آغاز اصلاحات داریوش بزرگ
3جولای سال ۴۸۹ پیش از میلاد، داریوش بزرگ، شاه شاهان، تصمیم گرفت که قلمرو ایران به ۳۰ ایالت تقسیم شود و هر ایالت را ساتراپی (که واژه‌ای مادی است) نامید.
مصر یکی از ساتراپی‌های ایران آن زمان بود که داریوش توجه خاصی به آبادکردن آن داشت. ایرانیان از سال ۵۲۵ تا ۴۰۴ پیش از میلاد (تقریباً ۱۲۱ سال) بر مصر حکومت کردند و در تاریخ مصر سلسله بیست‌وهفتم خوانده می‌شوند، ولی روش مدیریت و فرهنگ ایرانی سه قرن در آن کشور باقی بود.
داریوش در همین روز دستور داد که با تاسیس پستخانه ارتباط مردم این ایالت‌ها با هم تامین شود و دادوستد با پول انجام گیرد. سکه‌هایی که داریوش بزرگ ضرب کرده بود، در جهان به «داریک» معروف شده‌اند.
داریوش همچنین دستور داد که میان شهرهای شوش و سارد (نزدیک مدیترانه) یک شاهراه ارابه‌رو ساخته شود. این راه به طول ۲۷۰۰ کیلومتر کشف شده است که در بسیاری از قسمت‌هایش، آسفالته نیز بوده است.
داریوش سه‌سال بعد درگذشت و استخوان‌های او، پس از دخمه‌گذاری، در گوری در «نقش رستم» که از قبل آماده کرده بود دفن شد.
