یک سـاز دو صـدا / مذاکرات آمریکا درباره ایران اوکراین و غزه دولت ترامپ را به دو دسته تبدیل کرده است
دونالد ترامپ در جریان انتخاب اعضای کابینه خود، دو نفر از جمهوریخواهان ایالت فلوریدا را برای سمتهای کلیدی انتخاب کرد

دونالد ترامپ در جریان انتخاب اعضای کابینه خود، دو نفر از جمهوریخواهان ایالت فلوریدا را برای سمتهای کلیدی انتخاب کرد؛ مارکو روبیو بهعنوان وزیر امور خارجه که بالاترین مقام دیپلماسی آمریکاست و مایک والتز، ژنرال بازنشسته نیروهای ویژه ارتش آمریکا را که به مواضع تند خود علیه چین شناخته میشد، بهعنوان مشاور امنیت ملی. ترامپ با انتخاب این دو نفر نشان داد او در تیم امنیت ملی و سیاست خارجی خود بهجای انزواگرایان حامی ایده «اول آمریکا»، که طرفداران بسیاری در میان مردم آمریکا پیدا کرد، بیشتر به دنبال افراد تندرو است.
افرادی که سکاندار این سمتها در کابینه میشوند با قدرت زیادی که به دست میآورند میتوانند سیاستهای ترامپ در مورد درگیریهای اوکراین، غزه و سراسر جهان را شکل دهند. اما با گذشت 100 روز از بازگشت ترامپ به دولت، نقش استیو ویتکاف دوست قدیمی رئیسجمهور که سابقه دیپلماتیک ندارد، پررنگتر از این دو عضو منتخب بوده است. دستکم برای وزیری که در توصیف مسئولیتهای شغلیاش، مشاور ارشد رئیسجمهور در سیاست خارجی و هدایت اولویتهای سیاست خارجی واشنگتن بیان شده، مارکو روبیو در سه مسئله اوکراین، غزه یا ایران بسیار دورتر از فردی آشناست؛
او اغلب فضا را به ویتکاف میدهد و وظیفهاش بیشتر کنترل بحران است تا تصمیمگیری. مدیریت مذاکرات برای سه درگیری، کارنامه بزرگی برای بیشتر دیپلماتهای کارکشته محسوب میشود؛ درگیریهایی که «چالشهای عظیم» محسوب میشوند که به گفته آرون دیوید میلر، مذاکرهکننده وزارت خارجه در دولتهای دموکرات و جمهوریخواه و یکی از شرکتکنندگان در مذاکرات اعراب و اسرائیل، پیچیدگیها و اختلافات بین آنها میتواند بهاندازه «پارک ملی گرند کنین» (درهای ژرف در ایالت آریزونا) باشد. مذاکرت صلح با اوکراین و غزه و توافق هستهای با ایران میتواند تعیینکننده عصر جدیدی باشد اما ترامپ برای مدیریت این مذاکرات، وفاداری را در اولویت قرار داد و استیو ویتکاف که یکی از غولهای املاک نیویورک بود را انتخاب کرد. گفتهها حاکی از آن است که ترامپ مذاکرات را همانند جوش دادن معاملات ملکی میداند.
این اولین حضور ویتکاف در دیپلماسی بینالمللی است که نگرانی بسیاری از کارشناسان سیاسی را برانگیخته است. گفته میشود ویتکاف قرار است این معاملات را به سرانجام برساند و پس از آن این وزارت خارجه آمریکا خواهد بود که جزئیات توافقنامهها را اجرا کند. او با ذهنیت رئیسجمهور آمریکا آشنایی دارد و قرار نیست هیچ هدفی جز آنچه در ذهن ترامپ است را اجرا کند. ویتکاف میداند که باید پیروزیهای دیپلماتیک را برای رئیسجمهور عجول آمریکا رقم بزند اما هر چقدر مذاکرات ویتکاف با سه کشور مورد نظر طولانیتر شود، اعتبار ترامپ بیشتر زیر سوال میرود.
روبیو که پیش از وزارت خارجه، در مجلس سنا فعالیت میکرد همواره مواضع تندی علیه چین، ایران و بهویژه ونزوئلا داشت که حتی تلاشهای آمریکا برای برکناری نیکولاس مادورو رئیسجمهور این کشور را هدایت میکرد. روبیو در عین حال با اینکه مواضع تندی علیه روسیه و بهویژه ولادیمیر پوتین داشت اما در نهایت دیدگاههای خود را به ترامپ و اطرافیانش نزدیکتر کرد و انتقادهای شدید خود را نسبت به کمکهای مالی آمریکا به اوکراین نشان داد.
