قمـار خطرناک اسرائیـل
اسرائیل هنوز در مورد یک طرح جامع پس از جنگ برای غزه تصمیم نگرفته است، اما برای جنگ با حزبالله لبنان، اکنون نه به یک طرح، بلکه به دو طرح پس از جنگ نیاز دارد.
در روزهای آینده، حزبالله در پاسخ به ترور سیدحسن نصرالله و فرماندهان ارشدش، صدها یا هزاران موشک به سوی اسرائیل پرتاب خواهد کرد. توانایی ارتش اسرائیل و دفاع موشکی آن برای مختل کردن یا رهگیری این شلیک‌ها، آزمون بزرگ‌تری برای استراتژی اسرائیل نسبت به تلاش ۱۳ تا ۱۴ آوریل در مقابله با موشک‌های شلیک‌شده از سوی ایران است.
اسرائیل تقریباً بلافاصله با این انتخاب روبه‌رو خواهد شد که آیا حمله زمینی برنامه‌ریزی‌شده خود به جنوب لبنان را با هدف اجرای قطعنامه ۱۷۰۱ شورای امنیت سازمان ملل انجام دهد یا خیر. هدف اسرائیل وادار کردن حزبالله به عقب‌نشینی و خنثی کردن تهدید پرتاب موشک‌های کوتاه‌برد این گروه است. هدف بعدی اسرائیل بازگرداندن ده‌ها هزار اسرائیلی آواره به شمال اسرائیل و نابود کردن مکان‌های نظامی و انبارهای تسلیحاتی حزبالله و در نهایت عقب راندن حزبالله به پشت رودخانه لیتانی است.
اسرائیل تنها پس از این اقدامات به این امید است که آتش‌بسی برقرار شود که پس از آن حزبالله نیروهای خود را به نزدیکی مرز بازنگرداند و حملات موشکی را متوقف کند. پس از آن اسرائیل می‌تواند نیروهای زمینی خود را خارج کند و حزبالله همچنان به عنوان یک نیروی اصلی در سیاست لبنان وجود خواهد داشت، و صلح ناآرام مانند پس از جنگ اسرائیل و حزبالله در سال ۲۰۰۶ بازخواهد گشت. این یکی از برنامه‌های احتمالی اسرائیل پس از جنگ است.
مشکل این است که کارزار اسرائیل ممکن است اینطور پایان نگیرد. اگر حزبالله یا ایران آسیب جدی به اسرائیل وارد کنند، رهبران اسرائیل ممکن است با فشار از داخل ائتلاف راست افراطی و افکار عمومی اسرائیل برای گسترش بیشتر جنگ برای دستیابی به شکست استراتژیک حزبالله مواجه شوند. این روند، احتمالاً مستلزم تهاجم زمینی به پایگاه حزبالله در دره بقاع و لشکرکشی از هوا و احتمالاً زمین به مناطق شهری جنوب بیروت است.
