییم عموم جامعه از چنین چیزی حمایت میکنند. شرایط اقتصادی هم سخت است. بهطور طبیعی هر بار اتفاقی مانند وقایع اخیر در لبنان میافتد، بعضی هیئتیها و اصولگراها و ارزشمدارها خواهان اعزام به منطقه میشوند. مثلاً دفعه قبل که غزه محاصره شده بود، عدهای گفتند که ما میخواهیم برویم و صف ثبتنام تشکیل دادند.»
او ادامه داد: «در شرایط فعلی کشور و بهخصوص در ابتدای کار دولت به نظرم نمیرسد که این اقدامات درست باشد. به نظر من نظام هوشمندانه با این قضایا برخورد میکند. بعد از ماجرای زدن مرکز دیپلماسی ما در کنار سفارت در دمشق، ما تقریباً خویشتنداری کردیم. ایران تاکنون خودش را در معرض ورود به این درگیری قرار نداده چون به نظر میرسد که پلن اصلی طرف مقابل وارد کردن ایران به درگیری مستقیم است. این یک تله است. ما بعد از اشتباه ورود به مناقشه اوکراین و روسیه، نباید اشتباه استراتژیک دیگری داشته باشیم. ورود ایران به این درگیری را چیزی در حد ورود آمریکا به عراق در سال ۲۰۰۳ میبینم. ایران در آن زمان هم خویشتنداری کرد. ما موافق حملهی آمریکا نبودیم اما موافق ادامه حکومت صدام هم نبودیم. آن زمان عدهای میگفتند میخواهیم برویم با آمریکا بجنگیم. منطق هم این بود که شما میگفتید ما با آمریکا خواهیم جنگید اما الان آمده در نزدیک آبادان آن طرف مرز و کاری نمیکنیم.»
رجایی تاکید کرد: «دولت پزشکیان شروع سختی داشت. ترور اسماعیل هنیه خیلی معنادار بود. اسرائیل میتوانست هنیه را هر جای دیگری ترور کند. اما او را در تهران زد و دست روی نقطه حساسی گذاشت. شنیدم صحبتهایی از سوی دولت با مقام رهبری شده که در این شرایط و آغاز به کار دولت، شرایط برای مقابله به مثل فراهم نیست که ما بزنیم و اسرائیل یک جای حساستر را بزند. ضرباتی که اسرائیل طی روزهای گذشته در زدن کادرهای ارشد حزبالله به این گروه مقاومت وارد کرد، شاید در ۱۰ سال گذشته بیسابقه باشد.
تحلیل من این است که این احتیاط وجود دارد که ممکن است اسرائیل مراکز خاصی را بزند. هر پاسخ فوری و سریعی الزاماً پاسخ مناسب و خوبی نیست. به نظرم این فضا باید از سوی دولت و رهبری کنترل شود که جنبه رادیکال و افراطی به خودش نگیرد. قطعاً حمایتهایی که پیش از این بود و امروز نیز هست، انجام خواهد شد اما اینکه ایران عکسالعمل نظامی نشان بدهد، موشک بزند و یا نیرو به منطقه اعزام کند، دامی است که برای ما پهن کردهاند.»