مایک والتز نیز گفته است که ترامپ برای پایان دادن به جنگها در غزه و اوکراین اقدامی فوری انجام میدهد تا تمرکز آمریکا و داراییهای نظامی را به سوی منظقه ایندوپاسیفیک و مقابله با چین هدایت کند. روبیو و والتز در ظاهر نشان میدهند که با ترامپ مبنی بر اختیار تام اسرائیل برای اینکه «در غزه کار را یکسره کند» همنظرند و پیشنهاد کردند که برای محدودتر کردن ایران کمپین فشار اقتصادی و دیپلماتیک اعمال شود.
برای تکمیل تیم روبیو و والتز، دونالد ترامپ سراغ مایک هاکبی رفت و او را بهعنوان سفیر آمریکا در اسرائیل انتخاب کرد. این سه نفر ذهنیت یکسانی درباره ایران دارند: عدم اعتماد و بعد راستیآزمایی. روبیو و والتز هر دو از حامیان اسرائیلاند. روبیو، دولت جو بایدن را بهدلیل عدم حمایتهای کافی از اسرائیل در جنگ علیه غزه متهم میکرد و والتز، بایدن را متهم میکرد که برای رسیدن به آتشبس در غزه اسرائیل را تحت فشار قرار میدهد.
اما افراد دیگر در حلقه نزدیک به ترامپ، مثل جیدی ونس، معاون رئیسجمهور، تولسی گابارد، مدیر اطلاعات ملی و تاکر کارلسون، مجری تلویزیونی که حرفهایش بر ترامپ و تمام جریان سیاسی او تاثیر میگذارد، ایدههای «عدم مداخله در کشورهای دیگر» را در گوش دیگر ترامپ میخوانند. از آنجایی که خیلیها در اسرائیل معتقدند که تنها راه جلوگیری از ایران برای رسیدن به سلاح هستهای حمله نظامی به تاسیسات اتمی است، کارلسون اسرائیل را بهجای متحد ناگزیر هر دو حزب دموکرات و جمهوریخواه بهعنوان کشور متخاصم بر شمرد. بهگزارش خبرگزاری هیل، کارلسون رابطه نزدیکی با جیدی ونس دارد و یکی از افرادی بود که توانست ترامپ را متقاعد کند او را بهعنوان معاون ریاستجمهوری خود انتخاب کند.
ترامپ به چه کسی گوش میکند؟
طبق گزارشها آخرین نفری که در اتاق میماند کسی است که تاثیر ماندگار و بیشترین نفوذ را بر ترامپ دارد. دوستی ویتکاف و ترامپ به 40 سال پیش برمیگردد. در کاخ سفید رسم این است که تمام افرادی که سمت مشاور یا دستیار رئیسجمهور را دارند میتوانند هر زمانی که بخواهند وارد اتاق بیضی شوند؛ استیو ویتکاف نیز از این مزیت بهرهمند است.
او حالا فرستاده ویژه ترامپ در خاورمیانه است؛ همان سمتی که در دور اول ریاستجمهوری ترامپ، جرد کوشنر، داماد او بر عهده داشت. کوشنر که حالا یک شرکت سرمایهگذاری دارد نیز از جهانِ معاملات ملکی آمده بوده و در دوران خود پروندههای بسیاری را برای ترامپ مدیریت کرد که شامل طرح صلح خاورمیانه، مذاکرات تجاری با مکزیک و کانادا و اصلاحات قوانین مهاجرت میشود.
به گزارش نیویورکر تبادلات گستاخانه به همراه تکریمهای متواضعانه در واشنگتن امر ناآشنایی نیست. ادوارد ون کلوبرگ سوم (که زمانی وکیل صدام حسین نیز بود) و مجله اسپای در مقالهای او را «بیشرمترین دلال سیاسی واشنگتن» خطاب کرده بود، میگفت: «شرم برای سوسولهاست». این امر در واشنگتنِ ترامپ هم بهوضوح دیده میشود: اگر میخواهید کار خود را پیش ببرید یا از دردسر دور بمانید، رئیسجمهور را به همان اندازهای که از خود ستایش میکند، ستایش کنید. تکریم و فرمانبرداری در هر طرف دیده میشود.
به گزارش نیویورکر همین چند وقت پیش در یکی از جلسات کابینه، وزرای ترامپ نوبت به نوبت او را ستایش کردند. بروک رولینز از وزارت کشاورزی گفت: «دیدگاه شما نقطه عطف و تحولی در تاریخ آمریکاست». پم باندی، دادستان کل گفت: «شما با اکثریت قاطع با بیشترین تعداد رای انتخاب شدید. آمریکاییها میخواهند شما رئیسجمهور باشید.» و مارکو روبیو که گفت: «کاری که شما انجام میدهید خدمت بزرگی به کشور ما و در نهایت برای جهان است.»
مارکو روبیو، در میان تمام گزینههای کابینه ترامپ، راحتترین جلسه بررسی صلاحیت را داشت و با 99-0 رای تاریخی سنا بهعنوان وزیر امور خارجه انتخاب شد. در آن زمان او تنها فردی بود که گزینه «نیمه عادی» بهنظر میرسید اما به هر حال سابقه کمتری نسبت به سلفهای خود داشت. مارکو روبیو بهعنوان رئیس دستگاه دیپلماسی آمریکا هنوز نتوانسته نفوذ و تاثیر خود را نشان دهد. گزارشها از پشتدرهای بسته حاکی از آن است که روبیو شکایتهایی بهویژه در مورد طرحهای ایلان ماسک برای کاهش هزینههای دولت و در وزارتخانه تحت ریاست او داشته است.
روبیو از بدو ورود به مجلس سنای آمریکا به عنوان یکی از مخالفان پرسروصدای الحاق شبهجزیره کریمه به روسیه شناخته شد. او سال 2014 گفت: «شما اساساً روسیه را میبینید که تصمیم گرفته از شکل روندهایی که در اوکرین پیش میرود، خوشش نمیآید، پس حمله میکند و آن منطقه را تصرف میکند. به شیوه عملکرد (روسیه) دقت کنید. آنها کار خود را انکار میکنند. آنها سربازان روسی را در یونیفرمهایی که هیچ نشانهای روی آنها نیست، به کریمه فرستادند.»
روبیو همچنین یکی از منتقدان سرسخت ولادیمیر پوتین، رئیسجمهور روسیه بود. او در سال 2015، پوتین را «گانگستر و جانی» خطاب کرد. روبیو حتی در مقطعی در سال 2017 در جلسه بررسی صلاحیت رکس تیلرسون برای وزارت خارجه، او را بازخواست کرد تا بگوید که آیا ولادیمیر پوتین یک جنایتکار جنگی است یا نه؟
روبیو در واکنش به تیلرسون که گفت او از این عبارت برای پوتین استفاده نمیکند، پاسخ داد: «نباید گفتن این حرف سخت باشد که ارتش ولادیمیر پوتین در حلبِ سوریه، جنایت جنگی مرتکب شده و من عدم توانایی شما در اذعان به موضوعی که سراسر جهان با آن موافق است را مأیوسکننده میدانم.» ممکن است فکر کنید روبیو درباره چند هفته گذشته بهویژه هنگام دیدار پرتنش ولودیمیر زلنسکی، رئیسجمهور اوکراین با دونالد ترامپ حرفهایی برای گفتن داشته باشد اما در عوض آنچه دوربینها نشان دادند این بود که موقع مشاجره، انگار او تلاش میکند خود را کاملاً نامرئی نشان دهد، آب شود و در زمین فرو رود.
علاوه بر مسئله صلح روسیه و واکراین، شواهد نشان میدهند مارکو روبیو در روند سیاست خارجی دونالد ترامپ در خاورمیانه نیز کنار گذاشته شده است. ویتکاف کسی بود که به غزه رفت. او کسی بود که تایید کرد آمریکا با حماس در ارتباط است و حالا هم مسئولیت مذاکرات با ایران، روسیه و اوکراین را برعهده دارد.
برخی معتقدند که روبیو باید انتظار چنین برخوردی را از ترامپ میداشت. ترامپ در دور اول ریاستجمهوریاش، روبیو را «مارکو کوچولو» خطاب میکرد. به گزارش سیانان، روبیو از همان اول میدانست که کار کردن با ترامپ کار آسانی نیست. او میدانست که ترامپ سابقه اخراج مقامات با انتشار یک توئیت را دارد. اما آنچه نمیدانست این بود که ممکن است نزدیکترین دوست ترامپ او را به حاشیه براند.
ویتکاف نقش اصلی را در پیروزیهای سیاست خارجی ترامپ برعهده دارد؛ آزادی گروگانها در اسرائیل، آتشبس در غزه که حالا از سوی اسرائیل نقض شده و بازگشت مارک فوگل، زندانی آمریکایی از روسیه پس از آنکه ویتکاف شخصاً به مسکو سفر کرد تا مذاکرات برای آزادی او را نهایی کند. بهگزارش افراد آشنا به داینامیک روابط ترامپ و ویتکاف، او مزیتی دارد که دیگران ندارند؛ اعتماد 100درصد ترامپ.
درحالیکه ویتکاف با هواپیمای شخصی شرکت «گلف استریم» پرواز میکند، روبیو در بدو ورود به کشورهای خارجی مورد استقبال قرار میگیرد، اطلاعات امنیتی گستردهای در اختیار دارد و با جت C-32 دولت سفر میکند. پس از انتشار گزارشها درباره کلافگی روبیو از رفتارهای ویتکاف، روبیو در شبکه ایکس واکنش نشان داد و گفت که ویتکاف «یکی از نزدیکترین افراد تیم ماست که من با او کار میکنم.» ویتکاف هم روبیو را «بهترین وزیر امور خارجه دانست.»
اتکای عمومی ترامپ به ویتکاف گمانهزنیهایی را در واشنگتن مبنی بر اینکه روبیو تا چه زمانی روی کار باقی میماند، بههمراه داشته است. بهگزارش سیانان یکی از دوستان قدیمی روبیو میگوید که او با اخراجهای دور اول ریاستجمهوری ترامپ آشنایی دارد؛ بهویژه با رکس تیلرسون که 13 ماه دوام آورد. فردی دیگر میگوید که روبیو حاضر شد سمت وزیر خارجه را بپذیرد تا «اعتبارش را بهبود ببخشد» چون او همچنان جاهطلبیهایی برای ریاستجمهوری دارد. به گفته این فرد اگر روبیو بتواند 18 ماه تا 2 سال دوام آورد، زمان مناسبی برای آمادهسازی خود برای انتخابات ریاستجمهوری 2028 خواهد داشت.
نفوذ عظیم ویتکاف در دولت جدید ترامپ نشاندهنده رویکرد غیرمعمول ترامپ در سیاست خارجی و تمایل رئیسجمهور آمریکا برای نشاندن افراد ناآشنا و بیسابقه اما وفادار به خود در سمتهای کلیدی است. آدام شیف، سناتور دموکرات کالیفرنیا اخیراً به فارن پالیسی میگوید که او ویتکاف را «وزیر امور خارجه واقعی» میداند و معتقد است که او نسبت به مارکو روبیو «نقش بسیار بزرگتری هم در خاورمیانه و هم در روسیه دارد».
شکاف برای مذاکره با ایران
مسئله بر سر اینکه آیا ایران میتواند تولید سوخت هستهای خود را حفظ کند یا نه، شکافی را میان مشاوران ترامپ ایجاد کرده است. این شکافها در روزهای اخیر نیز علنی شدهاند. مایکل والتز و مارکو روبیو میگویند اینکه ایران بخواهد توانایی تولید سوخت هستهای خود را حفظ کند، امری خطرناک است و توافق بر سر محدودیتها درباره اینکه ایران چه میزان از اورانیوم خود را میتواند ذخیره کند و غنیسازی تا چه درجهای پیش رود، میتواند انتقادهایی را برای ترامپ در پی داشته باشد چون در حال حاضر او اساساً المانهای کلیدی مشابه آنچه را که در توافق هستهای 2015 دوران اوباما بود، تکرار میکند؛ توافقی که ترامپ آن را «فاجعه» خوانده بود و سال 2018 از آن خارج شده بود.
طبق گزارشها، مقامات ایران اعلام کردهاند که توقف یا نابودی زیرساختهای هستهای را که میلیاردها دلار در آن سرمایهگذاری کرده، نمیپذیرند. ویتکاف در محافل خصوصی به مقامات دولت خود گفته است که اگر بر توقف کامل غنیسازی اصرار داشته باشند احتمال اینکه این مذاکرات به نتیجه برسد بسیار کم است؛ نتیجهای که به گفته ترامپ تنها راه اجتناب از حمله نظامی به ایران است. این همان نتیجهای است که روبیو و والتز برای آن تلاش میکردند. اسرائیل مدتهاست که به حمله نظامی به سایتهای هستهای اصرار میکند که احتمالاً مشارکت ایالات متحده را نیز در پی خواهد داشت.
ویتکاف در گفتوگو با شان هنیتی، مجری تلویزیونی فاکسنیوز گفت که ایران نیازی به غنیسازی بیش از 3/67 درصد برای اهداف صلحآمیز ندارد، اما پس از آنکه روبیو اعلام کرد برنامه هستهای ایران باید کاملاً متوقف شود، ویتکاف نیز نظر خود را تغییر داد و در توئیتی اعلام کرد که «ایران باید برنامه غنیسازی و تسلیحات هستهای خود را متوقف کرده و از بین ببرد». روز شنبه دور سوم مذاکرات ایران و آمریکا با میانجیگری عمان برگزار شد و دور بعدی نیز شنبه هفته دیگر خواهد بود.
بهگفته نیویورکتایمز به نقل از افراد آگاه از بحث و جدلهای داخلی، والتز و روبیو زمانی که در کنگره آمریکا خدمت میکردند هر دو منتقدان شدید توافق برجام بودند و همچنان مخالفاند که ایران هرگونه قابلیت تولید هستهای داشته باشد.
روبیو پیشتر اعلام کرد که هر گونه توافقی که به سرانجام برسد باید ایران را از داشتن سلاح هستهای دور نگه دارد. او در سفر به پاریس به خبرنگاران گفت: «باید (توافقی) باشد که از دسترسی ایران به سلاح هستهای نهتنها حالا بلکه در آینده هم جلوگیری کند.» ترامپ هم به نوبه خود درباره اهداف استراتژیک مذاکرات اظهارات مبهمی داشته بهجز آنکه فقط تکرار میکند ایران هیچوقت نباید به بمب برسد.
اما شانس باقی ماندن والتز در دولت چقدر است؟ برای پاسخ به این سوال میتوان به دوران خدمت پیت هگست بهعنوان وزیر دفاع در همین دو ماه گذشته اشاره کرد که هرج و مرجها و رسواییهای بسیاری را رقم زده است. رسوایی سیگنالگیت، چت گروهی درباره حمله آمریکا به یمن که سردبیر مجله آتلانتیک ناگهان به آن اضافه شد، باعث شد دموکراتها خواستار اخراج والتز و هگست از کابینه شوند اما ترامپ علناً از این اقدام امتناع کرد. هگست نیز از حامیان اسرائیل است و مواضع تندی علیه ایران دارد. او با اینکه در ارتش و در جنگ عراق و افغانستان خدمت کرده اما تجربهای در سمتهای ارشد نظامی و امنیت ملی ندارد.
با این حال ظهور انتقادهای داخلی از هگست بهخوبی گویاست و میتواند شکافها در داخل حزب جمهوریخواه بر سر جانشینی او را تشدید کند. بالاخره یک رقابت ادامهداری میان تمام معتقدان واقعی شعار ماگا در برابر «نئوکان»هایی وجود دارد که بیشتر با تندروهای سنتی جمهوریخواه همسو هستند و میخواهند تهدید اقدام نظامی آمریکا علیه ایران را زنده نگه دارند و حامیان سرسخت ناتو باقی بمانند.
بسیاری از جمهوریخواهان جنگطلب بانفوذ نیز از هگست دفاع کردهاند. مایکل والتز که پس از رسواییهای سیگنالگیت اول بهنوبه خود برای بقای حیات سیاسیاش تقلا میکند و مفسران بانفوذ در پایگاه ماگا او را نئوکانی میدانند که خود را با رئیسجمهور همسو نمیکند، در پاسخ به انتقادها عکسی از خود و هگست منتشر کرد.
طرح صلح اوکراین
کمتر از 48 ساعت پس از مراسم شام استیو ویتکاف با مذاکرهکنندهای که از سوی ولادیمیر پوتین به واشنگتن آمده بود، او با دونالد ترامپ در کاخ سفید نشست و پیام واضحی را رساند. به گزارش رویترز به نقل از 5 منبع آگاه، برای رسیدن به آتشبس در اوکراین، تنها استراتژی این است که مالکیت 4 منطقه شرقی اوکراین که روسیه در سال 2022 تلاش میکرد بهصورت غیرقانونی الحاق کند، به رسمیت شناخته شود. ویتکاف پیشتر نیز درباره این موضوع صحبت کرده بود و در 21 مارس در گفتوگو با پادکست تاکر کارلسون این ایده را به زبان آورد که الحاق 4 منطقه اوکراین به روسیه شامل لوهانسک، دونتسک، زاپوریژیا و خرسون به رسمیت شناخته شوند.
کییف تاکنون این ایده را رد کرده و برخی از مقامات آمریکایی و اروپایی نیز آن را درخواستهای حداکثرگرای روسیه دانستهاند. ویتکاف درباره این مناطق تحت تصرف روسیه میگوید: «آنها به زبان روسی صحبت میکنند. همهپرسیهایی انجام شده که در آن اکثریت قابل توجهی از مردم اعلام کردهاند میخواهند تحت حاکمیت روسیه باشند.» تنها چند روز پس از گفتوگوی ویتکاف با کارلسون، روزنامه وال استریت ژورنال به مالکیت روپرت مرداک سرمقالهای با تیتر «استیو ویتکاف طرف کرملین را میگیرد» منتشر کرد.
ویتکاف در میان جمهوریخواهان از درجهای از حمایت برخوردار است؛ کسانی که شک و تردیدهایی نسبت به اوکراین دارند اما طرحهای او خشم دیگر جمهوریخواهان که باور دارند دولت به شدت به سمت مسکو گرایش پیدا کرده، برانگیخته است. به گفته فیونا هیل، کارشناس روسیه در دولت اول ترامپ در اندیشکده بروکینگ، ترامپ و پوتین ممکن است از جزئیات طرح صلح با اوکراین فراتر رفته باشند و بر برنامه گستردهتری برای احیای روابط آمریکا و روسیه متمرکز شده باشند.
برخی از جمهوریخواهان در ساختمان کپیتل هیل نسبت به مواضع حامی روسیه ویتکاف در مصاحبه با کارلسون ابراز نگرانی کردند. آنها با مایک والتز و مارکو روبیو تماس گرفتند و از مواضع ویتکاف شکایت کردهاند. پس از حمله روسیه به کییف در میانه مذاکرات صلح با اوکراین، ترامپ به خبرنگاران گفت که شاید پوتین دارد او را سر میدواند. رئیسجمهور آمریکا همچنین در حاشیه مراسم خاکسپاری پاپ فرانسیس نیز دیداری 15دقیقهای بدون مشارکت هیچکدام از مشاوران خود برگزار کرد که توجه رسانهای بسیاری داشت. این اولین بار پس از مشاجره ترامپ و زلنسکی در کاخ سفید بود که این دو رهبر با یکدیگر دیدار کردند. سخنگوی کاخ سفید و زلنسکی در توئیتر این دیدار را بسیار مفید ارزیابی کردند.
برخی از مقامات آمریکایی و اروپایی نگرانند که ویتکاف که حالا استراتژی ترامپ را دنبال میکند باعث شده تا روسها از کمبود تجربه او در میز مذاکره استفاده کنند. ترامپ بهطور مرتب اعلام کرده که میخواهد تا ماه میبه آتشبس برسد و میگوید آمریکا باید به این درگیری که باعث کشته شدن صدها هزار نفر شده و خطر رویارویی مستقیم با آمریکا و روسیه مجهز به سلاح هستهای را بیشتر میکند، پایان دهد.
ترامپ برای رسیدن به توافق با ایران، برخلاف مذاکرات هستهای در دولتهای پیشین، منافع پیچیده اروپاییها را از اتاق مذاکرات بیرون کرده است. شیوه مذاکرات با ایران هشدارهایی برای اسرائیل داشته که میدانند لغو تحریمها میتواند امتیازاتی را برای ایران رقم بزند.
ران درمر، وزیر امور استراتژیک اسرائیل و دیوید بارنا، رئیس موساد در پاریس با ویتکاف دیدار کردند تا او را متقاعد کنند پیش از مذاکرات رم، او باید درخواست توقف کامل برنامه هستهای ایران را داشته باشد. به گزارش گاردین ویتکاف این پیشنهاد را رد کرده است. با این حال ترامپ اگر با مذاکرات با ایران، اسرائیل را آزردهخاطر کرده باشد در عوض هر آنچه میخواهد برای جنگ در غزه به او میدهد.
ترامپ که هیچ فشاری بر اسرائیل نمیآورد تا ممنوعیت ورود کمکهای بشردوستانه به غزه را لغو کند، شکافی را با متحدان اروپایی خود ایجاد کرده است. فرانسه، آلمان و انگلیس بیانیهای شدیدالحن ارائه دادند و امتناع از ورود کمکها را غیرقابل تحمل دانستند. تا اینجا مشخص است که ترامپ برای رسیدن به توافق در مذاکرات با ایران، اوکراین و آتشبس میان اسرائیل و غزه مصمم است بیشتر به ویتکاف اتکا کند تا سیاستمداران تندرو داخل کابینه خود.